«Με το που γεννιέται ένα παιδί ο άνθρωπος κατασκευάζει έναν νέο εαυτό: αυτόν του γονιού»
Σημαντικά μαθήματα για τη μητρότητα και όχι μόνο από την Τόνι Μόρισον, που σαν γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1931
Η Τόνι Μόρρισον (Toni Morrison) γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1931 ήταν Αμερικανίδα λογοτέχνιδα, βραβευμένη με τα βραβεία Νόμπελ το 1993 και Πούλιτζερ.
Στις 6 Αυγούστου 2019 η βραβευμένη με Νόμπελ και πολύ σημαντική συγγραφέας Τόνι Μόρισον πέθανε στην ηλικία των 88 χρόνων. Στα έργα της την απασχόλησε πολύ ο ρόλος της γυναίκας, της φυλής, του φύλου, των διακρίσεων. Ως μητέρα η ίδια δύο παιδιών, η μητρότητα ήταν επίσης ένα σημαντικό θέμα και στη ζωή και στο συγγραφικό της σύμπαν. Με αφορμή τον πρόσφατο θάνατό της αλιεύσαμε μερικά αποσπάσματα που είναι σημαντικό κάθε γονιός να έχει διαβάσει:
“Υπήρχε κάτι τόσο πολύτιμο για το τι πράγματι συνέβη όταν έγινα μητέρα. Για μένα, ήταν το πιο απελευθερωτικό πράγμα που μου συνέβη ποτέ. Απελευθερωτικό επειδή οι απαιτήσεις που έχουν τα παιδιά δεν είναι οι απαιτήσεις ενός οποιουδήποτε «άλλου». Οι απαιτήσεις των παιδιών σε μένα ήταν πράγματα που κανείς δεν μου είχε πριν ζητήσει να κάνω. Να μπορείς να μανατζάρεις τα πάντα. Να έχεις μια αίσθηση του χιούμορ. Να παραδώσεις κάτι που κάποιος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει. Και δεν νοιαζόντουσαν για όλα τα πράγματα που ενδιαφέρονταν οι άλλοι, όπως αυτό που φορούσα ή αν ήμουν αισθησιακή. Με κάποιον τρόπο όλες οι αποσκευές που είχα συσσωρεύσει ως άτομο για το τι θεωρούσα πολύτιμο μόλις είχαν αδειάσει. Δεν θα μπορούσα απλώς να είμαι εγώ – ό, τι κι αν αυτό ήμουν – αλλά κάποιος που πραγματικά χρειαζόμουν για αυτά να είμαι. Αν ακούτε τα παιδιά σας, με κάποιο τρόπο είστε σε θέση να απελευθερώσετε τον εαυτό σας από τις αποσκευές και την ματαιοδοξία και όλα τα είδη των πραγμάτων που κουβαλάτε και να παραδώσετε έναν καλύτερο εαυτό, έναν που να σας αρέσει. Το πρόσωπο του εαυτού μου που μου άρεσε περισσότερο ήταν αυτό που έμοιαζε να θέλουν τα παιδιά μου.” Από το βιβλίο «Toni Morrison and Motherhood: A Politics of the Heart» της Andrea O’Really.
“Όταν μπαίνει ένα παιδί στο δωμάτιο, το δικό σας παιδί ή οποιοδήποτε, φωτίζεται το πρόσωπό σας; Γιατί αυτό είναι που ψάχνουν να δουν από εσάς τα παιδιά» Μιλώντας για τη στοργή και το πώς να μην είμαστε επικριτικοί προς τα παιδιά, σε συνέντευξη του 2000 στην εκπομπή The Oprah Winfrey Show.
“Λέω στους μαθητές μου «Όταν αρχίσετε τις δουλειές σας για τις οποίες τόσο πολύ έχετε εκπαιδευτεί, να θυμάστε ότι αληθινή σας δουλειά αν είστε ελεύθεροι είναι να ελευθερώσετε κι άλλους. Αν έχετε κάποιο είδος δύναμης, να ενδυναμώσετε και άλλους»”, 2003 σε συνέντευξή της στο The Oprah Magazine.
“Πρόκειται να μάθετε τι χρειάζεται, πώς είναι ο κόσμος, πώς λειτουργεί και πώς αλλάζει όταν είστε γονέας. Καλή τύχη και ο Θεός να βοηθήσει το παιδί.” Από το βιβλίο God Help the Child
“Το «μεγάλωσαν» δεν σημαίνει τίποτα για μια μαμά. Ένα παιδί είναι πάντα ένα παιδί. Μεγαλώνουν, ψηλώνουν, αλλά τι σημαίνει αυτό; Στην καρδιά μου δεν σημαίνει απολύτως τίποτα”. Από το βιβλίο Αγαπημένη
“Παντού, παντού, τα παιδιά είναι οι περιφρονημένοι άνθρωποι της γης.”
“Χρειάζεστε μια ολόκληρη κοινότητα για να μεγαλώσετε ένα παιδί. Έχω μεγαλώσει μόνη μου δύο παιδιά.”
Τα παιδιά μου είναι υπέροχοι άνθρωποι, τους οποίους θα αγαπούσα ακόμα κι αν δεν ήταν παιδιά μου”.
“Δεν νομίζω ότι νοιάζεται κανένας για τις ανύπαντρες μητέρες εκτός αν είναι μαύρες ή φτωχές. Η ερώτηση δεν είναι ηθική, η ερώτηση είναι τα χρήματα”.
(Για το έργο της στα ελληνικά biblionet)