Μέθοδος συνεργασίας: Σταμάτησε, κοίταξέ με, άκουσε, πες μου τι είπα
Με οπτική επαφή και τον σωστό τόνο φωνής οι γονείς αποκτούν έναν αποτελεσματικό επικοινωνιακό σύμμαχο
Τα νήπια μπορούν πολύ εύκολα να ενθουσιαστούν ή να βγουν από το πρόγραμμά τους και να ξεχάσουν κανόνες ή όρια. Από μια επίσκεψη φίλων τους στο σπίτι μέχρι την προβολή ενός αγαπημένου τους τηλεοπτικού προγράμματος. Πώς θα κάνετε ένα παιδί που εκείνη την ώρα δείχνει να μην μπορεί να ακούσει, να σας προσέξει, να λάβει το μήνυμα που του δίνετε και να ακολουθήσει τις οδηγίες σας; Ας δούμε πώς χειρίστηκε μια μητέρα την τετράχρονη κόρη της όταν μετά την επίσκεψη μιας φίλης της δεν ήθελε να πάει για ύπνο.
Όταν ήρθε η ώρα για ύπνο, η μικρή ξαφνικά φαινόταν πολύ κουρασμένη για να πάει. Η μητέρα της είπε ήρεμα, «Άννα…. Σταμάτησε». Υπήρχε μια μακρά παύση μεταξύ των δύο λέξεων, δίνοντας στην Άννα τον χρόνο να λάβει το μήνυμα.
«Κοίτα με, σε παρακαλώ». Η Άννα έκανε επαφή με τα μάτια. «Τώρα άκουσέ με».
«Θέλω να πας στο δωμάτιό σου. Να φορέσεις τις πιτζάμες σου. Στη συνέχεια, να επιλέξεις ένα βιβλίο». Μόνο τρεις οδηγίες.
«Άννα, τι σου είπα μόλις;»
«Να πάω στο δωμάτιό μου. Να φορέσω τις πιτζάμες μου και να διαλέξω ένα βιβλίο». ”
«Τέλεια! Εμπρός!»
Αυτή η μαμά χρησιμοποίησε τη μέθοδο: «Σταμάτησε, κοίταξέ με, άκουσε, πες μου τι είπα» για να κάνει την κόρη της να συνεργαστεί. Η χρήση της σαφούς, απλής γλώσσας ήταν αξιοθαύμαστη, αλλά ήταν μόνο ένα μέρος του μυστικού επιτυχίας αυτής της τεχνικής. Η γλώσσα του σώματος, ο τόνος της φωνής και η επαφή με τα μάτια έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο.
Αυτή η μητέρα κέρδισε αξιοπιστία, οπότε δεν ήταν περίεργο που η κόρη της συμμορφώθηκε. Εάν αγωνίζεστε να κάνετε τα παιδιά σας να ακολουθήσουν τις οδηγίες σας, ίσως είναι η γλώσσα του σώματος και ο τόνος της φωνής που σας προδίδουν. Δηλαδή, είναι μικρότερης σημασίας το τι λέτε και μετράει περισσότερο το πώς το λέτε, αυτό είναι που κάνει τη μεγάλη διαφορά.
Οι ακόλουθοι παράγοντες έχουν σημασία:
Σταθερή φωνή
Ένας γονέας που θέλει να ακουστεί θα μιλά με μια επίπεδη, κοφτή αλλά φιλική φωνή. Αυτή η μητέρα χρησιμοποίησε μια δυνατή φωνή όταν μίλησε. Πήρε μια μικρή παύση ανάμεσα σε κάθε πρόταση, η οποία επέτρεψε στα μηνύματα να φτάσουν στον παραλήπτη.
Σταθερό κεφάλι
Το κεφάλι σας να παραμένει ακίνητο όταν μιλάτε. Ένα ακίνητο κεφάλι δείχνει ηρεμία, αυτοπεποίθηση και ισχύ. Αυτή η μητέρα χαμογέλασε επίσης καθώς μίλησε, κάτι που κράτησε τη διάθεση φιλική.
Σταθερό σώμα
Το σώμα σας βρίσκεται σε ακολουθία με το κεφάλι σας. Μια ακίνητη, σταθερή στάση, και όχι ένα σώμα που στριφογυρίζει, κλίνει προς τα εμπρός ή χαλαρώνει, στέλνει το μήνυμα ότι περιμένετε συνεργασία.
Ήρεμα χέρια
Οι παλάμες σας πιθανότατα θα στραφούν προς τα κάτω καθώς αυτό δείχνει ηρεμία και αυθεντικότητα. Όταν τα χέρια σας κινούνται νευρικά, είναι πολύ πιο δύσκολο να μιλήσετε με ρυθμό στη φωνή σας, κάτι που είναι απαραίτητο για φιλικές συνομιλίες που αποσκοπούν στο να κερδίσετε τη συνεργασία του παιδιού.
Οπτική επαφή
Σε αυτό το παράδειγμα, η μητέρα μπόρεσε να ξεκινήσει την οπτική επαφή λέγοντας στην κόρη της, «Κοίτα με». Με τον τρόπο αυτόν εξασφαλίζει ότι η κόρη της πήρε το μήνυμά της. Αλλά επίσης τερμάτισε την επαφή με τα μάτια μόλις είδε ότι το μήνυμά της είχε ληφθεί.
Η τεχνική διαχείρισης αυτής της μητέρας δεν ήταν τυχαία. Είχε ασκήσει αυτήν τη μέθοδο συχνά σε καταστάσεις χαμηλού άγχους, ώστε να της είναι εύκολο να την χρησιμοποιεί σε δύσκολες συνθήκες, ακόμα και όταν είναι κουρασμένη.
Οι αθλητές γνωρίζουν ότι επανέρχονται στο χαμηλότερο επίπεδο δεξιότητάς τους όταν είναι κουρασμένοι, οπότε εξασκούν συνεχώς τις δεξιότητές τους ώστε να γίνουν αυτόματες. Αυτό ισχύει τόσο για τους γονείς όσο και για τις σχέσεις όπως και στον αθλητικό τομέα. Με την άσκηση νέων δεξιοτήτων σε καταστάσεις χαμηλού άγχους μπορείτε να διατηρήσετε την αποτελεσματικότητά σας και τη σχέση σας με τα παιδιά σας όταν είστε κουρασμένοι ή σε απρόβλεπτες περιστάσεις.
