Πώς να υποστηρίξετε τη σύντροφό σας μετά τον τοκετό, ειδικά στη διαχείριση προκλήσεων ψυχικής υγείας

Ενώ 1 στις 5 γυναίκες αντιμετωπίζει περιγεννητικές επιπλοκές ψυχικής υγείας, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό, αυτή είναι συχνά μια παραμελημένη πτυχή της μετάβασης στη γονεϊκότητα. Τα κοινά συμπτώματα περιγεννητικής διάθεσης και άγχους μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Αισθήματα απελπισίας και χαμηλής αυτοεκτίμησης
• Αίσθημα ευερεθιστότητας, θυμού και αγανάκτησης
• Αίσθημα αποσύνδεσης από τους άλλους, συμπεριλαμβανομένου του μωρού
• Δυσκολία στον ύπνο πέρα ​​από αυτό που αναμένεται για την εγκυμοσύνη ή τη νέα γονεϊκότητα
• Αλλαγές στην όρεξη ή διακυμάνσεις βάρους πέρα ​​από αυτό που αναμένεται για την εγκυμοσύνη ή μετά τον τοκετό
• Δυσκολία να βρεις χαρά σε άλλοτε ευχάριστες δραστηριότητες
• Σκέψεις να κάνεις στον εαυτό και τους άλλους, συμπεριλαμβανομένου του μωρού

Επειδή πολλά συμπτώματα μπορεί να αντικατοπτρίζουν κοινές αλλαγές στην εγκυμοσύνη ή μετά τον τοκετό (δηλαδή αλλαγές στο βάρος, την ενέργεια, τον ύπνο, τη σεξουαλική επιθυμία και τα συναισθήματα), συχνά μπορούν να ελαχιστοποιηθούν ή να απορριφθούν. Ωστόσο, ένας σύζυγος/σύντροφος είναι στη βέλτιστη θέση να παρατηρεί την σύντροφό του καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό και μπορεί να είναι μια εξαιρετική πηγή για να λάβει υπόψη τις αλλαγές στις συμπεριφορές και τη διάθεση.

Εάν είστε σύζυγος/σύντροφος μιας εγκύου ή μιας μαμάς μετά τον τοκετό και παρατηρήσετε οποιοδήποτε από τα παραπάνω συμπτώματα που επιμένουν περισσότερο από δύο εβδομάδες, επηρεάζουν τη λειτουργία του ή προκαλούν δυσφορία, υπάρχουν πράγματα που μπορείτε να κάνετε!

Προσφέρετε βοήθεια για να αναζητήσετε επαγγελματική υποστήριξη

Είναι χρήσιμο να εκφράσετε ευγενικά την ανησυχία σας για τη συναισθηματική τους ευημερία και προσφερθείτε να τις βοηθήσετε να βρουν υποστήριξη. Οι περισσότερες γυναίκες με διαταραχές ψυχικής υγείας που αφορούν τη μητρότητα μένουν αδιάγνωστες και δεν αναζητούν ούτε λαμβάνουν θεραπεία. Το να κάνετε το βήμα για να λάβετε βοήθεια μπορεί να είναι καθοριστικό και μπορείτε να αφαιρέσετε τα εμπόδια στη φροντίδα βοηθώντας να επικοινωνήσετε με τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης της μητέρας (π.χ. τον γυναικολόγο της) ή με έναν θεραπευτή εκπαιδευμένο στην περιγεννητική ψυχική υγεία. Είναι επίσης χρήσιμο να προσφερθείτε να πάτε μαζί τους στην επίσκεψη ως άτομο υποστήριξης ή/και να κρατήσετε το μωρό, ώστε να μπορούν να το παρακολουθούν χωρίς να αποσπάται η προσοχή από τις ευθύνες φροντίδας.

Ακόμα κι αν η σύντροφός σας δεν πληροί όλα τα κριτήρια για μια διάγνωση ψυχικής υγείας, πολλοί νέοι γονείς εξακολουθούν να αγωνίζονται με διάφορα συμπτώματα που επηρεάζουν τη λειτουργικότητα. Έτσι, ανεξάρτητα από το αν η σύντροφός σας έχει διαγνωστεί με διαταραχή ψυχικής υγείας, παλεύει με οποιοδήποτε από τα συμπτώματα που αναφέρονται παραπάνω ή απλώς αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της νέας γονεϊκότητας, υπάρχουν αρκετοί επιπλέον τρόποι για να προσφέρετε φροντίδα και υποστήριξη.

Συνεργαστείτε για τη δημιουργία ενός σχεδίου ευεξίας μετά τον τοκετό

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι μέλλοντες γονείς μπορούν να αναπτύξουν ένα σχέδιο ευεξίας μετά τον τοκετό. Παρόμοια με ένα σχέδιο τοκετού που περιγράφει τους ρόλους, τις ευθύνες και τα σχέδια για τον τοκετό, ένα σχέδιο ευεξίας μετά τον τοκετό είναι μια παρόμοια ιδέα για την περίοδο μετά τον τοκετό. Ένα γραπτό πρόγραμμα μετά τον τοκετό περιγράφει τις προτιμήσεις γύρω από πτυχές της σωματικής, συναισθηματικής και κοινωνικής υγείας μετά τον τοκετό.

Παραδείγματα προς εξέταση στον τομέα της σωματικής υγείας περιλαμβάνουν τρόπους υποστήριξης του ύπνου, της διατροφής και των κατάλληλων σωματικών δραστηριοτήτων της μαμάς για το στάδιο της ανάρρωσης μετά τον τοκετό.

Για ψυχολογική υγεία, δείτε τρόπους με τους οποίους κάθε σύντροφος αισθάνεται τη μεγαλύτερη υποστήριξη και υπενθυμίσεις για στρατηγικές αντιμετώπισης.

Παραδείγματα προς εξέταση στον τομέα της κοινωνικής υγείας μπορεί να περιλαμβάνουν πολιτικές επισκεπτών (π.χ. ποιος και πότε) καθώς και οποιεσδήποτε συγκεκριμένες προσδοκίες για τους επισκέπτες (π.χ. ενημερωμένα εμβόλια, οδηγίες υγιεινής κ.λπ.). Το σχέδιο μπορεί επίσης να περιλαμβάνει άλλες διάφορες πληροφορίες χρήσιμες για τη διευκόλυνση της μετάβασης, όπως διαχείριση αναμενόμενων εργασιών (π.χ. συντονισμός φροντίδας κατοικίδιων ζώων, προετοιμασία γευμάτων κ.λπ.) και προσδιορισμός χρήσιμων πόρων μετά τον τοκετό (π.χ. τοπικές και εικονικές ομάδες υποστήριξης νέων γονέων ).

Το 67% των ζευγαριών αναφέρει πτώση της ικανοποίησης από τη σχέση για έως και τρία χρόνια μετά τη μετάβαση στη γονεϊκότητα. Η δημιουργία ενός ευέλικτου σχεδίου εκ των προτέρων είναι ένας τρόπος για να μειώσετε τις πιθανότητες αρνητικών επιπτώσεων σε κάθε γονέα και στη σχέση, προετοιμάζοντας και επικοινωνώντας πριν τα πράγματα νιώσουν σαν κρίση.

Ρωτήστε τη σύντροφό σας πώς αισθάνεται – και πραγματικά ακούστε την

Μια έγκυος πιθανότατα έχει 10-15 προγεννητικά ραντεβού κατά τη διάρκεια μιας τυπικής εγκυμοσύνης, εκτός από το ότι η οικογένεια και οι φίλοι την περιτριγυρίζουν με προσοχή. Μετά τον ερχομό του μωρού, τόσο μεγάλο μέρος της προσοχής μετατοπίζεται από εκείνη και στο μωρό. Είναι σημαντικό, ωστόσο, να συνεχίσετε να ελέγχετε τις μαμάδες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Οι νέοι μπαμπάδες, ειδικότερα, μπορεί να θέλουν να «διορθώσουν» ζητήματα που θέτει η σύντροφός τους, ειδικά αν είναι ένα θέμα τόσο σοβαρό όσο ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας. Αντίθετα, στοχεύστε να χρησιμοποιήσετε την ενσυναίσθητη ακρόαση με το να είστε σωματικά και ψυχολογικά παρόντες, με στόχο τη σύνδεση και την κατανόηση.

Εκφράστε ευγνωμοσύνη για την αόρατη, απλήρωτη εργασία της γονικής μέριμνας

Τόσο μεγάλο μέρος της εργασίας των νέων γονέων, ιδιαίτερα των μητέρων, περιλαμβάνει τόσο αόρατες όσο και μη αμειβόμενες ευθύνες φροντίδας.

Ας χρησιμοποιήσουμε το παράδειγμα της βρεφικής σίτισης. Υπάρχει η ορατή πράξη του ταΐσματος ενός μωρού, αλλά υπάρχει και η αόρατη, απλήρωτη εργασία που καταβάλλεται σε αυτό. Οι πτυχές του αόρατου (ψυχικού) φορτίου περιλαμβάνουν τη λήψη αποφάσεων (π.χ. έρευνα και απόφαση για τον τύπο μπιμπερό ή θήλαστρο, μεθόδους αύξησης της προσφοράς γάλακτος κ.λπ.). παρακολούθηση δεδομένων (π.χ., παρατήρηση της αντίδρασης του μωρού σε διαφορετικά παρασκευάσματα ή διαφορετικές τροφές που καταναλώνονται από τη θηλάζουσα μητέρα, αύξηση βάρους βρέφους κ.λπ.) και συντονισμός, προγραμματισμός και παρακολούθηση ραντεβού γαλουχίας, ώστε να μην παρεμβαίνουν σε άλλες πτυχές του προγράμματος του μωρού.

Όχι μόνο η εργασία της βρεφικής σίτισης είναι απλήρωτη, αλλά υπάρχει οικονομικό κόστος τόσο για τη σίτιση με γάλα όσο και για τον θηλασμό μέσω των άμεσων εξόδων και των κυρώσεων για το εργατικό δυναμικό. Μέσα στους πρώτους μήνες της ζωής του, ένα μωρό τρώει κάθε τρεις έως τέσσερις ώρες και αυτό είναι μόνο μία από τις αμέτρητες πτυχές της φροντίδας του μωρού που συχνά εμπίπτει στις μαμάδες να διαχειριστούν. Ως εκ τούτου, οι σύντροφοί τους πρέπει να αναγνωρίσουν και να επικυρώσουν την απίστευτη αξία που φέρνει η αόρατη, απλήρωτη εργασία στο σπίτι και να επιδείξουν εκτίμηση. Επιπλέον, εάν η μαμά πάσχει επίσης από διαταραχή ψυχικής υγείας μετά τον τοκετό, μπορεί επίσης να βιώνει συναισθήματα αναξιότητας και αποτυχίας. Η διαβεβαίωση, η εκτίμηση και η επικύρωση μπορούν να βοηθήσουν πολύ (δείτε την επόμενη στρατηγική).

Διαχωρίστε τον σύντροφό σας από τα συμπτώματά του

Εάν μια νέα μαμά παλεύει με μια διαταραχή ψυχικής υγείας όπως η επιλόχεια κατάθλιψη, συχνά θα εσωτερικεύσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης και δεν θα μπορεί να τα δει ως συμπτώματα της διαταραχής. Αντί να μπορείτε να αναγνωρίσετε αυτά τα συναισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης, απόγνωσης και απελπισίας, αποσύνδεση από το μωρό, και η έλλειψη ευχαρίστησης στην ανατροφή των παιδιών είναι όλα συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης, βλέπουν τον εαυτό τους να αποτυγχάνει στο ρόλο της γονεϊκότητάς τους. Τα συμπτώματα τους ξεγελούν ώστε να πιστέψουν ότι δεν είναι καλές μαμάδες. Αλλά το άτομο δεν είναι το πρόβλημα, τα συμπτώματα της διαταραχής είναι το πρόβλημα. Ένας σύντροφος μπορεί να βοηθήσει απαλά στο να την κάνει να αμφισβητήσει αυτόν τον τρόπο σκέψης όταν εμφανίζεται. Μπορεί να υπενθυμίσει στην σύντροφό του ότι δεν την χαρακτηρίζουν αυτά τα συμπτώματα, είναι καλός γονέας και με τον χρόνο και την κατάλληλη υποστήριξη, θα είναι καλά.