Το να εξασκείς «baby talk» στα βρέφη δεν είναι απλώς χαριτωμένο αλλά και πολύ σημαντικό
Νέα μελέτη δείχνει ότι η «μωρουδίστικη ομιλία» τα βοηθάει να μάθουν πώς να δημιουργούν λέξεις
Όταν βλέπουμε ένα μωρό ακόμα, και όταν δεν είμαστε οι γονείς του, έχουμε την τάση να του μιλάμε στη «γλώσσα» του. Μια αυθόρμητη αντίδραση που ωστόσο φαίνεται ότι είναι κι επιστημονικά κάτι παραπάνω από ωφέλιμη. Αλλάζουμε τον τόνο και τη συχνότητα της φωνής μας, τραβάμε τη συλλαβή, ενώ οι εκφράσεις του προσώπου μας συνοδεύουν αυτή την ιδιαίτερη ιδιόλεκτο. Πόσο μάλλον όταν το μωρό αυτό είναι δικό μας και είμαστε οι γονείς του. Ενώ ωστόσο θεωρούμε ότι αυτό που κάνουμε είναι κάτι που μοιάζει χαριτωμένο και ευχαριστεί τόσο εμάς όσο και το μωρό που φαίνεται να το απολαμβάνει, επιστημονικά ευρήματα που ήρθαν στο φως θα μας ενθαρρύνουν ακόμα περισσότερο να εξασκούμε τη συγκεκριμένη πρακτική. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι όταν οι γονείς μιλούν «μωρουδίστικα» στα βρέφη τους, μπορεί να τα βοηθούν να μάθουν να παράγουν λόγο.
Ο τρόπος με τον οποίο μιλάμε ενστικτωδώς στα μωρά — υψηλότερος τόνος, χαμηλότερη ταχύτητα, υπερβολική προφορά — όχι μόνο τους αρέσει, αλλά πιθανότατα τα βοηθά να μάθουν να καταλαβαίνουν τι λέμε. Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα δείχνει ότι η ομιλία «baby talk» μπορεί να έχει ένα άλλο, άγνωστο προηγουμένως όφελος: να βοηθήσει τα μωρά να μάθουν να παράγουν τη δική τους ομιλία. Μιμούμενοι τον ήχο μιας μικρότερης φωνητικής οδού, πιστεύουν οι ερευνητές, υποδεικνύουμε στα μωρά πώς πρέπει να ακούγονται οι λέξεις που βγαίνουν από το στόμα τους.
«Φαίνεται να διεγείρει την κινητική παραγωγή του λόγου, όχι μόνο την αντίληψη της ομιλίας», δήλωσε ο Matthew Masapollo, Ph.D., επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών Λόγου, Γλώσσας και Ακοής του UF και διευθυντής του Εργαστηρίου Μελέτης UF. Γνώσης, Δράσης και Αντίληψης του Λόγου στο Κολλέγιο Δημόσιας Υγείας και Επαγγελμάτων Υγείας. «Δεν είναι μόνο γκου-γκου γκα-γκα ή μπα-μπα, μα-μα».
Στη μελέτη, οι ερευνητές άλλαξαν τους ήχους συχνότητας για να μιμηθούν τη φωνητική οδό είτε ενός βρέφους είτε ενός ενήλικα και στη συνέχεια εξέτασαν πώς αντιδρούσαν τα βρέφη. Τα μωρά ηλικίας έξι έως οκτώ μηνών «έδειξαν μια ισχυρή και ξεχωριστή προτίμηση για την ομιλία με αντηχήσεις που καθορίζουν μια φωνητική οδό που είναι παρόμοια σε μέγεθος και μήκος με τη δική τους», έγραψαν.
Τα μωρά τεσσάρων έως έξι μηνών δεν είχαν αυτή την προτίμηση, γεγονός που υποδηλώνει ότι η ικανότητα των μεγαλύτερων να ελέγχουν τη φωνή τους και να βγάζουν λέξεις καθώς φτιάχνουν ήχους φλυαρίας θα μπορούσε να είναι αυτό που κάνει τους ήχους που μοιάζουν βρεφικοί πιο ελκυστικούς.
Αν και η μωρουδίστικη συζήτηση μπορεί να ακούγεται απλή, καταφέρνει πολλά, λέει η συν-συγγραφέας Linda Polka, Ph.D., του Πανεπιστημίου McGill.
«Προσπαθούμε να ασχοληθούμε με το βρέφος για να του δείξουμε κάτι για την παραγωγή λόγου», είπε. «Τα προετοιμάζουμε να επεξεργαστούν τη δική τους φωνή».
Ενώ οι γονείς μερικές φορές αποθαρρύνονται από το να εμπλακούν σε ομιλία μωρών, η έρευνα των Masapollo και Polka δείχνει ότι τα μοτίβα που σχετίζονται με αυτό το στιλ ομιλίας – που οι επιστήμονες αποκαλούν «κατευθυνόμενη από βρέφη ομιλία» – θα μπορούσαν να είναι ένα βασικό συστατικό για να βοηθήσουν τα μωρά να δημιουργήσουν λέξεις και να κατανοήσουν πώς οι άνθρωποι δημιουργούν λέξεις και επικοινωνούν μεταξύ τους. Αν δεν έχετε πειστεί για τα επιστημονικά οφέλη το χαμόγελο και η έκφραση χαράς του μωρού σας όταν του μιλάτε με αυτό τον τρόπο ίσως είναι υπεραρκετά για να συνεχίσετε!
