Ερευνήτρια γονέων από το Χάρβαρντ και μαμά επισημαίνει ότι τα πιο επιτυχημένα παιδιά ξέρουν πώς να εφαρμόζουν ένα υγιές ευ αγωνίζεσθαι
Όλοι θέλουμε τα παιδιά μας να ξέρουν να αγωνίζονται αλλά η παγίδα του ανταγωνισμού κάνει καμιά φορά τον αγώνας τους βλαβερό για την ψυχική τους υγεία ή την αυτοπεποίθησή τους
Θέλετε το παιδί σας να είναι επιτυχημένο; Μεγαλώστε το ώστε να εφαρμόζει ένα υγιές μοντέλο του ευ αγωνίζεσθαι, λέει η ερευνήτρια γονέων και συγγραφέας Jennifer Breheny Wallace.
Όσοι ξέρουν να αγωνίζονται χωρίς να δίνουν σημασία στον ανταγωνισμό είναι ανθεκτικοί και αυτοκινούμενοι για να πετύχουν, αλλά δεν πιστεύουν ότι τα επιτεύγματά τους καθορίζουν την αξία τους ως άνθρωποι. Βρίσκονται σε αντίθεση με τους περισσότερους από τους σημερινούς εφήβους, οι οποίοι έχουν πέσει σε ένα υπερ-ανταγωνιστικό περιβάλλον στο σχολείο, στον αθλητισμό και σε άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες, εξηγεί η Wallace σε ένα άρθρο στο CNBC Make It – ενισχύοντας τα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης.
Τα παιδιά που αντιμετωπίζουν αυτή την αυξανόμενη πίεση για να πετύχουν είναι θύματα της «τοξικής κουλτούρας επιτευγμάτων» τονίζει.
Η Wallace έγραψε για αυτά τα φαινόμενα στο βιβλίο της, «Never Enough: When Achievement Pressure Becomes Toxic — and What We Can Do About It», που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο. Το βιβλίο υποστηρίζεται από συνεντεύξεις με πολυάριθμους ψυχολόγους και μια έρευνα με 6.500 γονείς σε όλες τις ΗΠΑ, που διεξήχθη από τηWallace και έναν ερευνητή στο Harvard Graduate School of Education. (Η ίδια η Wallace κατέχει πτυχίο από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.)
Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, η Wallace ανακάλυψε ότι το άγχος των γονιών για την επιτυχία των παιδιών τους –ενόψει του αυξανόμενου ανταγωνισμού– είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από μια αυξανόμενη κρίση ψυχικής υγείας των εφήβων.
Και όταν οι γονείς εκφράζουν τακτικά τις ανησυχίες τους για αποτελέσματα όπως βαθμούς ή αθλητικά τρόπαια, στέλνουν ένα δυνητικά επιβλαβές μήνυμα στα παιδιά τους: ότι εκτιμώνται μόνο για τα επιτεύγματά τους.
Δείτε πώς μπορείτε να μεγαλώσετε παιδιά που αγωνίζονται με υγιή τρόπο, σύμφωνα με τη Wallace.
Πώς να μεγαλώσετε έναν «υγιή αγωνιστή»
Μιλώντας με χιλιάδες γονείς –και σε ορισμένες περιπτώσεις, με τα παιδιά τους– η Wallace διαπίστωσε ότι οι πιο υγιείς πετυχημένοι μοιράζονταν ένα ψυχολογικό χαρακτηριστικό που ονομάζεται «νόημα/σημασία», επισημαίνει.
Νόημα/σημασία είναι «η ιδέα του να νιώθεις αξία από την οικογένεια, τους φίλους και την κοινότητα για το ποιος είσαι βαθιά στον πυρήνα σου, και να βασίζεσαι για να δώσεις ουσιαστική αξία πίσω στην οικογένειά σου, στα σχολεία σου, στις κοινότητές σου», εξηγεί η Wallace.
Συγκεκριμένα, η Wallace βρήκε μια συσχέτιση μεταξύ των υγιών επιπέδων αυτοεκτίμησης των εφήβων και του αισθήματος «ότι είχαν σημασία για τους γονείς τους, ότι ήταν σημαντικοί και ορατοί», λέει. Αυτό είναι το συναίσθημα που θέλετε να επιβάλετε ως γονιός, προσθέτει.
«Η σημασία λειτουργεί σαν μια προστατευτική ασπίδα που προστατεύει από το στρες, το άγχος και την κατάθλιψη», εξηγεί η Wallace. «Δεν ήταν ότι τα παιδιά που αγωνίζονταν με αυτόν τον υγιή τρόπο δεν είχαν πισωγυρίσματα ή αποτυχίες. Αλλά το ότι ένιωθαν ότι ο αγώνας τους είχε σημασία λειτουργούσε σαν σημαδούρα. Τους ανύψωνε [και] τους έκανε πιο ανθεκτικούς».
Τα παιδιά αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση όταν τους γνωρίζουν και τους κατανοούν οι γονείς τους παρά όταν λαμβάνουν άμεσο έπαινο, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από τον παιδοψυχολόγο του Χάρβαρντ, Richard Weissbourd. Επομένως, κάντε έναν απολογισμό των θεμάτων συνομιλίας που θίγετε πιο συχνά με τα παιδιά σας. Μετατοπίστε την ισορροπία μακριά από τους βαθμούς και περισσότερο προς τα χόμπι και τα ενδιαφέροντα που φαίνεται να προσφέρουν στα παιδιά σας τη μεγαλύτερη χαρά.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η Wallace συνάντησε εφήβους που πίστευαν ότι είχαν σημασία –οι γονείς τους τους το έλεγαν τακτικά– αλλά δεν είχαν πολλές αποδείξεις από τον έξω κόσμο ότι η συνεισφορά τους είχε σημασία.
Για να το αντιμετωπίσετε, μπορείτε να ενθαρρύνετε το παιδί σας να προσφέρει εθελοντική εργασία στην κοινότητά του, για παράδειγμα: όχι για να ενισχύσει το βιογραφικό του, αλλά για να του δώσει ώθηση στην αυτοπεποίθηση, θέτοντας τις δεξιότητες και τα ενδιαφέροντά του στην υπηρεσία των άλλων.
«Γνωρίζοντας τα δυνατά τους σημεία, γνωρίζοντας σε τι είναι καλοί και τα βοηθάτε να χρησιμοποιήσουν αυτά τα δυνατά σημεία για να ξεπεράσουν τις αδυναμίες τους», τονίζει η Wallace. «Και επίσης μάθετέ τους πώς να χρησιμοποιήσουν αυτές τις δυνάμεις για να έχουν αντίκτυπο στο σπίτι, στο σχολείο και στην ευρύτερη κοινότητα».