Το καλύτερο παιχνίδι για τα παιδιά είναι η φαντασία τους

Πριν από δύο δεκαετίες, ένα γερμανικό πρότζεκτ με το όνομα «το νηπιαγωγείο χωρίς παιχνίδια» ήθελε να δει τι θα συνέβαινε αν αφαιρούσαν τα παιχνίδια από τα νηπιαγωγεία. Όλα τα παιχνίδια από τις αίθουσες που πήραν μέρος αφαιρέθηκαν για τρεις μήνες.
Μία από τους εκπαιδευτικούς, η Gisela Marti, είπε: «Σε αυτούς τους τρεις μήνες προσφέρουμε στα παιδιά χώρο και χρόνο για να γνωρίσουν τον εαυτό τους και επειδή δεν καθοδηγούνται από εκπαιδευτικούς ή παιχνίδια, τα παιδιά πρέπει να βρουν νέους τρόπους για να απολαύσουν και να διαχειριστούν την ημέρα τους με τον δικό τους ατομικό τρόπο».
Ο στόχος ήταν να θρέψει την αυτοπεποίθηση, τη φαντασία, τη δημιουργικότητα, τις ικανότητες επίλυσης προβλημάτων και την κοινωνικοποίηση.

Οι μέρες τους σκόπιμα δεν ήταν δομημένες για να αποφύγουν τα παιδιά να τρέχουν από τη μία δραστηριότητα στην άλλη. Αντί για αυτό, ήταν ελεύθερα να κάνουν ό,τι ήθελαν και να το κάνουν όπως ήθελαν.

Ένα βίντεο των παιδιών λαμβανόταν κάθε μέρα. Την πρώτη μέρα, τα παιδιά εμφανίστηκαν μπερδεμένα και βαριεστημένα καθώς κοίταζαν φοβισμένα και πήγαιναν γύρω από τη μεγάλη άδεια τάξη.

Όμως, μέχρι τη δεύτερη μέρα, τα παιδιά έπαιζαν με καρέκλες και κουβέρτες, φτιάχνοντας κρησφύγετα βάζοντας κουβέρτες πάνω από τραπέζια και ζυγίζοντας με αυτές παπούτσια.

Σύντομα άρχισαν να τρέχουν γύρω από το δωμάτιο, να κουβεντιάζουν και να γελούν με ενθουσιασμό. Μέχρι το τέλος του τρίτου μήνα, είχαν ασχοληθεί με ένα άγριο φανταστικό παιχνίδι, που τους έδωσε τη δυνατότητα να συγκεντρώνονται σε αυτό καλύτερα αλλά και να επικοινωνούν μεταξύ τους κατά τη διάρκειά του καλύτερα πιο αποτελεσματικά.

Η Kathy Sylva, Καθηγήτρια Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, κατέληξε στο συμπέρασμα μελετώντας πάνω από 3.000 παιδιά ηλικίας τριών έως πέντε ετών ότι όταν τα παιδιά έχουν μεγάλο αριθμό παιχνιδιών φαίνεται να υπάρχει ένα στοιχείο απόσπασης της προσοχής και όταν τα παιδιά αποσπούν την προσοχή τους δεν μαθαίνουν ούτε παίζουν καλά. Η έρευνά της δείχνει ότι τα παιδιά με λιγότερα παιχνίδια των οποίων οι γονείς περνούν περισσότερο χρόνο διαβάζοντας, τραγουδούν ή παίζουν μαζί τους ξεπερνούν σε επιδόσεις τα παιδιά που προέρχονται από πιο εύπορα υπόβαθρα.

Ο Δρ John Richer, Παιδοψυχολόγος στο νοσοκομείο John Radcliffe στην Οξφόρδη εξηγεί ότι όταν τα παιδιά λαμβάνουν ένα νέο παιχνίδι περνούν δύο στάδια: εξερεύνηση και παίξιμο.

Κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης, ένα παιδί ρωτά: «Τι κάνει αυτό το παιχνίδι;»

Και όταν παίζει, ένα παιδί ρωτά: «Τι μπορώ να κάνω με αυτό το παιχνίδι;»

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ευδοκιμούν η δημιουργικότητα, η φαντασία, η πρωτοβουλία και η προσαρμοστικότητα. Όταν τα παιδιά αντιμετωπίζουν πάρα πολλά παιχνίδια, ξοδεύουν περισσότερο χρόνο εξερεύνησης και λιγότερο χρόνο παίζοντας.

See Also

Μμμμμ μύρισε πορτοκάλι και είναι για καλό (της υγείας μας)!

Κατά ειρωνικό τρόπο, φαίνεται ότι παρέχοντας λιγότερα παιχνίδια, παρέχουμε περισσότερο χρόνο για παιχνίδι.

Τα λιγότερα παιχνίδια βοηθούν τα παιδιά να χρησιμοποιήσουν και να αναπτύξουν τη φαντασία τους, να επεκτείνουν την προσοχή, να προωθήσουν τη φροντίδα και να εκτιμήσουν τα παιχνίδια που έχουν περισσότερα, δημιουργώντας μεγαλύτερες ευκαιρίες για εξερεύνηση της φύσης. Ως όφελος για τους γονείς, τα λιγότερα παιχνίδια οδηγούν σε λιγότερη ακαταστασία στο σπίτι, βοηθώντας μας να αισθανθούμε πιο γειωμένοι, να έχουμε περισσότερο χρόνο να παίξουμε με τα παιδιά μας και περισσότερη υπομονή για να επικεντρωθούμε στα παιδιά μας.

Εάν τα παιδιά μας έχουν λιγότερα παιχνίδια, θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι τα παιχνίδια που διαθέτουν παρέχουν τη μεγαλύτερη αξία παιχνιδιού. Παιχνίδια όπως ξύλινα μπλοκ ή μαγνήτες ή μεταξωτά μαντήλια δεν υπαγορεύουν το παιχνίδι στο παιδί – έχουν μεγαλύτερη αξία παιχνιδιού καθώς το παιδί είναι ελεύθερο να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του για ατελείωτες δυνατότητες παιχνιδιού.

Καθώς μειώνετε την ποσότητα των παιχνιδιών του παιδιού σας και αυξάνετε την προσοχή, αυξάνετε την προσοχή και την ικανότητά τους για βαθύ παιχνίδι.

Ένας άλλος τρόπος για να επιλέξετε παιχνίδια είναι να προσδιορίσετε εάν είναι «ανοιχτά» ή «κλειστά» παιχνίδια. Τα κλειστά παιχνίδια ορίζονται γενικά ως εκείνα που εξυπηρετούν έναν σκοπό, αφού ολοκληρωθούν, έχουν τελειώσει. Ενώ τα ανοιχτά παιχνίδια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πολλούς διαφορετικούς σκοπούς. Για παράδειγμα, χρωματιστά μπλοκ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή ενός κάστρου, μιας γέφυρας ή για μέτρηση, ταξινόμηση ή εξισορρόπηση. Τα ανοιχτά παιχνίδια πυροδοτούν τη φαντασία ενός παιδιού. Στοχεύουμε σε αναλογία 75% ανοιχτών παιχνιδιών και 25% κλειστών παιχνιδιών.