Μένουμε σπίτι και αντιλαμβανόμαστε τα ύπουλα σημάδια του άγχους
Και τις επιπτώσεις του στην υγεία των παιδιών
Τα παιδιά μπορεί να μην καταλαβαίνουν τον κορωνοϊό και ίσως να μην κατανοούν πλήρως τις επιπτώσεις του στην υγεία και την οικονομία. Ωστόσο, τα παιδιά παρατηρούν το άγχος των γονέων τους και αντιδρούν στη συναισθηματική κατάσταση των γονιών τους.
Αντί να είναι σε θέση να εξηγήσουν πώς αισθάνονται, ωστόσο, τα παιδιά βιώνουν τις δικές τους φυσικές επιδράσεις του άγχους, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των φοβισμένων τηλεφωνικών κλήσεων σε παιδίατρους κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Τα νήπια και τα μικρά παιδιά σχολικής ηλικίας δεν είναι ικανά να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, όπως ένα μεγαλύτερο παιδί, δηλώνουν οι παιδοψυχολόγοι, αλλά δείχνουν συχνά το συναισθηματικό άγχος τους με φυσικό τρόπο.
Όταν βρίσκονται υπό άγχος, τα παιδικά σώματα παράγουν χημικές ουσίες που έχουν φυσικές επιπτώσεις – όπως θα έκανε ένα φάρμακο. Στη συνέχεια ακολουθούν μερικές αντιδράσεις και συμπεριφορές που δείχνουν ότι το παιδί βιώνει άγχος που δεν μπορεί εύκολα από μόνο του να διαχειριστεί.
Απόσυρση
Ενώ τα ξεσπάσματα μπορεί να είναι ένα προφανές σημάδι άγχους, η απόσυρση είναι επίσης κοινή. Η συνολική έλλειψη συναισθημάτων είναι συχνά μια αλλαγή συμπεριφοράς που εντοπίζεται σε πολύ μικρά παιδιά που βρίσκονται υπό πίεση. Ενώ ο βιολογικός μηχανισμός δεν είναι ακριβώς σαφής, το άγχος και το στρες μπορούν να προκαλέσουν μια αλλαγή στις ορμόνες και τις χημικές ουσίες του σώματος που τελικά εκφράζονται ως φυσικά συμπτώματα.
Ακόμα κι αν το παιδί σας αποσύρετε συναισθηματικά, θα πρέπει να συνεχίσετε να το διαβεβαιώνετε ότι είναι ασφαλές. Η διατήρηση μιας οικείας ρουτίνας μπορεί να βοηθήσει, όπως και η τακτική σωματική άσκηση.
Διακοπή ύπνου
Όχι, αυτή τη φορά μπορεί να μην είναι μια τυπική παλινδρόμηση ύπνου. Τα προβλήματα ύπνου όπως η δυσκολία του να αποκοιμηθεί ή το ξύπνημα στη μέση της νύχτας μπορεί να σηματοδοτήσουν άγχος. Μπορεί να θέλει να κοιμάται στο κρεβάτι σας, να αργεί να κοιμηθεί ή να ξυπνάει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας. Εάν αυτό συμβαίνει καθημερινά χωρίς άλλα σχετικά συμπτώματα – και το παιδί είχε φυσιολογική εξέταση – είναι πιθανότατα ένα σωματικό σημάδι άγχους. Προσπαθήστε να εμπλέξετε το παιδί σας σε μια εποικοδομητική δραστηριότητα, καθώς τα βαριεστημένα ή απογοητευμένα παιδιά είναι πιο πιθανό να επικεντρωθούν στο άγχος τους, ειδικά τα βράδια. Ένα ζεστό μπάνιο πριν τον ύπνο επίσης θα ήταν βοηθητικό.
Κοιλιακό άλγος
Αυτή είναι μια κοινή εκδήλωση του στρες στα μικρά παιδιά. Το στομάχι και το έντερο έχουν το δικό τους νευρικό σύστημα που ονομάζεται εντερικό νευρικό σύστημα. Το άγχος και η κόπωση μειώνουν επίσης τα όρια του πόνου. Έτσι, ενώ ένα ξεκούραστο, χαρούμενο παιδί μπορεί να μην παρατηρήσει τις λεπτές αποχρώσεις του γαστρεντερικού σωλήνα, ένα ανήσυχο, κουρασμένο παιδί με λειτουργικό κοιλιακό άλγος μπορεί να έχει υπερευαίσθητο νευρικό σύστημα. Το έντερο μεταφέρει πόνο στη σπονδυλική στήλη, ο οποίος μεταδίδει τον πόνο στον εγκέφαλο όταν ένα παιδί βιώνει στρες.
Μια μεγάλη μελέτη που εξέτασε παιδιά ηλικίας 4 ετών και άνω διαπίστωσε ότι στο 90% των παιδιών, δεν υπήρχε διαγνωστική ασθένεια που να συνδέεται με τον πόνο στο στομάχι τους. Αυτά τα παιδιά εξακολουθούν να μεγαλώνουν κανονικά, έχουν φυσιολογική όρεξη, μπορούν να κοιμούνται όλη τη νύχτα και φαίνεται να είναι υγιή εκτός από τον κοιλιακό πόνο τους.
Σημάδια ότι υπάρχουν περισσότερα αίτια για τον πόνο πέρα από το άγχος: έμετος, διάρροια, πυρετός, ρίγη, κοιλιακό άλγος ή απώλεια βάρους.
Εκτός από τη μείωση της αγχωτικής κατάστασης, συνιστάται η προσθήκη φυσικών ινών στη διατροφή για να βοηθήσει στη διατήρηση μιας κανονικής αγωγής του εντέρου. Αυτό θα αποτρέψει τη δυσκοιλιότητα, η οποία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε κοιλιακό άλγος και μπορεί να επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια αγχωτικών περιόδων.
Πόνος στο πόδι
Συχνά αναφέρεται ως λειτουργικός πόνος, αυτό συμβαίνει επειδή το σώμα είναι ένα σύνθετο μηχάνημα που λειτουργεί με πολλές οδούς νεύρων – και το άγχος προκαλεί ορισμένες παρενέργειες κι επιπλοκές σε αυτές τις οδούς και παρουσιάζει συμπτώματα ως πραγματικό σωματικό πόνο.
Εάν το παιδί σας παραπονιέται για πόνο στα οστά ή στους μυς, παρατηρήστε εάν εξακολουθεί να ασχολείται με τον αθλητισμό ή τον χρόνο παιχνιδιού χωρίς δυσκολία. Εάν ναι, αυτός είναι ένας πόνος που πιθανώς προκαλείται από το άγχος και όχι από ένα φυσικό ζήτημα. Μην απορρίπτετε τον πόνο, αλλά αντίθετα χρησιμοποιήστε θετική ενίσχυση και υπενθυμίστε στο παιδί σας ότι μπορεί να το πολεμήσει και να το ξεπεράσει.
