Μαμά σημαίνει να περνάς τις ιώσεις… στο πόδι

Το να είσαι μαμά σημαίνει να εκπαιδεύεσαι για έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο ζωής από τη στιγμή που έρχεται στη ζωή το μωρό σου. Έχει προνοήσει η μητέρα φύση; Είναι χαρακτηριστικό των θηλαστικών; Το κάνουν όλες οι μαμάδες έμβιων όντων; Δεν μπορείς να απαντήσεις με σιγουριά παρά τα δεκάδες ντοκιμαντέρ με ζώα που άρχισες να παρακολουθείς –ως μαμά– στο National Geographic.

Αυτό που ξέρεις με σιγουριά είναι ότι με το που γεννιέται το μωρό αρχίζεις να αποκτάς μαγικές δυνάμεις. Η ακοή σου οξύνεται και καταφέρνεις να ακούς την αναπνοή του μωρού σου και όταν κοιμάσαι. Ο ύπνος σου αλλάζει εντελώς. Πλέον βιώνεις τον ύπνο ως κάτι μεταξύ ύπνου ξύπνιου… Οι κεραίες σου –α, ναι ως μαμά πλέον αποκτάς κεραίες– είναι συνδεδεμένες με το μωρό σου σαν ένα ξάγρυπνο μόνιτορ. Μέχρι να ξεπεράσει με ασφάλεια το μωρό το επικίνδυνο στάδιο της παιδικής θνησιμότητας, ξεχνάς τι σημαίνει κοιμάμαι βαριά…

Γενικώς για ένα μεγάλο διάστημα ξεχνάς τι σημαίνει κοιμάμαι… Αλλά δεν παραπονιέσαι, γιατί και γι’ αυτό έχει προνοήσει η μαμά φύση… Δεν χρειάζεσαι πλέον πολλές ώρες ύπνου (λέμε τώρα) – αλλά καλού κακού αν δεν θες να φλερτάρεις από πολύ νωρίς με την υπερκόπωση αρχίζεις να συντονίζεις τον ύπνο σου με τις ώρες που κοιμάται το παιδί… μια τακτική που θα σε «σώσει» κι όσο θα μεγαλώνει.

Όσο μεγαλώνει βέβαια θα αρχίσει η εκπαίδευσή σου σε έναν άλλον τομέα ζωτικής σημασίας… αυτόν την υγείας! Τα μωρά μεγαλώνουν, πάνε στον παιδικό σταθμό, αργότερα στο σχολείο, φτιάχνουν το ανοσοποιητικό τους και κάνουν παρέα με μικρόβια και ιώσεις … που τα φέρνουν στο σπίτι… Και ενώ με θρησκευτική ευλάβεια προσέχουμε από τη μέρα της γέννησής τους τη διατροφή και τη θωράκιση του οργανισμού των παιδιών, πόσες μαμάδες δείχνουν τον ίδιο ζήλο για τη δική τους υγεία και την προστασία τους. Κυκλοφορούμε μονίμως με τα αντιβακτηριδιακά μαντιλάκια στην τσέπη για να τους σκουπίζουμε τα χεράκια, τους μαθαίνουμε από νωρίς όλους τους κανόνες υγιεινής, αλλά πόσους από αυτούς εφαρμόζουμε για τον εαυτό μας στην καθημερινότητά μας.

Κι όταν το παιδί αρρωστήσει εννοείται και θα πάρουμε άδεια από τη δουλειά αν χρειαστεί και θα το κρατήσουμε σπίτι και στο γιατρό θα το πάμε και θα κάνουμε όλα όσα χρειάζεται για να αναρρώσει στο χρόνο που πρέπει και που θα είναι σωστός για την υγεία του. Εννοείται ότι δεν θα πάρουμε καμία προφύλαξη στο να μην κολλήσουμε από το παιδί. Κι εννιά στις δέκα φορές κολλάμε – εκτός κι αν πρόκειται για καμιά παιδική ασθένεια που είχαμε περάσει ως παιδιά και πλέον δεν κινδυνεύουμε…

Τι γίνεται όμως όταν η μαμά αρρωστήσει; Από ποιον θα πάρει άδεια και ποιος θα φροντίσει τα παιδιά; Στις πολλές εκείνες περιπτώσεις που μια μαμά μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά, είτε γιατί είναι χωρισμένη, είτε γιατί έχει επιλέξει να είναι μόνη, είτε γιατί ο σύζυγός της δουλεύει πολύ ή ταξιδεύει για επαγγελματικούς λόγους. Στις περιπτώσεις που δεν έχει κοντά τις φίλες/αδερφές/μαμάδες/γιαγιάδες για να τη βοηθήσουν. Αλλά ακόμα κι αν υπάρχει κάποιος/α που μπορεί να βοηθήσει… μια άρρωστη μαμά προτιμά να μην φορτωθεί σε κάποιον άλλον και να γίνει καλά μόνη της… Ναι, άλλωστε η γρήγορη ανάρρωση είναι άλλη μία μαγική υπερδύναμη του να είσαι μαμά… τι όχι;

Το να είσαι άρρωστη και μαμά βέβαια έχει και τα τυχερά του:

See Also

Η ανακωχή των Χριστουγέννων και η γιορτή της αγάπης!

• Τα παιδιά γίνονται τρυφερά απέναντί σου και θέλουν να σε φροντίσουν.
• Επίσης θέλουν να παίξουν τον «γιατρό» και δοκιμάζουν πάνω σου όλα τα παιχνίδια ειδικά εργαλεία που διαθέτουν.
• Θέλουν να σου διαβάσουν ένα παραμύθι.
• Θέλουν να σου φτιάξουν πρωινό.

Επίσης γίνονται πολύ ευρηματικά ως προς τις ατάκες τους, εδώ μαζέψαμε μερικές που έχουν γράψει ιστορία:

• «Μαμά θα πεθάνεις;» (κάτι τέτοια χαριτωμένα λένε και δεν τολμάς να βάλεις θερμόμετρο μπροστά τους…)
• «Μαμά πόσο άρρωστη είσαι, από το 9 έως το 10;»
• «Μαμά έχεις 50 πυρετό;»
• «Μαμά αν φας κι εσύ παγωτό θα περάσει ο λαιμός σου;»
• «Εγώ σε κόλλησα;»
• «Να ξανακολλήσω για να γίνεις καλά;»
• «Να μείνω σπίτι για να σε φροντίσω;»

Το να είσαι μαμά και άρρωστη ξέρω ότι είναι δύσκολο. Ξέρω ότι δεν υπάρχει συνήθως αναπληρωματική μαμά… ούτε μαμά σε εφεδρεία. Όμως το να νομίζουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε όλα γιατί απλώς έτσι πρέπει δεν μας κάνει καλό. Επειδή ακριβώς δεν υπάρχει αναπληρωματική μαμά το να είμαστε υγιείς είναι όχι απλώς υποχρέωση αλλά και προτεραιότητα. Αλλά ναι, κι οι μαμάδες αρρωσταίνουν, όχι απλώς έχουν το δικαίωμα αλλά είναι κάτι ανθρώπινο και απολύτως φυσιολογικό. Δεν υπάρχει λόγος για τύψεις ή ενοχές. Αυτό το κάνει μόνο χειρότερο.

Προσπαθούμε να θωρακίσουμε τον οργανισμό μας. Στις εποχές που υπάρχει έξαρση ιώσεων προσέχουμε τη διατροφή και αν υπάρχει ανάγκη παίρνουμε συμπληρώματα με βιταμίνες. Ξεκουραζόμαστε και κοιμόμαστε αρκετά. Κάνουμε τακτικά τσεκ απ και δεν αμελούμε συγκεκριμένες επισκέψεις για ιατρικό έλεγχο. Κι όταν τελικά αρρωστήσουμε είναι προτιμότερο να ακολουθήσουμε έναν κανονικό κύκλο ανάρρωσης παρά να περάσουμε μια ίωση στο πόδι, γιατί τελικά θα εξασθενήσουμε τον οργανισμό μας και ο χρόνος ανάρρωσης εν τέλει θα διπλασιαστεί…

Αυτά και περαστικά μας…