Τα νήπια δεν έχουν αίσθηση του χρόνου (+ 4 ακόμα πράγματα που θα θέλατε να ξέρετε για αυτή την ηλικία)

Συγγραφέας ενός βιβλίου που έχει αποσπάσει ενθουσιώδεις κριτικές (How Toddlers Thrive, Πώς αναπτύσσονται τα νήπια), διευθύντρια του κέντρου ανάπτυξης νηπίων στη Νέα Υόρκη Barnard College Center For Toddler Development, η Dr. Tovah Klein έχει αποκτήσει, όχι τυχαία, το προσωνύμιο «Γητευτής των νηπίων». Πέντε συμπεράσματα της έρευνας της, που μοιράζεται με τους αναγνώστες της, υπόσχονται να μας βοηθήσουν να επιβιώσουμε στη διάρκεια της «τρομερής» νηπιακής ηλικίας. Αλλά και να γίνουμε καλύτεροι γονείς.

1. Τα νήπια δεν έχουν αίσθηση του χρόνου. Απλά, η δομή του εγκεφάλου τους δεν τους επιτρέπει να κατανοήσουν τι ακριβώς σημαίνει η φράση «φεύγουμε σε πέντε λεπτά». Συνεπώς, όπως εξηγεί η Dr Klein, δεν έχουν κάνει ακόμη κτήμα τους «τις δεξιότητες που οι ενήλικες (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς) χρησιμοποιούν για να διαχειριστούν το χρόνο, να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους, να προσχεδιάσουν τις δράσεις τους και να αντιμετωπίσουν το στρες».

Τα νήπια, δηλαδή, ζουν το τώρα. Ένας τρόπος, ωστόσο, να τους βοηθήσετε να αρχίσουν να μυούνται στην έννοια του χρόνου (αν και η βαθύτερη κατανόησή της έρχεται στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού) είναι οι επαναλαμβανόμενες πράξεις ρουτίνας και η χρήση λέξεων που δείχνουν μια ακολουθία (πρώτα, μετά, τότε κ.λπ.).

2. Τα νήπια απολαμβάνουν να έχουν τον έλεγχο. Ένα νήπιο δεν έχει σπουδαία περιθώρια να επιλέξει ποιο θα είναι το γεύμα της ημέρας, τι θα κάνει, πού θα πάει κ.λπ. Η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των γονιών του. Τι είναι σε θέση να ελέγξει το ίδιο; Τα ρούχα που θα φορέσει, ποια φαγητά, τελικά, θα καταναλώσει από το πιάτο του, πότε θα χρησιμοποιήσει την τουαλέτα, πότε θα αποκοιμηθεί και τι θα πει – τομείς στους οποίους σημειώνονται οι περισσότερες συγκρούσεις ανάμεσα σε παιδιά και γονείς.

Σύμφωνα ωστόσο με την Dr Klein, οι γονείς δεν πρέπει να διστάσουν να παραχωρήσουν σε ένα νήπιο τον έλεγχο, σε όσο το δυνατόν περισσότερους τομείς. Αν για παράδειγμα το παιδί σας είναι «δύσκολο» στο ντύσιμο, ρωτήστε το ποιο παπούτσι θέλετε να φορέσει πρώτα, στο δεξί ή στο αριστερό πόδι. Αν είναι επιλεκτικό στο φαγητό, φροντίστε να υπάρχει καθημερινά στο πιάτο του τουλάχιστον μία τροφή που απολαμβάνει. Δίνοντας σε ένα νήπιο επιλογές, αλλά με μέτρο, του δημιουργείτε την αίσθηση ότι έχει τον έλεγχο της κατάστασης.

Από την άλλη, «αν δείτε το ρόλο του γονέα σαν ένα παιχνίδι εξουσίας, όπου διαρκώς προσπαθείτε να ελέγξετε το παιδί σας, θα κληθείτε να ασκείτε ολοένα και μεγαλύτερη εξουσία για να έχετε το πάνω χέρι», σχολιάζει η Dr Klein. «Σε μια τέτοια περίπτωση όμως το παιδί δεν σταματάει να αντιστέκεται, να συγκρούεται μαζί σας, προσπαθώντας να σας δείξει ποιο είναι, τι μπορεί να κάνει και τι έχει ανάγκη».

See Also

Τα ξεσπάσματα στα μικρά παιδιά θα μπορούσαν να συνδέονται με τη ΔΕΠΥ, σύμφωνα με νέα μελέτη

3. Για να κάνετε ένα νήπιο ευτυχισμένο, δεν χρειάζεται να προσπαθήσετε. Ευτυχισμένο είναι το νήπιο που νιώθει ασφαλές. Σύμφωνα με την Dr Klein, αν για παράδειγμα τελειώσουν τα γαριδάκια, μη σπεύσετε να του αγοράσετε καινούρια. Η ειδικός συμβουλεύει να δείξετε σε ένα νήπιο ότι συμμερίζεστε, μεν, την απογοήτευσή του χωρίς όμως να επιχειρήσετε να το προστατεύσετε από κάθε δυσάρεστη εμπειρία. Έτσι, θα το κάνετε να νιώθει ότι βρίσκεστε στο πλάι του, ταυτόχρονα όμως θα το βοηθήσετε να γίνει πιο ευέλικτο.

4. Ένα νήπιο μαθαίνει από την αποτυχία. Όσο κι αν επιθυμούμε οι γονείς να προσφέρουμε στα παιδιά μας έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο, κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό. Ένα νήπιο πρέπει να πέσει και να σηκωθεί πολλές φορές, κυριολεκτικά και μεταφορικά, να αποτύχει και να ξαναπροσπαθήσει, για να μάθει να επιβιώνει και να δίνει τον καλύτερό του εαυτό σε κάθε στόχο του. «Ένα παιδί δεν εξελίσσεται», γράφει η Dr Klein, «παρά μόνο μέσω της δοκιμής και του λάθους. Αν δεν του δοθεί η ευκαιρία να σκοντάψει και να πέσει, δεν θα μάθει να παίρνει ρίσκα – και η ζωή είναι γεμάτη ρίσκα!».

5. Τα χαρακτηριστικά ενός νηπίου που σήμερα σας βγάζουν έξω από τα ρούχα σας, αύριο θα τα θαυμάζετε. Η ανεξαρτησία, η περιέργεια, η ενέργεια, η επιμονή, το πείσμα ενός νηπίου έχουν, για την ώρα, μια σειρά από αρνητικές συνέπειες: για παράδειγμα, έρχεστε συνέχεια σε σύγκρουση με το παιδί, νιώθετε διαρκώς εξαντλημένοι και αργείτε πάντα στα ραντεβού σας. Τα ίδια όμως αυτά χαρακτηριστικά είναι που θα αποτελέσουν, μελλοντικά, τις αρετές που θα βοηθήσουν το παιδί σας να ευδοκιμήσει.