Μα τι είναι επιτέλους τα «Παράθυρα Ξύπνιου» (Wake Windows) και γιατί οι νέες μαμάδες έχουν εμμονή με τον «Τέλειο Ύπνο» / Sleep Training;

Έσβησα την εφαρμογή καταγραφής ύπνου και επιτέλους γνώρισα το μωρό μου

Οι νέες μαμάδες ρωτάνε συνεχώς: «Πόση ώρα πρέπει να μένει ξύπνιο ένα μωρό 4 μηνών;», «Γιατί ξυπνάει κάθε 45 λεπτά;», «Πρόγραμμα ύπνου για 6 μηνών». Υπάρχει μια τεράστια πίεση από τα social media ότι αν χάσεις το «παράθυρο» ύπνου για 10 λεπτά, το μωρό θα υπερκουραστεί και θα καταστραφεί η νύχτα. Χρησιμοποιούν το ChatGPT για να τους φτιάξει το «τέλειο πρόγραμμα» λεπτό προς λεπτό. Πόσο βοηθητικά ωστόσο είναι όλα αυτά; Λύνουν κάποιο «πρόβλημα» ή αποσυντονίζουν περισσότερο μια νέα μητέρα;

Εδώ, θα διαβάσεις την εξομολόγηση και την προσωπική ιστορία μιας νέας μαμάς που είχε κι εκείνη τις ίδιες ανησυχίες. Είμαι σίγουρη ότι πολλές νέες μαμάδες θα ταυτιστούν…

Έσβησα την εφαρμογή καταγραφής ύπνου και επιτέλους γνώρισα το μωρό μου

Είναι 3 τα ξημερώματα. Το δωμάτιο είναι σκοτεινό, φωτισμένο μόνο από το αχνό φως του κινητού μου. Το μωρό μου κοιμάται (επιτέλους) στην κούνια του, αλλά εγώ είμαι ξύπνια.

Δεν είμαι ξύπνια από ανησυχία για την υγεία του. Είμαι ξύπνια γιατί κάνω μαθηματικές πράξεις.

«Κοιμήθηκε στις 2:15. Άρα, αν ξυπνήσει στις 6:00, το επόμενο “παράθυρο ξύπνιου” πρέπει να είναι ακριβώς 90 λεπτά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξανακοιμηθεί στις 7:30. Όχι, περίμενε, αν κοιμηθεί 40 λεπτά, τότε το επόμενο παράθυρο αλλάζει…»

Ζούσα τη μητρότητα μέσα από ένα Excel. Είχα κατεβάσει εφαρμογές που μου έλεγαν πότε πεινάει το παιδί μου πριν καν κλάψει. Είχα διαβάσει τόσα άρθρα για τα «Wake Windows» (τα χρονικά διαστήματα που το μωρό αντέχει ξύπνιο), που είχα σταματήσει να κοιτάζω το μωρό μου και κοιτούσα μόνο το ρολόι.

Και ξέρεις κάτι; Ήμουν δυστυχισμένη. Και νομίζω πως και το μωρό μου ήταν μπερδεμένο.

Η τυραννία του «τέλειου προγράμματος»

Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας. Ως νέες μαμάδες, βομβαρδιζόμαστε από ειδικούς ύπνου στο Instagram που μας λένε ότι αν το μωρό χασμουρηθεί και δεν το βάλουμε για ύπνο εκείνο το δευτερόλεπτο, θα μπει στη ζώνη της «υπερκόπωσης» και θα ουρλιάζει για ώρες.

Ένιωθα ότι κρατούσα μια βόμβα στα χέρια μου. Αν έκανα λάθος στους υπολογισμούς μου, η βόμβα θα έσκαγε.

Θυμάμαι μια μέρα που είχαμε πάει βόλτα. Το μωρό γελούσε, κοιτούσε τα δέντρα, ήταν χαρούμενο. Αλλά το ρολόι έδειχνε ότι το «παράθυρο» έκλεινε. Έπρεπε να κοιμηθεί τώρα.

Το άρπαξα, το έβαλα βιαστικά στο καρότσι, έκλεισα το σκίαστρο και άρχισα να το κουνάω μανιωδώς. Εκείνο άρχισε να κλαίει. Ήθελε να παίξει. Εγώ ήθελα να τηρήσω το πρόγραμμα.

Γυρίσαμε σπίτι και οι δύο κλαίγοντας. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα: Κυνηγούσα έναν αλγόριθμο και έχανα το παιδί μου.

Η στιγμή της διαγραφής

Το ίδιο βράδυ, έκανα κάτι ριζοσπαστικό. Πήρα το κινητό και διέγραψα την εφαρμογή καταγραφής ύπνου.

Ένιωσα πανικό. Πώς θα ξέρω πότε πρέπει να κοιμηθεί; Πώς θα θυμάμαι πότε έφαγε;

Η απάντηση ήταν μπροστά μου, μικροσκοπική και χαριτωμένη: Θα μου πει εκείνο.

Από τα δεδομένα στο ένστικτο

Τις επόμενες μέρες, έκανα αποτοξίνωση από το ρολόι. Αντί να κοιτάω την ώρα, κοιτούσα τα μάτια του.

Τρίβει τα μάτια του; Ίσως νυστάζει.
Κοιτάζει επίμονα το κενό και δεν παίζει; Κουράστηκε.
Είναι χαρούμενο και θέλει κι άλλο παιχνίδι, παρόλο που πέρασε το «δίωρο»; Ας παίξουμε κι άλλο!

Σταμάτησα να προσπαθώ να χωρέσω ένα ανθρώπινο πλάσμα σε ένα κουτάκι στατιστικής. Τα μωρά δεν είναι ρομπότ. Δεν έχουν κουμπί on/off. Υπάρχουν μέρες που θα κοιμηθούν πολύ και μέρες που δεν θα κοιμηθούν καθόλου. Όπως ακριβώς κι εμείς.

Η ελευθερία του «αρκετά καλού»

Δεν θα σου πω ψέματα ότι τώρα ο ύπνος είναι τέλειος. Υπάρχουν ακόμα δύσκολες νύχτες. Υπάρχουν ακόμα κλάματα.

Αλλά έφυγε το άγχος της «αποτυχίας». Πριν, κάθε φορά που το μωρό δεν κοιμόταν στην ώρα του, ένιωθα ότι απέτυχα ως μαμά. Ένιωθα ότι δεν διάβασα αρκετά, δεν προσπάθησα αρκετά.

Τώρα ξέρω ότι δεν είναι δική μου ευθύνη να κάνω το μωρό να κοιμηθεί. Δική μου ευθύνη είναι να του προσφέρω ασφάλεια και ηρεμία. Το πότε θα κλείσει τα μάτια του είναι δική του δουλειά.

Μια συμβουλή από μια μαμά που ηρέμησε

Αν διαβάζεις αυτό το κείμενο με το ένα μάτι κλειστό, ψάχνοντας στο Google «γιατί το μωρό μου ξυπνάει κάθε 45 λεπτά», θέλω να σου πω κάτι:

Το μωρό σου είναι μια χαρά. Κι εσύ είσαι μια χαρά.

Κανένα app δεν ξέρει το παιδί σου καλύτερα από εσένα. Καμία εφαρμογή δεν μπορεί να μετρήσει την αγκαλιά σου.

Κλείσε τα tabs. Άσε το κινητό στο άλλο δωμάτιο. Κοίτα το μωρό σου. Μύρισε τον λαιμό του. Αφουγκράσου την ανάσα του.

Τα «παράθυρα» θα κλείσουν και θα ανοίξουν πολλές φορές. Αλλά αυτή η περίοδος, που είστε οι δυο σας, αγκαλιά, προσπαθώντας να βρείτε κοινούς ρυθμούς; Αυτό είναι το μόνο παράθυρο που δεν θέλεις να χάσεις κοιτάζοντας ένα ρολόι.

Μπορεί να σε ενδιαφέρει