Η άγνωστη ζωή του παιδιού σας στο σχολείο: 6 πράγματα που ένας δάσκαλος θα ήθελε να ξέρετε

Η καθημερινότητα ενός παιδιού στο σχολείο παραμένει σε κάποιοι βαθμό terra incognita για τους γονείς του. Πώς συμπεριφέρεται ο μικρός μαθητής στη διάρκεια της ημέρας, ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει και με ποιον τρόπο επηρεάζεται από αυτές; Απαντήσεις δίνει ένας δάσκαλος που διατηρεί την ανωνυμία του, στο αμερικανικό site Popsugar.com.

Ο μαθητής γίνεται μικρογραφία του γονιού του. Σε κάθε συνάντηση με τους γονείς οι δάσκαλοι συνήθως καταλαβαίνουν το γιατί κάθε μαθητής τους μιλάει ή αντιδρά με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Το παιδί σας δεν υιοθετεί μόνο τη συμπεριφορά και τις εκφράσεις σας αλλά και την ικανότητά σας να εργάζεστε μέσα σε μια ομάδα, τις ηθικές αξίες και τα κίνητρά σας (ή την απουσία αυτών). Τα προβλήματα στο σπίτι, όπως ένας καβγάς ανάμεσα στους γονείς, επίσης αντανακλώνται έστω και έμμεσα στη συμπεριφορά ενός μαθητή.

Ό,τι κάνουν στο σπίτι δεν μπορούν να το κάνουν, απαραίτητα, και στο σχολείο. «Μα γιατί, ενώ είχε λύσει σωστά τις ασκήσεις στο σπίτι, έκανε τόσα λάθη στο τεστ στο σχολείο;». Αυτή είναι μια απορία που γεννιέται συχνά στους γονείς. Πρέπει να κατανοήσετε όμως πως ό,τι συμβαίνει στο σπίτι δεν συμβαίνει απαραίτητα και στο σχολείο. Οι γονείς που εμπλέκονται υπερβολικά στη μελέτη των παιδιών τους και τα «βοηθούν» στις εργασίες τους (στην πραγματικότητα κάνοντάς τις οι ίδιοι) υπονομεύουν την πρόοδο των μικρών μαθητών οι οποίοι, όταν θα κληθούν να φέρουν σε πέρας ένα καθήκον χωρίς βοήθεια, θα τα βρουν σκούρα.

Κάθε παιδί αναλαμβάνει ένα διαφορετικό ρόλο στη σχολική κοινότητα. Όπως συμβαίνει και στον κόσμο των ενηλίκων, έτσι και στην κοινότητα μιας τάξης τα ανήλικα μέλη της μοιράζονται ρόλους, έστω και χωρίς να το συνειδητοποιούν. Οι δάσκαλοι από την πλευρά τους καλούνται να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους ρόλους έτσι ώστε κάθε παιδί να έχει ισότιμες ευκαιρίες στη μάθηση και την κοινωνικοποίηση. Για παράδειγμα τοποθετούν στα πίσω θρανία τα παιδιά που ξέρουν ότι θα παρακολουθήσουν με προσοχή το μάθημά τους ή βάζουν ένα ντροπαλό παιδί να καθίσει δίπλα σε ένα άλλο που γνωρίζουν ότι είναι φιλικό και εξωστρεφές.

Ακόμα και τα δυσάρεστα συναισθήματα έχουν τη θετική πλευρά τους. Το σχολείο δεν προσφέρει στο μαθητή μόνο γνώσεις αλλά και ευκαιρίες να αναπτύξει τις κοινωνικές δεξιότητές του. Κάποιες φορές μάλιστα αυτό γίνεται μέσα από δυσάρεστες εμπειρίες. Για παράδειγμα, καθώς το παιδί έρχεται σε επαφή με συμμαθητές που πληγώνουν τα συναισθήματά του, μαθαίνει πώς να αντιδρά σε τέτοιες καταστάσεις και να τις ξεπερνά.

Κάποια παιδιά ευδοκιμούν μακριά από τους γονείς τους. Ένα παιδί που φαίνεται ντροπαλό ή προσκολλημένο μπορεί να μεταμορφωθεί σε διαφορετικό άνθρωπο λίγα δευτερόλεπτα μετά την αποχώρηση του γονέα από το σχολείο. Δεν πρέπει λοιπόν να θεωρείτε δεδομένο ότι το παιδί σας συμπεριφέρεται στο σχολείο όπως και στο σπίτι.

Τις ώρες που λείπουν από το σπίτι ίσως εσείς τα σκέφτεστε περισσότερο από όσο σάς σκέφτονται εκείνα. Ακόμα και οι μαθητές που δυσκολεύονται να αποχωριστούν τους γονείς τους συνήθως ξεχνούν γρήγορα το λόγο της αναστάτωσής τους από τη στιγμή που θα στεγνώσουν τα δάκρυά τους. Μπορεί λοιπόν εσείς να περνάτε όλο το πρωί ανήσυχοι για το πόσο ταραγμένο είναι το παιδί σας και πώς περνάει τις ώρες μακριά σας, αλλά εκείνο να το έχει ξεπεράσει προ πολλού και να μη συνειδητοποιεί πόσο του λείπετε, παρά μόνο όταν σας ξανασυναντήσει.