Ικανοποιημένοι γονείς, παιδιά χωρίς γκρίνια!

Τα παιδιά για να μην γκρινιάζουν δεν χρειάζεται να είναι καλομαθημένα ή κακομαθημένα. Ευτυχία πάνω απ’ όλα σημαίνει αρμονία και ισορροπία. Σημαίνει ευγνωμοσύνη και αυτογνωσία και αυτάρκεια. Για να μην γκρινιάζουν τα παιδιά πρέπει πρωτίστως να μην έχουν μάθει σε γονείς που πρώτα εκείνοι γκρινιάζουν, είτε λεκτικά, είτε με τις πράξεις, είτε με τη στάση τους στην καθημερινότητα.

Αλλά ας δούμε αρχικά τι σημαίνει να είναι κάποιος ικανοποιημένος. Ικανοποιημένος δεν σημαίνει να είσαι πλούσιος – όχι τουλάχιστον απαραίτητα και όχι με τον πλούτο να αναμετράται σε υλικά αγαθά και καταθέσεις. Ικανοποιημένος σημαίνει να είσαι ευχαριστημένος με όσα έχεις, με αυτό που είσαι και με αυτό που είναι οι άλλοι δίπλα σου. Να μη χρειάζεσαι παραπάνω, να μην εξαρτάται η ψυχική σου κατάσταση από εξωτερικούς παράγοντες αλλά να είσαι ήρεμος και πλήρης εσωτερικά. Να μπορείς να υπάρχεις και να συνυπάρχεις εν αρμονία και ειρήνη.

Τι σημαίνει στην πράξη ικανοποιημένος γονιός και πώς αυτό βοηθάει στην εξάλειψη φαινομένων παιδικής γκρίνιας; Ας δούμε 5 απλά παραδείγματα:

Αρμονία και τάξη

Το να μεγαλώνουν τα παιδιά σε ένα αρμονικό και τακτοποιημένο περιβάλλον τα βοηθάει να οργανώνουν τις σκέψεις και τη συμπεριφορά τους. Δεν μιλάμε για σπίτια μουσεία ή αποστειρωμένα, αλλά σπίτια λιτά, οργανωμένα με τρόπο που το παιδί ξέρει ανά πάσα στιγμή τι είναι πού – κι έχει μάθει με φυσικό τρόπο από μικρό να αφήνει κάτι εκεί που το βρήκε ή να το βάζει πίσω στη θέση του όταν τελειώσει μαζί του.

Πολλά κρούσματα γκρίνιας ανάμεσα σε γονείς και παιδιά είναι όταν τα παιδιά δεν ξέρουν πού είναι αυτό ψάχνουν ή δυσκολεύονται να το βρουν.

Τα απαραίτητα

Οι γονείς που περνάνε στα παιδιά τους το μήνυμα «less is more» και δεν κουράζονται σε ένα κυνήγι άκρατου καταναλωτισμού, αλλά ζουν με τα απαραίτητα – με μια γενικότερη οικολογική στάση που τη διέπει ο σεβασμός για το περιβάλλον και τη φύση, μαθαίνουν στα παιδιά με το παράδειγμά τους ότι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται πολλά για να είναι ευτυχισμένος. Για την ακρίβεια όσα λιγότερα χρειάζεται και όσο πιο αυτάρκεις νιώθει τόσο λιγότερο άγχος έχει και τόσο πιο εύκολο του είναι να αντλήσει ευχαρίστηση από τα απλά, τα μικρά, τα καθημερινά και να ανακαλύψει αλλά και να απολαύσει το ουσιαστικό νόημα της ζωής και την ομορφιά της κάθε στιγμής.

Η σημαντικότερη αιτία παιδικής γκρίνιας είναι το «θέλω». Όταν οι επιθυμίες των παιδιών ιεραρχούνται και γίνονται εσωτερική ανάγκη κι όχι ένα πείσμα ή ένα καπρίτσιο της στιγμής, εξαλείφεται ένα μεγάλο πεδίο πίεσης και έντασης μεταξύ των παιδιών και των γονιών τους.

Ευγνωμοσύνη

Το να αναγνωρίζει κάποιος πόσο τυχερός είναι που έχει ένα σπίτι, μια οικογένεια, μια δουλειά και μπορεί να έχει και να απολαμβάνει μόνο όσα χρειάζεται δεν είναι εύκολη υπόθεση – ειδικά σε μια εποχή που η ευτυχία προωθείται με όρους εμπορικής επιτυχίας και μάρκετινγκ. Ωστόσο το να μπορείς να αναγνωρίζεις ποιοι έχουν μεγάλη ανάγκη για βοήθεια και να μπορείς να προσφέρεις κάτι στους άλλους σου δίνει τη δυνατότητα να εκτιμήσεις όσα έχεις. Όταν οι γονείς των παιδιών ασχολούνται με την κοινωνική προσφορά, με την αλληλεγγύη, τον ακτιβισμό και τον εθελοντισμό τότε και τα παιδιά μαθαίνουν τι είναι αληθινά σημαντικό και τι όχι.

Η προσφορά, το να δίνεις, το να δίνεις χωρίς να ζητάς και χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση βοηθάει τα παιδιά να μάθουν να μοιράζονται, να δίνουν τα πράγματά τους όταν πλέον δεν τα χρειάζονται (ρούχα, παλιά παιχνίδια) και τα βοηθάει να μην έχουν υλικές εξαρτήσεις.

See Also

«Μαμά, έχω ποίημα»

Όνειρα ναι, στόχοι και προσδοκίες όχι

Όταν οι γονείς είναι ικανοποιημένοι με τη ζωή τους, με όσα έχουν καταφέρει αλλά και όταν συνεχίζουν να έχουν δικά τους, ανεξάρτητα από τα παιδιά τους, όνειρα, επιθυμούν την ευτυχία των παιδιών τους αλλά δεν εξαρτούν την ευτυχία από την ευτυχία των παιδιών τους. Τους προσφέρουν εμπειρίες, εφόδια, γνώσεις, τα βοηθούν να ανοίξουν πανιά και να ονειρευτούν αλλά δεν τα φορτώνουν με δικά τους απωθημένα ή με υψηλές προσδοκίες.

Ένα μεγάλο δυσαρέσκειας και πηγή γκρίνιας των παιδιών έχει τις ρίζες του στο άγχος και την πίεση που τους δημιουργείται όταν προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τις απαιτήσεις των γονιών τους και να ανταποκριθούν σε υψηλούς στόχους που άλλοι έχουν θέσει γι’ αυτά.

Παιδί σημαίνει παιχνίδι

Όταν οι γονείς παίζουν συχνά, τακτικά – όταν παίζουν αρκετά με τα παιδιά τους τότε δεν υπάρχει πιο εύκολος τρόπος για να μεγαλώσεις ήρεμα και ευτυχισμένα παιδιά. Τα παιχνίδια δεν χρειάζεται να είναι ακριβά, η τελευταία λέξη της τεχνολογίας ή πολύ φανταχτερά – όσο πιο απλά είναι, όσο πιο πολλές ευκαιρίες για ανάπτυξη της φαντασίας και της δημιουργικότητας προσφέρουν και όσο πιο κοντά με την φύση τα φέρνουν τόσο πιο επιτυχημένες επιλογές αποτελούν.

Το να παίζουν οι γονείς με τα παιδιά σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής τους δημιουργεί έναν ισχυρό δεσμό μεταξύ τους, δυναμώνει η επαφή και η επικοινωνία τους και μειώνεται σημαντικά η ανάγκη για παράπονα ή γκρίνια!