Κάπου στα σαράντα, σταματούν να σε απασχολούν οι ανοησίες κάθε είδους
Κάποια στιγμή στη ζωή σου νιώθεις ότι τα κατάφερες: ότι έπαψες να στεναχωριέσαι για τα μικροπράγματα που στο παρελθόν σε έκαναν να πελαγώνεις. Εσείς ταυτίζεστε με ό,τι γράφει η Christine Organ;
Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή κάθε γυναίκας που συνειδητοποιούμε ότι τα καταφέραμε. Και όταν λέω «τα καταφέραμε» δεν εννοώ κάποια επιτυχία στα επαγγελματικά ή τα οικονομικά μας. Όχι βέβαια. Τίποτα τέτοιο.
Εννοώ ότι κατακτήσαμε ένα επίπεδο όπου δεν δίνουμε δεκάρα για ανοησίες (δηλαδή για τα περισσότερα πράγματα). Ότι βαρεθήκαμε να παίζουμε. Να χαζολογάμε. Να ασχολούμαστε με βλακείες. Δεν μπορούμε πλέον να το κάνουμε. Απλά, δεν μπορούμε.
Το σλόγκαν μου αυτή την περίοδο μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: Είμαι μεγάλη γυναίκα και δεν μπορώ να ασχοληθώ με τις ανοησίες σας.
Πράγμα που σημαίνει:
Δεν με ενδιαφέρουν τα προσωπικά σας δράματα και οι διακρίσεις σας και οι μαμαδίστικες κλίκες. Δεν έχω την ανάγκη (ή δεν θέλω) να είμαι δημοφιλής, ούτε να λάβω μέρος σε οποιαδήποτε ανοησία προορίζεται μόνο για εκλεκτές.
Δεν με ενδιαφέρει το μεγαλύτερο σπίτι, ο μεγαλύτερος μισθός, η μεγαλύτερη επιτυχία. Όχι. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, κάποιες από εμάς συμβιβαζόμαστε μια χαρά με τη μετριότητα. Κάποιες μάλιστα προτιμούμε τα μικρά και απλά πράγματα. Εσείς κάνετε τις επιλογές σας, αφήστε με εμένα να κάνω τις δικές μου.
Δεν με ενδιαφέρουν οι μητρικές ενοχές και οι κριτικές των άλλων μαμάδων. Είμαι μια «τεμπέλα» μαμά και πιστεύω ότι τα παιδιά μου θα είναι καλύτερα αν δεν περνούν όλα από τα χέρια μου. Είμαι τέλεια; Ας γελάσω. Ούτε κατά διάνοια. Δεν περιμένω από τον εαυτό μου να είναι τέλειος, ούτε από κανέναν άλλο. Αυτό που περιμένω είναι καλοσύνη και συμπόνοια και ευγένεια. Γι’ αυτό, αν έχετε «άποψη» και αν κάνετε κάποιες «σκέψεις» για ένα θέμα που δεν σας αφορά, κρατήστε τις για τον εαυτό σας. Δεν με ενδιαφέρουν.
Δεν με ενδιαφέρει όλο αυτό το θέμα περί ομορφιάς, η διαρκής πίεση να αλλάξουμε την εμφάνισή μας. Έχω ρυτίδες και μαύρους κύκλους. Δεν αναζητώ το ελιξίριο της αιώνιας νιότης. Αυτό το πλοίο έχει σαλπάρει για μένα.
Δεν με ενδιαφέρουν ούτε οι συμβουλές περί «υγείας». Γυμνάζομαι κάθε μέρα απλά επειδή αυτό με κάνει να νιώθω καλά. Να τα βγάζω πέρα με την καθημερινότητα της οικογένειάς μου. Μη μου λέτε να κάνω περισσότερο πιλάτες ή να τρώω λιγότερους υδατάνθρακες. Πριν από είκοσι χρόνια ήμουν δέκα κιλά ελαφρύτερη και υπέφερα από διατροφικές διαταραχές. Μου πήρε δύο δεκαετίες να αρχίσω να βάζω βούτυρο στο ψωμί μου χωρίς να με κυριεύουν οι ενοχές. Τώρα λοιπόν θα απολαύσω κάθε γραμμάριο υδατάνθρακα και λιπαρών, σας ευχαριστώ για τις συμβουλές σας αλλά δεν θα πάρω.
Δεν με ενδιαφέρουν ούτε οι ανοησίες του τύπου «τα 40 είναι η καλύτερη ηλικία». Τα σαράντα δεν είναι ευκολότερα ή δυσκολότερα, είναι διαφορετικά. Απλά πρέπει να έχεις γύρω σου όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους που σε γνωρίζουν πραγματικά. Δεν έχω χρόνο λοιπόν για οτιδήποτε ψεύτικο ή αγενές. Αν δεν μπορείτε να παραδεχτείτε ότι κάνατε λάθος ή να ζητήσετε συγγνώμη, αυτό λέει πολλά για εσάς. Θυμηθείτε: οι προσωπικές αδυναμίες και ευαισθησίες υπάρχουν σε κάθε ηλικία.
Να ‘μαι λοιπόν στα σαράντα μου, να μη με ενδιαφέρει κανενός είδους ανοησία. Και πρέπει να σας πω ότι αυτό είναι υπέροχο.
