Οι ερευνητές βρίσκουν ότι λίγη παιδική ανεξαρτησία μπορεί να μειώσει το άγχος των παιδιών
«Βλέπουμε αποτελέσματα ισάξια με πιο μακροχρόνιες θεραπείες, όπως η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία ή η φαρμακευτική αγωγή» εξηγούν οι ψυχολόγοι Lenore Skenazy και Camilo Ortiz
Εάν το παιδί σας παλεύει με το άγχος, μπορεί να σκεφτείτε μια παραδοσιακή ψυχοθεραπεία όπως η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT). Αλλά υπάρχει μια νέα μορφή θεραπείας για το άγχος που επικεντρώνεται στην ανεξαρτησία της παιδικής ηλικίας. Οι ειδικοί πίσω από την πιλοτική μελέτη λένε ότι μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να καταπολεμήσουν τους φόβους τους, να μειώσουν το άγχος, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και –το μαντέψατε– να γίνουν πιο ανεξάρτητα.
Η θεραπεία ανεξαρτησίας, όπως διαβάζουμε είναι μια τεχνική που βασίζεται σε μια πρωτοβουλία που πρωτοστάτησε από το Let Grow, τη μη κερδοσκοπική ομάδα που προωθεί την ανεξαρτησία της παιδικής ηλικίας.
Η αρχή πίσω από αυτό είναι να ενθαρρύνει τα παιδιά να κάνουν κάτι νέο μόνα τους με την άδεια των γονιών τους – αλλά χωρίς τους γονείς τους. Φυσικά, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού σας, είναι μια φυσική απάντηση να αισθάνεστε ότι μπορεί να μην είστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο, μπορεί να βιώσετε τους δικούς σας φόβους να το αφήσετε να «φύγει» ή μπορεί να αμφιβάλλετε ότι μπορεί πραγματικά να βοηθήσει το παιδί σας. . Όμως τα πιθανά οφέλη είναι τεράστια, διαπίστωσαν οι ερευνητές, σημειώνοντας ότι συχνά είναι πιο γρήγορα από τη CBT.
«Αυτό που κάνει την εμπειρία τόσο μεταμορφωτική είναι ότι όταν το παιδί κάνει κάτι νέο, μόνο του, η αυτοπεποίθησή του μεγαλώνει», διαβάζουμε στο Motherly ότι δήλωσε η Lenore Skenazy, πρόεδρος του κινήματος ανεξαρτησίας των παιδιών Let Grow και συγγραφέας του Free to Learn.
Η Skenazy δηλώνει ότι η θεραπεία ανεξαρτησίας μοιάζει με τη διαδικασία ενός ταξιδιού – μπερδεμένη και αποθαρρυντική, αλλά συναρπαστική.
«Δεν αλλάζουν μόνο τα παιδιά», εξηγεί η Skenazy. «Το κάνουν και οι γονείς. Επειδή για κάποιο λόγο ή τον άλλον λόγο, δεν άφηναν το παιδί τους να κάνει το Χ ακόμα – ό,τι κι αν είναι το Χ. Αλλά μόλις το κάνουν και το παιδί τους γυρίσει σπίτι, γεμάτη περηφάνια, οι γονείς αλλάζουν όσο και τα παιδιά τους. Ο φόβος και η αγωνία τους αντικαθίστανται από περηφάνια και χαρά».
Δεν πηγαίνει κάθε πείραμα ανεξαρτησίας όπως είχε προγραμματιστεί. Αντιμετωπίζοντας όμως τις όποιες προκλήσεις, το παιδί αναγκάζεται να λύσει ένα πρόβλημα και να ξεπεράσει το άγχος. Μπορούν να γίνουν πιο ανθεκτικά από αυτό.
«Το άγχος είναι η πεποίθηση ότι κάτι θα πάει στραβά, δεν θα μπορέσεις να το διαχειριστείς και θα πληγωθείς για πάντα», εξήγησε. «Η πραγματικότητα είναι όταν κάτι πάει στραβά, καταλαβαίνεις πώς να το αντιμετωπίσεις και συνειδητοποιείς ότι δεν είναι τόσο μεγάλο θέμα. Έτσι, η ανεξαρτησία –το να κάνουμε τα παιδιά να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα, όχι το τι θα συμβεί– αποδεικνύεται ότι είναι μια μεγάλη εξάλειψη του άγχους».
Εισαγωγή της θεραπείας ανεξαρτησίας
Ο Camilo Ortiz, PhD, αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Long Island, συνεργάστηκε με την Skenazy και αποφάσισε να τρέξει τη δημιουργία ενός προγράμματος θεραπείας ανεξαρτησίας, επειδή υποστηρίζει πολλά παιδιά που βιώνουν άγχος. Ο Ortiz χρησιμοποιεί συχνά θεραπεία έκθεσης για να τα βοηθήσει να ξεπεράσουν τους φόβους, κάτι που τα βοηθά να αντιμετωπίσουν τους φόβους κατά μέτωπο.
«Αντί να ζητήσει από το παιδί να του πει τι πράγμα φοβόταν περισσότερο και στη συνέχεια να απαιτήσει από το παιδί να το αντιμετωπίσει άμεσα, θα ρωτούσε το παιδί αν υπήρχε κάτι νέο που θα ήθελε να κάνει μόνο τους», εξήγησε η Skenazy. «Ακόμη και τα ανήσυχα παιδιά στην πιλοτική του μελέτη είχαν πράγματα που ήθελαν να δοκιμάσουν. Πράγματα όπως το να γυρνάω με τα πόδια από το σχολείο ή να παίρνω το τοπικό λεωφορείο».
Η Skenazy συνεργάστηκε με τον Dr. Ortiz στη θεραπεία ανεξαρτησίας. Οι δυο τους μάλιστα έγραψαν ένα άρθρο στους New York Times σχετικά με αυτό.
Μαζί με τους γονείς τους, τα παιδιά συναντήθηκαν με τον Δρ. Ortiz. Διαμόρφωσαν δραστηριότητες ανεξαρτησίας (ή έργα Let Grow, όπως τα αποκαλεί η Skenazy).
«Απλώς κάνοντας κάθε είδους νέα και διασκεδαστικά πράγματα μόνα τους, το άγχος τους έπεσε κατακόρυφα», επισήμανε η Skenazy.
Ο Δρ Ortiz είπε ότι η θεραπεία είναι μια θεραπεία πέντε συνεδριών για μαθητές δημοτικού και γυμνασίου.
«Δεδομένου ότι η ανεξαρτησία είναι μια φυσική και αναπτυξιακή επιθυμία, ακόμη και στα 2χρονα, τα παιδιά σχεδόν πάντα έχουν ιδέες», τονίζει.
«Αφού συζήτησαν την αξία της ανεξαρτησίας με τους γονείς για την προώθηση της επιμονής, της επίλυσης προβλημάτων, της σκληρότητας και της δημιουργικότητας, ο θεραπευτής και το παιδί σχεδιάζουν τουλάχιστον μία δραστηριότητα ανεξαρτησίας την ημέρα και συναντιούνται κάθε εβδομάδα για να εξετάσουν πώς πήγαν και να σχεδιάσουν τις δραστηριότητες της επόμενης εβδομάδας», ο Δρ Ortiz συνεχίζει.
«Είναι μάλλον απλό αλλά μέχρι στιγμής, επίσης μάλλον αποτελεσματικό. Βλέπουμε αποτελέσματα ίσα με πολύ μεγαλύτερες θεραπείες, όπως η CBT ή η φαρμακευτική αγωγή. Και τα παιδιά και οι γονείς απολαμβάνουν πραγματικά τη διαδικασία, ενώ συχνά δεν τους αρέσει η πρακτική να αντιμετωπίζουν τα πραγματικά πράγματα που φοβούνται».
Τι κερδίζουν
Τι κάνει τη θεραπεία ανεξαρτησίας να λειτουργεί; Η Skenazy έχει κάποια εξήγηση.
«Η θεραπεία ανεξαρτησίας φαίνεται να λειτουργεί δίνοντας στα παιδιά την αίσθηση της πράξης, της αυτοπεποίθησης, της ικανότητας και της χαράς, επιτέλους, να δουν πώς μπορούν να τα καταφέρουν στον πραγματικό κόσμο».
Θυμάται ένα 10χρονο παιδί με άγχος που φοβόταν να ανέβει στις σκάλες του σπιτιού του. Δοκίμασε τη θεραπεία και μια ανεξάρτητη δραστηριότητα. Ήθελε να πάει μόνο του στο σπίτι, θυμάται η Σκενάζυ. Η μητέρα του παιδιού ήταν τόσο ανήσυχη που πήρε μια μέρα άδεια από τη δουλειά για να το κάνει.
«Σίγουρα, φαινόταν να πηγαίνει στον λάθος δρόμο – ένας γείτονας κάλεσε τη μαμά για να πει ότι μόλις τον είχε δει να περνάει. Αλλά γυρνώντας ή όχι, το παιδί τελικά έφτασε στο σπίτι. Και μετά συνέχισε να κάνει όλα τα άλλα πράγματα μόνο του», είπε η Skenazy.
Δοκιμάζοντας τη θεραπεία ανεξαρτησίας
Λοιπόν, τι γίνεται με όλα τα τι-αν μπορεί να έχετε αν το παιδί σας θέλει να δοκιμάσει κάτι λίγο τρομακτικό;
«Σπάνια βλέπω την ανεξαρτησία να έχει μπούμερανγκ. Το μεγαλύτερο ζήτημα είναι ότι οι γονείς εμποδίζουν την ανεξαρτησία γιατί τους κάνει κατανοητά νευρικούς να το επιτρέψουν», είπε.
«Υπάρχει κίνδυνος να επιτραπεί η ανεξαρτησία, αλλά γίνεται όλο και πιο σαφές ότι ο κίνδυνος να μην επιτραπεί η ανεξαρτησία είναι πολύ μεγαλύτερος», Δρ Camilo Ortiz.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει πολλή εξωτερική έρευνα σχετικά με αυτήν τη μέθοδο. Το παιδί σας μπορεί ακόμα να επωφεληθεί από άλλους τύπους θεραπείας για την επεξεργασία του άγχους του.
Θέλετε να δοκιμάσετε μια δόση θεραπείας ανεξαρτησίας; Μιλήστε στο παιδί σας για κάποια πράγματα που μπορεί να θέλει να δοκιμάσει μόνο του και κάντε ένα σχέδιο μαζί. (Αυτή μπορεί να είναι μια καλή στιγμή για να κάνετε τις ερωτήσεις σας για το what-if και να δείτε πώς ανταποκρίνεται το παιδί σας, κάτι που θα μπορούσε να σας δώσει μια ιδέα για τη διαδικασία σκέψης του και ελπίζουμε να χαλαρώσει τα νεύρα σας ή τα δικά του.)
«Πιστεύω ότι η Θεραπεία Ανεξαρτησίας υπόσχεται απίστευτα τα παιδιά με κλινική διάγνωση άγχους — και επίσης για οποιονδήποτε μεγαλώνει σε αυτήν την αγχώδη εποχή. Δείχνει στα παιδιά, στους γονείς και στους δασκάλους τους πόσο ικανοί μπορούν να είναι, όταν τους εμπιστεύονται να κάνουν κάποια πράγματα μόνα τους», είπε η Skenazy.
Συνολικά, η θεραπεία ανεξαρτησίας μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας. Θα πρέπει να πλοηγηθείτε ωστόσο μαζί σε αυτό. Στο τέλος, όμως, πρέπει να κάνετε αυτό που μοιάζει σωστό για εσάς και την οικογένειά σας. Εάν η θεραπεία ανεξαρτησίας βοηθάει, μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να απαλύνει τους φόβους του και να γίνει πιο ανθεκτικό μακροπρόθεσμα.
Η Lenore Skenazy, είναι η συνιδρυτής του κινήματος για την ανεξαρτησία των παιδιών Let Grow και συγγραφέας του Free to Learn.
