Επέτειος σημαίνει Συνεχίζω, σημαίνει Θυμάμαι
Παραδοσιακά ή μη, πατροπαράδοτα ή όχι, γιορτάστε την 25η Μαρτίου με τον δικό σας τρόπο
Εθνική επέτειος δεν σημαίνει μόνο σχολικές ή στρατιωτικές παρελάσεις και ελληνικές σημαίες στο μπαλκόνι και σημαιοστολισμοί στα σχολεία, τα λεωφορεία και τα δημόσια κτίρια. Ζούμε στην εποχή που για να αποφύγουμε τα άκρα και τους επικίνδυνους χαρακτηρισμούς καταλήγουμε να φοβόμαστε την Ιστορία και τις παραδόσεις. Το να είσαι όμως γονιός σε κάνει να έχεις ευθύνη για το τι θα μοιραστείς και τι όχι με τα παιδιά σου. Αν πάρουν μέρος στη σχολική γιορτή θα τα ντύσεις ανάλογα και θα τα βοηθήσεις να μάθουν και να πούνε το ποίημα τους – κι εννοείται ότι θα πας και θα τα χειροκροτήσεις. Αν θέλουν να πάρουν μέρος στην παρέλαση, θα πας μαζί τους και θα τα καμαρώσεις. Αν θέλουν απλώς να πάνε να παρακολουθήσουν τους συμμαθητές τους, θα τα συνοδέψεις, θα τους πάρεις και σημαιάκι για να το κουνάνε όταν θα δουν να περνάει το σχολείο τους.
Διαβάστε μαζί τους ιστορικά βιβλία, επισκεφθείτε μαζί το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στο κέντρο της Αθήνας, επισκεφθείτε Λαογραφικά μουσεία της περιοχής σας ή του τόπου καταγωγής ή της καταγωγής των γονιών σας. Μάθετε για τα πρόσωπα και τους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Δείτε μαζί ιστορικά ντοκιμαντέρ ή ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες. Διαβάστε μαζί ιστορικά παιδικά βιβλία που είναι φιλικά ακόμα και για παιδιά που δεν πάνε σχολείο ή που είναι ακόμα στις πρώτες τάξεις. Συζητήστε με τα παιδιά σας, με αφορμή μια ιστορική επέτειο μπορείτε να κάνετε μια γόνιμη κουβέντα για να σας εκφράσουν τις σκέψεις τους για το παρελθόν αλλά και τους προβληματισμούς τους για το μέλλον.
Με την ίδια λογική ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου δεν είναι εκκλησιασμός με το ζόρι ή μπακαλιάρος σκορδαλιά. Είναι ένα διάλειμμα στη νηστεία της Σαρακοστής, είναι η εισαγωγή για το πρώτο θαύμα πριν ακόμα τη γέννηση του Χριστού και είναι η έναρξη της ελπίδας που θα κορυφωθεί με το Πάσχα. Είτε πιστεύετε είτε όχι, η θρησκεία είναι κάτι που θα απασχολήσει το παιδί μεγαλώνοντας. Συνήθως η θρησκεία πηγαίνει από οικογένεια σε οικογένεια – αλλά κάθε άνθρωπος έρχεται η στιγμή που παίρνει μόνος του την απόφαση ως προς το τι θα επιλέξει να πιστεύει. Το να ξέρει ωστόσο ένα παιδί τι εορτάζεται την ημέρα του Ευαγγελισμού εφόσον κατοικεί σε μια χώρα που αυτή η γιορτή θεωρείται σημαντική το βοηθάει να νιώθει ότι κάπου ανήκει, ακόμα και αν δεν έχει γεννηθεί εδώ, ακόμα κι αν οι γονείς του ανήκουν σε άλλη εθνικότητα ή θρησκεία, ακόμα και αν είναι χριστιανοί αλλά όχι με την αυστηρά παραδοσιακή έννοια. Κι αν πολλοί γονείς είναι αλλεργικοί και μόνο στο άκουσμα «μπακαλιάρος με σκορδαλιά» και τους βγαίνουν παιδικά απωθημένα, που δεν θέλουν να περάσουν στα παιδιά τους, ας εστιάσουν στις τηγανίτες ή τους λουκουμάδες που έρχονταν μετά, με το υπόλοιπο μείγμα από το κουρκούτι…
Οι μέρες γιορτής μπορούν να είναι μέρες αφιερωμένες στην οικογένεια. Για οικογενειακά γεύματα, για στιγμές με τον παππού και τη γιαγιά, για θείους, θείες και ξαδέρφια. Αλλά μπορεί να είναι κι αφορμή, για εκδρομή ή για μικρό ταξίδι. Ό,τι κι αν επιλέξετε να κάνετε, φτιάξτε τις δικές σας οικογενειακές παραδόσεις, το μήνυμα αυτής της μέρας είναι να μένουμε στην ουσία –να έχουμε λόγο και αφορμή για να γιορτάζουμε το θαύμα της ελπίδας και να ενωνόμαστε δημιουργικά με το παρελθόν μας– να βιώνουμε την ιστορική ζωντανή συνέχεια.