Βυζαντινό κόσμημα
Η Εύη Τσιτιρίδου-Χριστοφορίδου απαντά τον δεκάλογο του παραμυθά
Αν ήσουν παραμύθι ποιο θα ήσουν;
Οποιοδήποτε, αρκεί να νικάει στο τέλος το Καλό και το Δίκαιο.
Ποιον ήρωα παραμυθιού θα ήθελες να γνωρίσεις από κοντά;
Τον βασιλιά Ανήλιαγο. Σε όλες του τις παραλλαγές.
Ποιο τέλος παραμυθιού θα ήθελες να γράψεις με διαφορετικό τρόπο;
Κανένα. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται, στ’ αλήθεια και στα παραμύθια. Το δύσκολο, το όμορφο και το σημαντικό είναι να μάθουμε απ’ αυτά και να αλλάξουμε προς το καλύτερο εμείς.
Αν έφτιαχνες «τα κουλουβάχατα των παραμυθιών» ποια πέντε παραμύθια θα μπέρδευες μεταξύ τους;
Θα επέλεγα λαϊκά, παραδοσιακά παραμύθια διαφορετικών λαών, ένα από κάθε ήπειρο. Πιστεύω ότι θα προέκυπτε ένα πολύ αληθινό, ενδιαφέρον και γοητευτικό μείγμα, ικανό να παρηγορήσει, ακόμη και να γιατρέψει, κάθε πόνο και κάθε λύπη. Γιατί θα αποδεικνυόταν περίτρανα ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι φτιαγμένη από τα ίδια συστατικά και αγαπά, προσφέρεται και ονειρεύεται με τον ίδιο πάνω κάτω τρόπο, όπου γης. Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε, μόνο να ενωθούμε.
Ποια εποχή θα διάλεγες για να διαδραματιστεί το παραμύθι σου;
Τη σημερινή. Της λείπει τόσο το παραμύθι. Άδικο και αβάσταχτο μαζί. Δεν μας αξίζει, ούτε σε μας, ούτε στα παιδιά μας και κάτι πρέπει να κάνουμε γι’ αυτό.
Ποιο παραμύθι έχεις διαβάσει περισσότερες φορές στη ζωή σου;
Τον «Ερωτόκριτο» του Βιτσέντζου Κορνάρου. Αξεπέραστα κλασικό και φρέσκο σαν σημερινό.
Με ποιον συγγραφέα θα ήθελες να είχες συνεργαστεί για να γράψετε ποιο παραμύθι του;
Με την κυρία Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου. Στα παραμύθια της για τους μήνες. Να τη βοηθούσα λιγουλάκι και στη χειροποίητη εικονογράφηση – κολλάζ που έκανε. Μ’ ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια. Λογοτεχνία, μαθητεία, δημιουργία, ψυχοθεραπεία και ψυχαγωγία μαζί!
Ποια «μαγική» εφεύρεση (που δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί) θα χρησιμοποιούσες για να βοηθήσεις έναν ήρωά σου να πετύχει αυτό που ονειρεύεται;
Την αθάνατη καρδιά, που χωράει μέσα της όλο τον κόσμο.
Μια φορά κι έναν καιρό… (φτιάξε ένα παραμύθι με 5 προτάσεις)
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα παραμύθι που έψαχνε να βρει τον ήρωά του, αυτόν που θα γινόταν ο πιο αγαπημένος του και ο πιο ξακουστός. Γύρισε πόλεις και χωριά, τόπους κοντινούς και μακρινούς, οικείους και παράξενους, πραγματικούς και φανταστικούς. Πέρασε θάλασσες πικροκυματούσες, ανέβηκε περήφανα βουνά, διέσχισε μυστηριώδεις ερήμους, διάβηκε ακούραστα ποτάμια, χώθηκε σε δάση σκιερά. Γνώρισε πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, νέους, γέρους και παιδιά, και πολλά και διαφορετικά ζώα, άγρια και ήμερα, μεγάλα και μικρά. Και τώρα που μιλάμε, ακόμη ταξιδεύει, ακόμη τον ήρωά του αναζητά.
Κι έζησαν αυτοί καλά και… (συμπλήρωσε ένα απρόβλεπτο τέλος)
Κάθε άνθρωπος, κάθε ζώο και κάθε στοιχείο της φύσης που συνάντησε, ήθελε εκείνο, μονάχα εκείνο να γίνει ο ήρωάς του ο πιο αγαπημένος και ο πιο ξακουστός. Και όλα βάλθηκαν να του αποδείξουν γιατί θα έπρεπε να διαλέξει το καθένα τους και όχι κάποιο άλλο. Και κυλούσε ο Χρόνος, ο σοφός και ατελείωτος, γεμάτος δράση και περιπέτειες, νίκες και ήττες, λύπες και χαρές, γαλήνη και ταραχές. Κι έζησαν αυτοί καλά και φανταστικά κι εμείς καλύτερα και πιο αληθινά.
