Γιατί το παιδί μου κλαίει με το παραμικρό;

«Ωχ, όχι πάλι!»

Κάθε γονέας έχει βρεθεί εκεί: αυτό το συντριπτικό μείγμα απογοήτευσης, ανησυχίας και κούρασης όταν αισθάνεται ότι το παιδί του κλαίει για τα πιο μικρά πράγματα.

Είτε είναι ένα χαμένο παιχνίδι είτε ένα δείπνο που είναι λίγο περίεργο, ο κόσμος του φαίνεται να καταρρέει.

Ακούγεται οικείο; Πιστέψτε με, έχετε μεγάλη παρέα.

Γιατί το παιδί μου κλαίει τόσο πολύ

Υπάρχουν επτά λόγοι για τους οποίους το παιδί σας φαίνεται να κλαίει για κάθε μικρό πράγμα.

Χαμηλή ανοχή στο στρες

Η ανοχή στο στρες αναφέρεται στην ικανότητα του παιδιού να χειρίζεται το άγχος ή την ταλαιπωρία χωρίς να καταπονείται.

Ένα παιδί με χαμηλή ανοχή στο στρες είναι πιο πιθανό να αναστατωθεί ή να κατακλυστεί από προκλήσεις, αλλαγές ή απροσδόκητα γεγονότα, γεγονός που οδηγεί σε περισσότερο κλάμα ή οργή.​

Υψηλή ευαισθησία

Η συναισθηματική ευαισθησία αναφέρεται σε μια εντατική αίσθηση ή απόκριση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Ένα πολύ ευαίσθητο παιδί μπορεί να είναι πιο εναρμονισμένο με το περιβάλλον του και επιρρεπές στο να βιώνει περισσότερα αρνητικά συναισθήματα.​

Το ίδιο γεγονός μπορεί να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο σε ένα τέτοιο παιδί ή να προκαλέσει μεγαλύτερη ένταση συναισθημάτων από ό,τι σε ένα συνομήλικο.

Έλλειψη Δεξιοτήτων Συναισθηματικής Ρύθμισης

Η συναισθηματική ρύθμιση είναι η ικανότητα να διαχειρίζεται και να ελέγχει τις συναισθηματικές αντιδράσεις κάποιου σε ειδικές καταστάσεις.

Περιλαμβάνει την αναγνώριση των συναισθημάτων, την κατανόηση της προέλευσής τους, την επιλογή κατάλληλων τρόπων έκφρασης και την τροποποίησή τους για την αποκατάσταση της συναισθηματικής ισορροπίας.

Τα παιδιά που δεν έχουν ακόμη αναπτύξει ισχυρές δεξιότητες συναισθηματικής ρύθμισης μπορεί να δυσκολεύονται να χειριστούν τα συναισθήματά τους.

Σωματική δυσφορία ή πόνος

Τα παιδιά μπορεί να κλάψουν εάν αντιμετωπίζουν σωματική δυσφορία, όπως πείνα, ανεπαρκή ύπνο, βρεγμένη πάνα, πόνο στην οδοντοφυΐα, αλλεργίες ή άλλες παθήσεις.

Μπορεί να μην έχουν πάντα τα λόγια για να εκφράσουν τη δυσφορία τους, οπότε το κλάμα γίνεται ο τρόπος τους να δίνουν σήμα για βοήθεια.

Υπερδιέγερση

Τα παιδιά μπορεί μερικές φορές να κατακλύζονται από πάρα πολλές αισθητηριακές εισροές, όπως δυνατούς θορύβους, έντονα φώτα ή ακόμα και τη φασαρία ενός πολυάσχολου περιβάλλοντος.

Αυτή η υπερδιέγερση μπορεί να οδηγήσει στο κλάμα ως τρόπος να εκφράσουν τη δυσφορία τους.

Επιπλέον, τα ιδιαίτερα ευαίσθητα παιδιά είναι επίσης πιο πιθανό να υπερδιεγερθούν.

Καθυστέρηση ομιλίας

Μερικά παιδιά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν τις ανάγκες τους λόγω γλωσσικής καθυστέρησης.​

Η απογοήτευση της αδυναμίας να εκφραστούν ή να γίνουν κατανοητοί μπορεί να οδηγήσει σε δάκρυα.

Κατάθλιψη

Το συχνό κλάμα μπορεί να είναι σύμπτωμα ενός πιο σοβαρού υποκείμενου ζητήματος, όπως η κατάθλιψη.

Τι δεν πρέπει να κάνετε

Αποφύγετε το ντρόπιασμα ή την τιμωρία

Διάφορα συναισθήματα μπορεί να προκαλέσουν κλάμα ή οργή, αλλά το πιο συνηθισμένο είναι το αίσθημα αδυναμίας.

Το να μαλώνετε, να τιμωρείτε ή με άλλο τρόπο να εμποδίζετε το παιδί να εκφράσει τη λύπη του σηματοδοτεί ότι έχει τα «λάθος» συναισθήματα.

Όταν οι γονείς απαγορεύουν τα αρνητικά συναισθήματα, τα παιδιά αισθάνονται όχι μόνο αδύναμα στην κατάσταση, αλλά και λάθος να έχουν αυτό το συναίσθημα. Αυτό δεν πρόκειται να τα βοηθήσει να αναπτύξουν υγιή ρύθμιση συναισθημάτων.

Επομένως, μην επιπλήξετε, μην τιμωρήσετε ή μην τους πείτε: «Μην κλαίτε».

Αποφύγετε την απόρριψη

Όταν παραμερίζετε ή αποδοκιμάζετε τα συναισθήματα του παιδιού ή υποβαθμίζετε τη σημασία αυτού που πυροδότησε τα δάκρυά του, στέλνετε ένα μήνυμα ότι τα συναισθήματά του είναι είτε ασήμαντα είτε, πάλι, λάθος.

Τα παιδιά με απορριπτικούς γονείς τείνουν να έχουν χειρότερη ρύθμιση των συναισθημάτων και περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς.​

Εσείς και το παιδί σας εκτιμάτε τα πράγματα διαφορετικά λόγω των διαφορετικών σταδίων της ζωής που βρίσκεστε και οι δύο, με διαφορετικές ανάγκες και προοπτικές.

Είναι αντιπαραγωγικό να προβάλλετε τα κριτήριά σας για το τι αξίζει το παιδί σας να κλάψει.

Η απόρριψη των συναισθημάτων τους δεν θα τα βοηθήσει να μάθουν ή να αναπτυχθούν.

Τα δάκρυα δεν είναι το πρόβλημα

Πολλοί γονείς πιστεύουν λανθασμένα ότι το κλάμα είναι το κύριο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Είναι εύκολο να σκεφτεί κανείς ότι όλα θα πάνε καλά αν μπορέσουν να σταματήσουν τα δάκρυα.

Αλλά το κλάμα δεν είναι το κύριο πρόβλημα. Είναι απλώς ένα σημάδι βαθύτερων συναισθημάτων που προκαλούνται από κάτι άλλο.

Αντί απλώς να προσπαθείτε να σταματήσετε το κλάμα, προσπαθήστε να κατανοήσετε και να αντιμετωπίσετε τι ενοχλεί το παιδί σας.

Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να φτάσετε στην ουσία του θέματος και να τους υποστηρίξετε.

Μην αναστατώνεστε

Μπορεί να είναι δύσκολο για τους γονείς να δουν το παιδί τους αναστατωμένο.

Είναι φυσικό να νιώθεις ένα κύμα συναισθημάτων στον εαυτό σου.

Σε συναισθηματικά δύσκολες στιγμές, πρέπει να παραμείνετε ήρεμοι και να διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας, ώστε το παιδί σας να αισθάνεται ασφαλές και να υποστηρίζεται και να έχει ένα θετικό πρότυπο για να μάθει.

Για περισσότερη βοήθεια σχετικά με την ηρεμία των θυμών, ανατρέξτε σε αυτόν τον οδηγό βήμα προς βήμα.

Πώς να αντιμετωπίσετε ένα παιδί που κλαίει με τα πάντα

Επικυρώστε τα συναισθήματά τους

Η αναγνώριση και η επικύρωση των συναισθημάτων τους είναι ζωτικής σημασίας για την καλλιέργεια μιας αίσθησης αυτοεκτίμησης και συναισθηματικής κατανόησης.

Τα καθησυχάζετε ότι τα συναισθήματά τους είναι έγκυρα, ακούγονται και κατανοούνται, προωθώντας την ανάπτυξη αυτορρύθμισης.​

Η επικύρωση δεν σημαίνει υποχώρηση ή συμφωνία μαζί τους.

Είναι εντάξει να δείχνεις ενσυναίσθηση και κατανόηση χωρίς να συμφωνείς με την άποψή τους.

Αυτή η ισορροπημένη προσέγγιση τα βοηθά να νιώσουν υποστήριξη, ενισχύοντας μια σχέση εμπιστοσύνης και ανοιχτής σχέσης.

Ακολουθούν παραδείγματα για το πώς μπορείτε να επικυρώσετε τα συναισθήματα του παιδιού σας όταν κλαίει για φαινομενικά δευτερεύοντα ζητήματα.

«Βλέπω ότι είσαι αναστατωμένο που έσπασε το παιχνίδι σου. Είναι εντάξει να νιώθεις λυπημένο γι’ αυτό».

«Πρέπει να είσαι απογοητευμένο που έπεσε το παγωτό σου. Θα ένιωθα το ίδιο».

«Ακούγεται σαν να είσαι πραγματικά απογοητευμένο που δεν μπορούμε να πάμε στο πάρκο σήμερα. Οι βροχερές μέρες μπορεί να είναι κουραστικές».

«Μπορώ να πω ότι νιώθεις πληγωμένο που ο φίλος σου δεν σε κάλεσε. Είναι εντάξει να νιώθεις έτσι».

«Φαίνεσαι πραγματικά στενοχωρημένο που χάνεις σε εκείνο το παιχνίδι. Είναι δύσκολο όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλουμε».

«Καταλαβαίνω γιατί είσαι λυπημένο που χάνεις την εκπομπή που ήθελες να παρακολουθήσεις. Ας δούμε αν μπορούμε να βρούμε άλλη στιγμή να το δούμε μαζί».

«Ακούγεται σαν να νιώθεις ότι μένεις έξω επειδή τα αδέρφια σου παίζουν χωρίς εσένα. Ας το συζητήσουμε».

«Μπορώ να δω ότι είσαι πραγματικά δεμένο με αυτό το παλιό πουκάμισο, ακόμα κι αν είναι πολύ μικρό τώρα. Είναι δύσκολο να αφήσουμε πράγματα που αγαπάμε».

«Φαίνεσαι πραγματικά απογοητευμένο που το σχέδιό σου δεν βγήκε όπως ήθελες. Είναι εντάξει να νιώθεις έτσι. Η τέχνη μπορεί να είναι δύσκολη».

«Καταλαβαίνω γιατί είσαι αναστατωμένο που δεν κάθεσαι στο μπροστινό κάθισμα. Όλοι το θέλουν».

«Ακούγεται σαν να είσαι πραγματικά απογοητευμένο που το βάζο με τα μπισκότα είναι άδειο. Θα ένιωθα το ίδιο».

«Μπορώ να πω ότι νιώθεις συγκλονισμένο με όλο τον θόρυβο. Μερικές φορές, όλοι χρειαζόμαστε μια ήσυχη στιγμή».

«Φαίνεσαι πολύ λυπημένο που έφυγες νωρίς από την παιδική χαρά. Είναι δύσκολο όταν πρέπει να τελειώνουμε τις διασκεδαστικές στιγμές».

«Καταλαβαίνω γιατί είσαι απογοητευμένο που δεν βρίσκεις το αγαπημένο σου βιβλίο. Ας το ψάξουμε μαζί».

«Φαίνεται ότι είσαι αναστατωμένο επειδή λείπει το κομμάτι του παζλ. Είναι εντάξει να νιώθεις έτσι. Το να ολοκληρώνεις κάτι έχει ωραία αίσθηση».

«Μπορώ να δω ότι είσαι απογοητευμένο που τελείωσαν οι φυσαλίδες. Είναι πολύ διασκεδαστικές, έτσι δεν είναι;»

«Φαίνεσαι πολύ πληγωμένο που ο σκύλος μάσησε το παιχνίδι σου. Καταλαβαίνω γιατί στενοχωριέσαι».

«Καταλαβαίνω ότι νιώθεις πεσμένο επειδή χάλασε ο πύργος σου. Το χτίσιμο μπορεί να είναι δύσκολο μερικές φορές».

«Ακούγεται σαν να είσαι πραγματικά αναστατωμένο που χύθηκε ο χυμός σου. Συμβαίνουν ατυχήματα και είναι εντάξει να νιώθεις θλίψη για αυτά».

«Μπορώ να πω ότι νιώθεις απογοητευμένο που τα κορδόνια σου συνεχίζουν να λύνονται. Ας εξασκηθούμε στο να τα δένουμε μαζί».

Κάθε απάντηση αναγνωρίζει τα δύσκολα συναισθήματα του παιδιού, προσφέροντας κατανόηση και ενσυναίσθηση, ακόμα κι αν το έναυσμα μπορεί να φαίνεται ασήμαντο στους ενήλικες.

Μην αναιρέσετε την επικύρωση

Μόλις επικυρώσετε τα συναισθήματα του παιδιού σας, αποφύγετε να αναιρέσετε αυτήν την επικύρωση.

Μια συνηθισμένη παγίδα που αντιμετωπίζουν οι γονείς είναι να παρακολουθούν την επικύρωσή τους με ένα «αλλά».

Για παράδειγμα, μην πείτε, «Καταλαβαίνω ότι είσαι αναστατωμένος, αλλά δεν πρέπει να νιώθεις έτσι. Αντίθετα, θα πρέπει να νιώθεις…»

Είναι σαν να αναγνωρίζετε τα συναισθήματά τους μόνο για να τα απορρίψετε στην επόμενη στιγμή.

Αυτό μπορεί να είναι μπερδεμένο και βλαβερό.

Επιδιώξτε τη συνεπή επικύρωση, επιτρέποντας στο παιδί σας να επεξεργαστεί τα έντονα συναισθήματά του χωρίς να αισθάνεται ότι κρίνεται ή παρεξηγείται.

Αντιμετώπιση Βασικών Αναγκών

Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας κοιμάται αρκετές ώρες.

Τα παιδιά είναι γενικά σε καλύτερη διάθεση και λιγότερο πιθανό να έχουν αυτές τις μεγάλες συναισθηματικές στιγμές όταν είναι καλά ξεκούραστα.​

Και μην ξεχνάτε το φαγητό και τα διαλείμματα.

Το να τα ταΐσετε, να τους επιτρέψετε να κάνουν διαλείμματα ή να δημιουργήσετε χρόνο ησυχίας κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να αποτρέψει την κατάρρευση.

Να είστε παράδειγμα υγιούς συναισθηματικής έκφρασης και ρύθμισης

Έρευνες διαπίστωσαν ότι τα παιδιά τείνουν να χειρίζονται καλύτερα τα συναισθήματά τους όταν οι γονείς τους είναι ανοιχτοί σχετικά με τα συναισθήματά τους και μιλούν θετικά για αυτά.

Όταν οι γονείς δίνουν το καλό παράδειγμα συζητώντας και διαχειριζόμενοι τα συναισθήματά τους υγιεινά, τα παιδιά τους είναι πιο πιθανό να κάνουν το ίδιο με το να παρακολουθούν και να ακούν τους γονείς τους.​​

Το παιδί σας δεν έχει πρόβλημα

Το συναισθηματικό παιδί σας δεν φταίει που έχει χαρακτηριστικά όπως χαμηλότερη ανοχή στο στρες ή αυξημένη ευαισθησία.

Πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά είναι γενετικά και πέρα ​​από τον έλεγχό τους.

Το παιδί σας δεν έχει ελαττώματα και δεν έχετε κανένα πρόβλημα να «διορθώσετε» ή να «διορθώσετε».

Αντίθετα, εστιάστε στο να το βοηθήσετε να αναπτύξει ανθεκτικότητα και συναισθηματικές δεξιότητες για να πλοηγηθεί στις προκλήσεις της ζωής.

Αυτή η ανάπτυξη είναι ένα φυσικό μέρος της ανάπτυξης του παιδιού.

Το παιδί σας είναι τέλειο, όπως και τα άλλα παιδιά.

Ζητήστε επαγγελματική βοήθεια

Ωστόσο, εάν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας έχει κατάθλιψη ή άλλα ευρύτερα προβλήματα, ζητήστε βοήθεια από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας το συντομότερο δυνατό.