Η υπερβολική αποστείρωση αυξάνει τον κίνδυνο λευχαιμίας στα παιδιά
Η επαφή τους με μικρόβια στη διάρκεια του πρώτου χρόνου της ζωής τους ίσως λειτουργεί προστατευτικά, σύμφωνα με μια νέα, μεγάλη ανασκόπηση.
Αφήνοντάς τα να έρθουν σε επαφή με μικρόβια από τον πρώτο χρόνο της ζωής τους, τα βοηθάτε να θωρακίσουν τον οργανισμό τους απέναντι στον πιο κοινό τύπο λευχαιμίας, όπως έδειξε μια νέα, αποκαλυπτική έρευνα.
Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, ο πιο κοινός τύπος λευχαιμίας στα παιδιά, ίσως να μπορεί να προληφθεί και μάλιστα με έναν μάλλον αναπάντεχο τρόπο: φέρνοντας σε επαφή το μωρό μας με μικρόβια. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας μεγάλης ανασκόπησης σε έρευνες 30 ετών, στο οποίο κατέληξαν ο Mel Greaves και η ομάδα του στο Ίδρυμα Έρευνας του Καρκίνου στο Λονδίνο.
Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, παρόλο που γενικά είναι σπάνια, εμφανίζεται κυρίως στις κοινωνίες του λεγόμενου αναπτυγμένου κόσμου και γι’ αυτό έχουν διατυπωθεί διάφορες υποθέσεις γύρω από τους παράγοντες που την προκαλούν, από την έκθεση σε ακτινοβολίες μέχρι τους χημικούς ρύπους.
Ωστόσο ο Greaves πιστεύει ότι η προδιάθεση στη συγκεκριμένη πάθηση αναπτύσσεται σε δύο φάσεις. Η πρώτη φάση είναι στη ζωή στη μήτρα, όπου ένα έμβρυο μπορεί να μην έχει την ευκαιρία, για διάφορους λόγους, να αναπτύξει σωστά το ανοσοποιητικό του σύστημα. Η δεύτερη φάση έρχεται σε μια κοινή λοίμωξη, όπως την εποχική γρίπη. Σύμφωνα με στοιχεία, τα ποσοστά παιδικής λευχαιμίας εκτοξεύονται έξι μήνες μετά από μια επιδημία γρίπης.
Γιατί όμως τα μωρά που δεν θηλάζουν, δεν έρχονται σε επαφή με άλλα παιδιά, γεννιούνται με καισαρική ή δεν έχουν αδέρφια διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν την ασθένεια; Επειδή, σύμφωνα με τον Greaves, δεν εκτίθενται σε μικρόβια.
Χάρη στη βελτίωση της υγιεινής σε κάθε νοικοκυριό, τα παιδιά υποφέρουν από λιγότερες λοιμώξεις στη διάρκεια των πρώτων χρόνων της ζωής τους. Ταυτόχρονα όμως εκτίθενται και σε λιγότερα μικρόβια τα οποία όχι μόνο είναι αβλαβή, αλλά επιπλέον τα βοηθούν να χτίσουν ένα υγιές ανοσοποιητικό από την πρώτη μέρα της ζωής τους.
Βέβαια όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι δεν πρέπει να παίρνουμε όλα τα μέτρα μας για να προστατεύουμε το μωρό μας από σοβαρές απειλές όπως η τροφική δηλητηρίαση και βακτήρια δυνητικά επικίνδυνα, ιδιαίτερα κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του.
«Η νέα μελέτη δείχνει ότι η πρώιμη έκθεση σε λοιμώξεις μπορεί να είναι ευεργετική για κάποια παιδιά με γενετική προδιάθεση στην παιδική λευχαιμία. Ωστόσο, αυτό απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση και οποιαδήποτε έκθεση των μικρών παιδιών σε λοιμώξεις πρέπει να συνεκτιμηθεί με τον κίνδυνο λοίμωξης», λέει η παιδο-ογκολόγος Donna Lancaster. «Στο μέλλον, ίσως αναπτύξουμε έναν τρόπο ανοσοποίησης ώστε να προλαμβάνουμε τη λευχαιμία προτού αναπτυχθεί», προσθέτει η ίδια.
Σε μια συνέντευξη τύπου, ο Greaves τόνισε ότι οι γονείς παιδιών με λευχαιμία δεν πρέπει «σε καμία περίπτωση» να κατηγορήσουν τον εαυτό τους. Παράλληλα όμως ενθάρρυνε τους γονείς να επιτρέπουν την επαφή ανάμεσα στο μωρό τους και σε «όσο το δυνατόν περισσότερα άλλα παιδιά» στη διάρκεια του πρώτου χρόνου της ζωής του.
