Μια μαμά εξομολογείται πως ναι μπορεί να νιώσεις απογοήτευση μαθαίνοντας το φύλο του μωρό σου και δεν είσαι η μόνη! 

Ας μιλήσουμε επιτέλους και για ένα θέμα που πολλοί αποφεύγουμε! Τι γίνεται όταν έχεις φανταστεί τη ζωή σου στα ροζ και τελικά στον υπέρηχο μαθαίνεις πως το θείο δώρο που τόσο περίμενες είναι ένα θγιέτσατο αφράτο αγοράκι; Όταν ανακάλυψα για πρώτη φορά ότι κυοφορούσα αγόρι , ένιωσα… μπερδεμένη. Ενθουσιάστηκα που εμφανίστηκε υγιής στον υπέρηχο . Ανακουφίστηκα όταν έμαθα το φύλο του μωρού μας μετά από εβδομάδες ανυπομονησίας. Αλλά υπήρχε και κάτι άλλο εκεί. Κάτι που δεν μπορούσα να ονομάσω ακριβώς εκείνη τη στιγμή, κάτι που δεν ήθελα καν να εξετάσω πολύ προσεκτικά. Βασικά, ήμουν χαρούμενη που έκανα αγοράκι, αλλά δεν ήμουν και σίγουρη.

Πάντα ήθελα να κάνω μια κόρη. Έχω στενή σχέση με τη δική μου μαμά και ήλπιζα το ίδιο με μια κόρη. Ήθελα να της μάθω τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σε αυτόν τον κόσμο. Και ναι, όσο λυπηρό κι αν είναι να το παραδεχτώ, υποθέτω ότι ήθελα να κάνω τα στερεότυπα «κοριτσίστικα» πράγματα με μια κόρη, να κάνω πεντικιούρ, να πάμε για ψώνια μαζί, να μοιραστώ το μακιγιάζ. 

Δεκαπέντε χρόνια και δύο αγόρια αργότερα, μπορώ να πω κατηγορηματικά ότι όλα αυτά τα συναισθήματα ήταν πολύ φευγαλέα. Δεν μου λείπει καθόλου να έχω μια κόρη. Λατρεύω απόλυτα να έχω γιους. Λατρεύω τους γιους μου . Και μερικές φορές σοκάρομαι με το πόσο μου αρέσει να μεγαλώνω αγόρια. Αλλά μόνο και μόνο επειδή τα συναισθήματα απογοήτευσής μου ήταν φευγαλέα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ίσχυαν. 

Συχνά κάτι τέτοιο αναφέρεται ως « απογοήτευση φύλου », και αυτό που στην πραγματικότητα αναφερόμαστε είναι το φύλο του μωρού.

Το φύλο είναι μια ταυτότητα που δεν είναι γνωστή έως ότου ένα παιδί μεγαλώσει αρκετά ώστε να ταυτιστεί με ένα φύλο, έτσι οι γονείς συνήθως υποθέτουν ότι το φύλο του μωρού ταιριάζει με το φύλο που τους έχει οριστεί κατά τη γέννηση. Η αναγνώριση της απογοήτευσης για το φύλο του μωρού σας εξακολουθεί να είναι αρκετά ταμπού στους κύκλους των γονέων. Υποτίθεται ότι αγαπάμε το παιδί μας άνευ όρων. Και το κάνουμε. Είμαστε όμως και περίπλοκοι άνθρωποι με πλήθος συναισθημάτων. Πρέπει να είναι αυτονόητο, αλλά είναι πιθανό να νιώσετε απογοήτευση και επίσης να αισθάνεστε ευγνώμονες και ερωτευμένοι με το μωρό σας. Μπορούμε να νιώσουμε περισσότερα από ένα συναισθήματα ταυτόχρονα. Κι αυτός είναι και ο λόγος που οι άνθρωποι είναι καταπληκτικοί έτσι. 

Αγάπησα το αγοράκι μου αμέσως, αλλά χρειάστηκε λίγος χρόνος για να καταφέρω να γίνω μητέρα ενός γιου. Τρία χρόνια αργότερα, όταν μάθαμε ότι θα αποκτούσαμε κι άλλο αγόρι, ενθουσιάστηκα που έκανα άλλο αγόρι. 

Μιάμιση δεκαετία μετά από αυτό το ραντεβού, είμαι τόσο χαρούμενη που έχω δύο γιους. Είμαι, τολμώ να πω, μια αρκετά καλή μαμά για τους γιους. Έχω μιλήσει με πολλούς άλλους γονείς που είχαν περίπλοκα συναισθήματα όταν έμαθαν επίσης το φύλο του μωρού τους. «Έκλαψα», έχω ακούσει περισσότερες από μία μαμάδες να παραδέχονται με θλίψη. Αυτό είναι φυσιολογικό και όχι ασυνήθιστο.

Όμως, ενώ όλα τα συναισθήματα ισχύουν, δεν είναι όλες οι συμπεριφορές κατάλληλες. Τα συναισθήματά σας δεν σας επιτρέπουν να συμπεριφέρεστε άσχημα ή να πληγώνετε άλλους. Το κλάμα είναι φυσιολογικό, αλλά κρατήστε το θυμό και τα σεξιστικά αστεία. Δεν είναι εντάξει να πείτε στο παιδί σας ότι θα θέλατε να ήταν κάποιος διαφορετικός από αυτό που είναι. Και δεν είναι ωραίο να ρωτάτε άλλους γονείς εάν «προσπαθούν για ένα κορίτσι/αγόρι» όταν όλα τα άλλα παιδιά τους είναι του αντίθετου φύλου. 

Εάν νιώσατε ή νιώθετε απογοητευμένος από το φύλο του μωρού σας, δεν είστε μόνοι. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με εσάς. Αν αναρωτιέστε πώς να αντιμετωπίσετε την απογοήτευση λόγω φύλου, ξεκινήστε αναγνωρίζοντας τα συναισθήματά σας. Και να θυμάστε ότι, ενώ ισχύει, αυτό το συναίσθημα είναι επίσης φευγαλέο. Θα περάσει. 

Δεν θα αγαπήσετε το παιδί σας λιγότερο ή διαφορετικά. Απλώς χρειάζεστε λίγο χρόνο για να προσαρμόσετε την εικόνα της μητρότητας που είχατε στο μυαλό σας και να εγκατασταθείτε στη νέα πραγματικότητα.

Γιατί ανεξάρτητα από το φύλο του μωρού σας, το παιδί σας θα είναι ένα μοναδικό και υπέροχο άτομο όπως είναι προορισμένο να είναι. Όσο για εσάς θυμηθείτε..κανείς δεν είναι καλύτερος να γίνει η μητέρα του παιδιού που έχετε μέσα σας.