Πώς να μιλήσετε για τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς στα παιδιά σας

Στις 7 Οκτωβρίου, η μαχητική οργάνωση Χαμάς διέπραξε μια από τις πιο θανατηφόρες αιφνιδιαστικές επιθέσεις στη μακροχρόνια και πολύπλοκη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή. Η Χαμάς σκότωσε Ισραηλινούς αμάχους και πήρε πολλούς ακόμα ομήρους. Το Ισραήλ κήρυξε τον πόλεμο στη Χαμάς μια μέρα αργότερα.

Από τότε, ο αριθμός των Ισραηλινών που έχουν πεθάνει έχει ξεπεράσει τους 1.200. Αυτή η κήρυξη πολέμου είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα, και ο αριθμός των Παλαιστινίων που έχασαν τη ζωή τους να επίσης σημαντικά μεγάλος. Και από τις δύο πλευρές τα θύματα ανέβουν ολοένα.

Τα καλωδιακά κανάλια που μεταδίδουν ειδήσεις 24/7 και μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτρέπουν στους ανθρώπους να βλέπουν τη βία, τον θάνατο και την καταστροφή σε πραγματικό χρόνο και είναι σχεδόν αδύνατο να προστατεύσουν οι γονείς τα παιδιά από τις ειδήσεις συνολικά.

Τα παιδιά μπορεί να έχουν ερωτήσεις και οι ενήλικες μπορεί να αισθάνονται ότι έχουν λίγες απαντήσεις. Είναι δελεαστικό να κλείσετε την τηλεόραση ή να πείτε σε έναν έφηβο ότι απαγορεύεται να παρακολουθεί βίντεο σχετικά με το θέμα. Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας συμπάσχουν, αλλά λένε ότι η προσπάθεια αποφυγής του θέματος μπορεί να κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.

Αυτό είναι ένα δύσκολο θέμα. Είναι κάτι για το οποίο δυσκολεύονται να μιλήσουν ακόμη και οι ενήλικες. Όσον αφορά τα παιδιά, οι γονείς θέλουν να παρατείνουν την αθωότητά τους και να τα προστατεύσουν από οτιδήποτε ενοχλητικό, αλλά αυτό μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ.

Στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα παιδιά, ιδιαίτερα οι έφηβοι, πιθανότατα να έχουν ακούσει για τη σύγκρουση ή ίσως έχουν ήδη δει ανησυχητικές εικόνες και μπορεί να νιώθουν περίεργα. Εάν ένας γονέας αρνηθεί να μιλήσει γι’ αυτό, οι νέοι θα στραφούν σε άλλες πηγές που μπορεί να παρέχουν παραπληροφόρηση ή να επιδεινώσουν τον φόβο.

Ως γονιός θέλετε να γνωρίζετε τι σκέφτονται τα παιδιά σας για τα πράγματα, ώστε να είστε ενήμεροι για τη σκέψη τους. Μπορεί να έχουν συναισθήματα, αγωνίες και φόβους. Δεν θα μάθετε αν δεν το συζητήσετε. Δεν θα θέλατε ένα παιδί να αισθάνεται ότι δεν είναι ασφαλές και να νιώθει ότι δεν έχει πού να μιλήσει γι’ αυτό.

Πώς μπορούν όμως οι γονείς να συζητήσουν την τελευταία εξέλιξη σε μια μακρά σύγκρουση που μπορεί να μην καταλαβαίνουν καν πλήρως;

Πρώτα βήματα για γονείς, ανεξαρτήτως ηλικίας

Είτε το παιδί σας είναι 3 είτε 13 ετών, οι ειδικοί του άγχους λένε ότι είναι σημαντικό να κάνετε δύο βήματα πριν προχωρήσετε σε μια συζήτηση με ένα παιδί. Πρώτα, ρυθμίστε τα δικά σας συναισθήματα. Δεύτερον, ρωτήστε το παιδί σας τι ξέρει.

Πρέπει να καταλάβετε πώς αισθάνεστε – όχι πολιτικά αλλά πώς αισθάνεστε σωματικά στο σώμα σας. Αν παρακολουθείτε ειδήσεις, βλέπετε τρομακτικές εικόνες και αισθάνεστε πολύ ανήσυχοι, πρέπει να ρυθμίσετε τον εαυτό σας γιατί, σε συζητήσεις με… οποιαδήποτε παιδιά, μπορεί να «δανειστούν» το νευρικό σας σύστημα.

Πρόκειται για τη συν-ρύθμιση, η οποία βοηθά τα παιδιά να ρυθμίζουν τα συναισθήματα, ιδιαίτερα σε στρεσογόνες καταστάσεις. Μετά θέλετε να γνωρίσετε τα παιδιά πού βρίσκονται ως προς την ενημέρωσή τους, πράγμα που σημαίνει να ρωτάτε τι ξέρουν.

Μπορεί να γνωρίζουν κάτι για αυτό, αλλά να έχουν παραπληροφόρηση. Μπορεί να άκουγαν διάφορα, αλλά δεν ήξεραν ότι τους επιτρεπόταν να ρωτήσουν για αυτό. Με όλα τα πράγματα, όχι μόνο με τρομακτικά πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο, θέλεις πάντα να συναντάς τα παιδιά σου εκεί που βρίσκονται.

Μια ακόμα Σημαντική Σημείωση

Είναι σημαντικό επίσης να κάνετε τη διάκριση μεταξύ Παλαιστινίων και Χαμάς. Οι γονείς μπορούν να το κάνουν αυτό διασφαλίζοντας ότι χρησιμοποιούν τη λέξη «Χαμάς» αντί «Παλαιστίνιοι» όταν ονομάζουν την ομάδα με την οποία το Ισραήλ βρίσκεται σε πόλεμο.

Πώς να εξηγήσετε τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς ανάλογα με την ηλικία του παιδιού

Μέρος της συνομιλίας με παιδιά είναι το να χρησιμοποιείτε γλώσσα κατάλληλη για την ηλικία. Ένα παιδί 6 ετών έχει μικρότερο λεκτικό πλαίσιο από ένα 16χρονο. Πώς μπορεί να μοιάζουν αυτές οι συνομιλίες;

Προσχολική ηλικία

Αυτή η δήλωση μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω, αλλά οι ειδικοί συμφωνούν ότι η συζήτηση για τον πόλεμο με το 3χρονο παιδί σας είναι περιττή.

Γενικά, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν πρέπει να εκτίθενται σε καμία από τις εικόνες του πολέμου. Αναπτυξιακά, μπορεί να είναι δύσκολο για εκείνα να το καταλάβουν.

Ωστόσο, ένα παιδί μπορεί να κατέβει κρυφά από την κρεβατοκάμαρά του και να δει έναν γονέα να παρακολουθεί τις ειδήσεις ή το κανονικό πρόγραμμα μπορεί να διακοπεί από ένα διάλειμμα ειδήσεων. Μπορεί να ακούσουν ενήλικες να μιλούν γι’ αυτό σε μια συνάντηση παιχνιδιού. Τα πράγματα συμβαίνουν και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι φυσικά περίεργα. Οι γονείς μπορούν ακόμα να προετοιμαστούν με μια απάντηση.

Αν έρθουν σε σας κάνοντας ερωτήσεις, αυτή είναι η ευκαιρία σας να μιλήσετε για αυτό αντί να πείτε, «Είσαι πολύ μικρό ακόμα». Αυτό μπορεί να τα κάνει να νιώθουν ότι είναι επικίνδυνο και τρομακτικό.

Εξηγήστε ότι πόλεμος είναι όταν μάχονται άνθρωποι με δύο διαφορετικές πεποιθήσεις – ή σκέψεις. Θα πρέπει να τους τονίσετε ότι ο πόλεμος είναι μακριά και ότι είστε ασφαλείς.

Εξηγήστε επίσης πράγματα όπως: «Μερικές φορές οι άνθρωποι κάνουν πράγματα που πληγώνουν τους ανθρώπους». Προσθέτει ότι οι γονείς πρέπει να τονίσουν ότι το να πληγώνεις ανθρώπους δεν είναι ποτέ εντάξει ως τρόπος έκφρασης συναισθημάτων.

Δημοτικό σχολείο

Το απλό είναι καλύτερο και με αυτήν την ηλικιακή ομάδα.

Μπορείτε να πείτε: «Μπορεί να έχετε ακούσει για κάτι που συμβαίνει πολύ μακριά σε μια περιοχή που ονομάζεται Μέση Ανατολή, συγκεκριμένα στο Ισραήλ και τη Γάζα».

Μπορείτε να τους δείξετε σε έναν χάρτη πού βρίσκεται, εξηγώντας «Είναι μακριά, επομένως δεν είναι κάτι που θα σας επηρεάσει εδώ, αλλά μπορεί να το ακούσετε».

Οι γονείς μπορούν να δώσουν μια σύντομη, απλή επισκόπηση της κατάστασης. Κάτι σαν: «Έγινε τρομοκρατική επίθεση σε παιδιά του Ισραήλ και αθώους πολίτες αυτό το Σαββατοκύριακο. Αυτό έχει ξεκινήσει έναν πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς. Αν και αυτές οι δύο πλευρές μάχονται για πολλά χρόνια, τώρα είναι πόλεμος, και όπως με κάθε πόλεμο, άνθρωποι έχουν και θα πληγωθούν και θα σκοτωθούν. Γι’ αυτό βλέπετε τόσους πολλούς ενήλικες που είναι τόσο λυπημένοι. Είστε ασφαλείς, είμαστε ασφαλείς, αλλά νοιαζόμαστε για το τι βιώνουν άλλοι άνθρωποι ακόμα και όταν βρίσκονται μακριά».

Είναι εντάξει –και μάλιστα ωφέλιμο– για τους γονείς να είναι ειλικρινείς με τα παιδιά τους σχετικά με τα συναισθήματά τους, ιδιαίτερα αν έχουν περάσει τις τελευταίες μέρες ελέγχοντας το τηλέφωνό τους ή έχει αποσπαστεί η προσοχή τους.

Δώστε έμφαση στο ότι είστε πάντα διαθέσιμοι σε αυτά και τις ανησυχίες τους.

Γυμνάσιο

Οι μαθητές του γυμνασίου είναι πιθανό να αρχίσουν να παρακολουθούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με διαφορετικούς βαθμούς γονικού ελέγχου. Αυτή η πραγματικότητα αλλάζει τη συζήτηση.

Μπορείτε να κάνετε ερωτήσεις όπως:

Μπορώ να δω αυτό που έχεις δει;

Το έχετε συζητήσει αυτό στις τάξεις;

Οι φίλοι σου το συζητούν;

Αφήστε το παιδί σας να κάνει ερωτήσεις επίσης.

Τα παιδιά θα πρέπει να ενθαρρύνονται να κάνουν ερωτήσεις και, αν οι γονείς δεν γνωρίζουν τις απαντήσεις, μπορούν να αφιερώσουν χρόνο για να βρουν τις πληροφορίες μαζί.

Μια ερώτηση μπορεί να έχουν: Πώς φτάσαμε εδώ; Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι έφηβοι μπορεί να είναι ανοιχτοί ή να ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για την ιστορία της μακροχρόνιας αυτής σύγκρουσης.

Λύκειο

Το πιο σημαντικό πράγμα με τους εφήβους δεν είναι να τους λέτε τι συμβαίνει, αλλά να τους βοηθήσετε να κατανοήσουν τους επικίνδυνους αλγόριθμους των social media.

Οι γονείς μπορούν να υπενθυμίσουν στους εφήβους: «Ο αλγόριθμος των κοινωνικών μέσων είναι τέτοιος που με οτιδήποτε πολιτικό, θα προσπαθήσει να σας δώσει πληροφορίες που είτε είναι εντελώς αντίθετες από αυτές που πιστεύετε ότι είναι αληθινές ή ξέρετε ότι είναι αληθινές για να σας εμπλέξουν περισσότερο ή πρόκειται να επιβεβαιώσει κάτι που πιστεύετε. Είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι φτιαγμένος για μεροληψία».

Η κύλιση σε εικόνες θανάτου και βίας μπορεί να είναι τραυματική. Σύμφωνα με αναφορές, ισραηλινά και εβραϊκά σχολεία στις ΗΠΑ έχουν καλέσει ακόμη και τους γονείς να διαγράψουν τις εφαρμογές κοινωνικών δικτύων από τα τηλέφωνα των παιδιών τους για να τα προστατεύσουν από το να δουν υποτιθέμενα βίντεο ομήρων από τη Χαμάς.

Η διακοπή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης εντελώς δεν βοηθά τα παιδιά να μάθουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να ρυθμίζουν τον χρόνο τους και να γνωρίζουν τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει το περιεχόμενο στην ψυχική τους υγεία. Τα μικρά παιδιά χρειάζονται περισσότερη ρύθμιση, αλλά καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στις συζητήσεις σχετικά με το πόσο πολύ περιεχόμενο θεωρείται υπερβολικό.

Η προβολή αυτού του περιεχομένου ενισχύει επίσης τις ομάδες μίσους και προκατάληψης. Προτείνετε στους γονείς να αξιοποιήσουν τη σχεδόν φυσική επιθυμία των εφήβων να έχουν έναν πιο δίκαιο κόσμο αντί να δώσουν έμφαση στην πιθανή βλάβη που κάνουν στην ψυχική τους υγεία παρακολουθώντας τα βίντεο.

Επίσης, αξιολογήστε τις γνώσεις και τις σκέψεις των παιδιών σας για τον πόλεμο. Οι γονείς θα πρέπει να συμμετάσχουν σε μια βαθύτερη συζήτηση, ρωτώντας τα παιδιά γυμνασίου τους πώς νιώθουν για τον πόλεμο. Τα συναισθήματα των παιδιών, σε οποιαδήποτε ηλικία, πρέπει να ακούγονται και να επικυρώνονται.

Πηγή