Ο αετός της χαράς!
Ένα παραμύθι για τον χαρταετό… Καλή Καθαρά Δευτέρα!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια όμορφη κοπέλα που ήθελε να δημιουργήσει τον πιο ξεχωριστό χαραετό.
Ναι καλά ακούσατε, δεν λείπει κατά λάθος το γράμμα ταυ. Κι εκτός από την αλλιώτικη ορθογραφία αυτό που ήθελε να φτιάξει η ηρωίδα μας διέφερε και σε άλλα σημεία από τον κλασικό χαρταετό.
Πρώτα απ’ όλα δεν θα ήταν φτιαγμένος από χαρτί. Ή έστω όχι μόνο από χαρτί. Θα έψαχνε και θα έβρισκε τα πιο διαλεχτά υλικά.
Κυρίως αυτά που έδιναν σε εκείνη αλλά και σε όλους όσους θα τον έβλεπαν να πετάει χαρά.
Έτσι κάθισε και σκέφτηκε ποια ήταν αυτά που της άρεσαν περισσότερο. Τρελαινόταν λοιπόν πάρα πολύ για γλυκά και καραμέλες.
Βέβαια δεν θα μπορούσε να τον φτιάξει από ζάχαρη ούτε από τα ίδια τα γλυκίσματα. Σκέφτηκε όμως ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το περιτύλιγμά τους. Αυτό το ωραίο πολύχρωμο σελοφάν.
Κι έτσι έβαλε δύο τρία στην τσέπη της.
Ύστερα θυμήθηκε ότι της άρεσε με τις ώρες να διαβάζει. Δεν θα μπορούσε βέβαια να τον φτιάξει με βιβλία. Αλλά μερικές σελίδες δεν θα ήταν κακή ιδέα.
Μετά έκανε τη σκέψη πως η ζωή της δεν θα ήταν χαρούμενη αν δεν είχε την οικογένειά της, τους φίλους, όλα εκείνα τα πρόσωπα που της ήταν προσφιλή και τα αγαπούσε και την αγαπούσαν κι εκείνη.
Βέβαια δεν θα μπορούσε να τον φτιάξει με ανθρώπους. Αλλά το να έβαζε μερικές φωτογραφίες με τις πιο ευτυχισμένες της αναμνήσεις το θεώρησε κάτι εξαιρετικά ευρηματικό.
Έτσι έκοψε ένα μεγάλο χαρτόνι σε σχήμα πολύγωνο, που όμως με το ψαλίδι της στρογγύλεψε τις γωνίες για να μην έχει αιχμηρές άκρες –καθώς τα σύννεφα γαργαλιούνται εύκολα και από το πολύ γέλιο καμιά φόρα αρχίζει να βρέχει.
Ύστερα κόλλησε προσεχτικά και με μεγάλη φροντίδα όλα όσα είχε με περισσή σκέψη διαλέξει. Τον χρωμάτισε με τα πιο ζωηρά χρώματα, τον στόλισε με πολύπλοκα σχέδια και έγραψε και μερικές από τις πιο σημαντικές της λέξεις: ειρήνη, ισότητα, δικαιοσύνη, ομορφιά, χαρμολύπη.
Ύστερα πήρε τα πιο όμορφα φύλλα των δέντρων για να φτιάξει την ουρά. Και για καλούμπα χρησιμοποίησε σχοινί από αυτό που λύνει τα όνειρα. Δεν είχε κόμπο.
Γιατί ο δικός της χαραετός δεν ήθελε ούτε να δένει ούτε να δένεται. Ήθελε απλώς να πετάει ελεύθερα και να γυρίσει όλο τον κόσμο.
Γιατί ήξερε πως η ελευθερία είναι η μεγαλύτερη χαρά.
