Το πολύτιμα και θεραπευτικά οφέλη της επαφής δέρμα με δέρμα στα μωρά
Μελέτη δείχνει ότι η επαφή μωρού-γονιού δέρμα με δέρμα μειώνει τις αντιδράσεις στον πόνο
Το μωρό σας γίνεται ήρεμο όταν βρίσκεται στην αγκαλιά σας, αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο από το να νιώθει ότι είστε κοντά του. Μια νέα μελέτη με επικεφαλής ερευνητές στο University College London (UCL) και στο York University Canada δείχνει ότι το κράτημα ενός μωρού από έναν γονιό του όταν συνοδεύεται από σωματική επαφή μειώνει το πόσο έντονα αντιδρά ο εγκέφαλος ενός νεογέννητου μωρού στον πόνο, όπως για παράδειγμα σε ένα επώδυνο ιατρικό τρύπημα, όπως ένα εμβόλιο. Οι επιστήμονες αναφέρουν στο European Journal of Pain ότι υπήρχε μεγαλύτερη δραστηριότητα στον εγκέφαλο των νεογέννητων μωρών ως αντίδραση στον πόνο όταν ένας γονέας τα κρατούσε μέσω ρούχων, παρά χωρίς ρούχα.
Ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, Δρ Lorenzo Fabrizi από το UCL Neuroscience, Physiology & Pharmacology δήλωσε: «Ανακαλύψαμε ότι όταν ένα μωρό κρατείται από τον γονέα του, με επαφή δέρμα με δέρμα (skin-to-skin), η υψηλότερου επιπέδου εγκεφαλική λειτουργία ως απόκριση στον πόνο είναι κάπως λιγότερο έντονη. Ο εγκέφαλος του μωρού χρησιμοποιεί επίσης μια διαφορετική οδό για να επεξεργαστεί την απόκρισή του στον πόνο. Παρόλο που δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε εάν το μωρό αισθάνεται λιγότερο πόνο, τα ευρήματά μας ενισχύουν τον σημαντικό ρόλο της επαφής μεταξύ των γονέων και των νεογέννητων μωρών τους».
Η μελέτη περιελάμβανε 27 βρέφη, ηλικίας 0-96 ημερών ή γεννημένα πρόωρα, στο University College London Hospital. Οι ερευνητές μέτρησαν την αντίδρασή τους σε μια επώδυνη αλλά κλινικά απαιτούμενη εξέταση αίματος. Η δραστηριότητα του εγκεφάλου καταγράφηκε με ηλεκτρόδια EEG (ηλεκτροεγκεφαλογραφία) τοποθετημένα στο τριχωτό της κεφαλής.
Τα μωρά κρατήθηκαν είτε από τη μητέρα τους σε επαφή δέρμα με δέρμα (το μωρό φορούσε μόνο πάνα κι ερχόταν σε επαφή με το στήθος της μητέρας τους), ή κρατήθηκαν από τη μητέρα τους ενώ φορούσαν και μαμά και μωρό ρούχα, ή αλλιώς ήταν ξαπλωμένα σε βρεφική κούνια ή θερμοκοιτίδα (τα περισσότερα από αυτά τα μωρά ήταν πρόωρα).
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αρχική εγκεφαλική απόκριση στον πόνο ήταν η ίδια, αλλά καθώς η διαδικασία προκάλεσε μια σειρά τεσσάρων έως πέντε κυμάτων εγκεφαλικής δραστηριότητας, τα μετέπειτα κύματα δραστηριότητας επηρεάστηκαν από το εάν το μωρό κρατιόταν σε επαφή δέρμα με δέρμα ή σε επαφή με ρούχα.
Η συγγραφέας, καθηγητής Rebecca Pillai Riddell από το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του York, Καναδάς δήλωσε: «Η ελαφρώς καθυστερημένη ανταπόκριση περιορίστηκε εάν υπήρχε επαφή δέρμα με δέρμα με τη μητέρα τους, γεγονός που υποδηλώνει ότι η γονική επαφή επηρεάζει την επεξεργασία υψηλότερου επιπέδου του εγκεφάλου. Ο πόνος μπορεί να είναι ο ίδιος, αλλά ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλος του μωρού επεξεργάζεται και αντιδρά σε αυτόν τον πόνο εξαρτάται από την επαφή του με τον γονέα. Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν την ιδέα ότι το κράτημα ενός νεογέννητου μωρού στο δέρμα σας είναι σημαντικό για την ανάπτυξή του».
Η συμπεριφορά των μωρών δεν ήταν σημαντικά διαφορετική μεταξύ των ομάδων, αν και η ομάδα της επαφής δέρμα σε δέρμα παρουσίασε ελαφρώς μειωμένη ανταπόκριση όσον αφορά την έκφραση του προσώπου και τον καρδιακό ρυθμό. Άλλες μελέτες διαπίστωσαν ότι η επαφή δέρματος με δέρμα με έναν γονέα επηρεάζει τη συμπεριφορά του μωρού και μπορεί να μειώσει πόσο έντονα αντιδρούν στον πόνο, αλλά αυτές οι μελέτες δεν διερεύνησαν την ανταπόκριση του εγκεφάλου.
Η συγγραφέας, Δρ Laura Jones από το UCL Neuroscience, Physiology & Pharmacology, δήλωσε: «Οι εγκέφαλοι των νεογέννητων μωρών έχουν υψηλό βαθμό πλαστικότητας, ιδιαίτερα εκείνων που γεννιούνται πρόωρα, και η ανάπτυξή τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις αλληλεπιδράσεις με τους γονείς τους. Τα ευρήματά μας μπορεί να δώσουν νέες ιδέες για το πώς τα μωρά μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν απειλές, καθώς είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη μητρική επαφή .
Η συν-συγγραφέας Δρ Judith Meek από το University College London Hospitals δήλωσε: «Οι γονείς και οι κλινικοί γιατροί γνωρίζουν εδώ και πολλά χρόνια πόσο σημαντική είναι η επαφή δέρμα με δέρμα για τα μωρά στο NICU. Τώρα καταφέραμε να αποδείξουμε ότι αυτό έχει μια σταθερή νευροφυσιολογική βάση, κι αυτό αποτελεί μια συναρπαστική ανακάλυψη».
Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το Ιατρικό Συμβούλιο Έρευνας (ΗΒ) και τη Διεθνή Ένωση για τη Μελέτη του Πόνου.
