Πώς μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν τους εφήβους να ελαττώσουν την εξάρτηση από το τηλέφωνό τους

Πολλοί από τους σημερινούς έφηβους περνούν πολύ χρόνο στα τηλέφωνά τους, με ή κοντά τους. Πόσες φορές έχετε επιχειρήσει να συνομιλήσετε με το παιδί σας, για να καταλάβετε ότι εκείνο μισοακούει;

Ως γονείς, μπορεί να είναι απογοητευτικό, ακόμη και ανησυχητικό, να παρακολουθούμε τα παιδιά μας να αποσπώνται συνεχώς από τις ειδοποιήσεις που ακούγονται και εμφανίζονται στις οθόνες τους, καθιστώντας φαινομενικά αδύνατη την εστίαση σε οποιοδήποτε πράγμα. Τι συμβαίνει ακριβώς;

Αποτυχία εστίασης

Ως ψυχολόγος κι εμψυχωτής εκτελεστικών λειτουργιών, η Liz Nissim-Mathei διαπιστώνει ότι πολλοί από τους έφηβους και νεαρούς ενήλικες πελάτες της δυσκολεύονται να ξεκινήσουν και να ολοκληρώσουν εργασίες – συχνά επειδή αποσπώνται από τις ειδοποιήσεις που εμφανίζονται στο τηλέφωνό τους ή παλεύουν να αντισταθούν στην παρόρμηση να προσεγγίσουν όταν μια εργασία γίνεται δύσκολο να ολοκληρωθεί. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, τα παιδιά δυσκολεύονται όχι μόνο να ξεκινήσουν και να ολοκληρώσουν την εργασία τους, αλλά και να κάνουν ένα ντους, να αδειάσουν το πλυντήριο πιάτων ή να κάνουν πολλές άλλες εργασίες που απαιτούν συνεχή προσοχή για να τις ολοκληρώσουν.

Αυτά τα παιδιά πρέπει συχνά να ανασυνταχθούν και να προσπαθήσουν να θυμηθούν από πού σταμάτησαν με μια εργασία ή μια εργασία μόλις τους διακοπεί. Ως αποτέλεσμα, πολλοί μαθητές και παιδιά φαίνονται πιο απρόσεκτα ή ακόμη και ανίκανα να εστιάσουν για περισσότερο από μερικά λεπτά. Πολλά παιδιά χρησιμοποιούν τον χρόνο τους αναποτελεσματικά, με αποτέλεσμα να μειώνεται η ικανότητά τους να ακολουθούν τη ρουτίνα μιας ημέρας ή να ολοκληρώσουν εργασίες που σχετίζονται με το σχολείο. Συχνά, αυτό οδηγεί σε μεταγενέστερες ώρες ύπνου και μεγάλη κούραση το πρωί και κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Η ανάγκη για άμεση ικανοποίηση

Ένας άλλος τομέας αγώνων που έχει παρατηρήσει μεταξύ των πελατών της είναι η ανάγκη για άμεση ικανοποίηση – μια άμεση απάντηση από έναν συνομήλικο, για παράδειγμα, σε συνδυασμό με την ενίοτε συντριπτική απογοήτευση που έρχεται με το να «μείνεις στην ανάγνωση». Το έχει παρατηρήσει στις αλληλεπιδράσεις της με παιδιά και εφήβους που κάνουν ερωτήσεις και συχνά δεν περιμένουν αρκετή ώρα για να δώσει το άλλο άτομο μια απάντηση.

Κατά καιρούς, τα παιδιά και οι έφηβοι θα κάνουν την ίδια ερώτηση ξανά και ξανά επειδή είναι πολύ ανυπόμονα για να περιμένουν μια απάντηση – για παράδειγμα, ορισμένοι μαθητές θα στείλουν επακόλουθα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στους δασκάλους τους όταν δεν λάβουν απάντηση αμέσως. Μερικά παιδιά αποφεύγουν να εργάζονται σε εργασίες, ή ακόμα και σε συναισθηματικές ή συμπεριφορικές προκλήσεις, επειδή «είναι πολύ δύσκολο». Παλεύουν με την ποσότητα της προσπάθειας που απαιτείται για να ολοκληρώσουν μια εργασία που δεν θα πάρει μόνο λίγες στιγμές. Ομοίως, ορισμένοι από τους πελάτες της έχουν μοιραστεί μαζί της ότι είναι απογοητευμένοι με τη δική τους πρόοδο στη θεραπεία, νιώθοντας ότι δεν είναι αρκετά γρήγορη. (Συνήθως, όταν επικεντρώνονται στη διάσπαση των μακροπρόθεσμων στόχων σε βραχυπρόθεσμα βήματα, προκειμένου να μετριαστούν οι προσδοκίες και τα χρονοδιαγράμματα.)

Όλα αυτά είναι σημάδια χαμηλής ανοχής στην απογοήτευση ή της ικανότητας να αντιμετωπίζεις με επιτυχία τις αποτυχίες και να αντιμετωπίζεις το να μην είσαι «καλός» σε κάτι με την πρώτη προσπάθεια. Αντί να ανταποκρίνονται εποικοδομητικά στα εμπόδια, πολλά παιδιά αγχώνονται όταν κάτι δεν πάει (στιγμιαία) όπως είχε προγραμματιστεί.

Αυτό επηρεάζει αρνητικά την ικανότητα των παιδιών μας να αναπτύξουν επιμονή και επιμέλεια – να συνεχίσουν, να προσπαθήσουν ξανά ή να δοκιμάσουν μια διαφορετική προσέγγιση όταν δεν λάβουν το αποτέλεσμα που ήθελαν αρχικά. Η χαμηλή ανοχή στην απογοήτευση μπορεί επίσης να ενισχύσει το άγχος, καθώς τα παιδιά ανησυχούν ότι δεν θα είναι «αρκετά καλά» και συχνά τα παρατάνε πολύ σύντομα ως αποτέλεσμα.

Επιπλέον, όταν προσπαθούμε να μάθουμε, υπάρχουν μερικές μεταβλητές που πρέπει να υπάρχουν: κίνητρο, προσοχή και χρόνος. Η συνεχής μετατόπιση της προσοχής –συχνά, και πάλι, που προκύπτει από αποσπώντας την προσοχή του τηλεφώνου ping– καθιστά δυσκολότερη την εκμάθηση νέων πληροφοριών και τη μεταφορά τους στη μακροπρόθεσμη μνήμη.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να μειώσουν την απόσπαση της προσοχής του τηλεφώνου;

Για αρχή, κάντε μια συζήτηση με τον έφηβό σας και ενημερώστε τις προσδοκίες σας για τη χρήση του τηλεφώνου. Κάντε μια συζήτηση για τα οφέλη του χρόνου μακριά από τις οθόνες για να ολοκληρώσουν τις καθημερινές εργασίες και να τακτοποιήσουν το σώμα και τον εγκέφαλο. Οι πρόσθετες στρατηγικές περιλαμβάνουν:

Δώστε τηλέφωνα σε μια συγκεκριμένη ώρα.

Καθορίστε μια ώρα κάθε μέρα κατά την οποία το τηλέφωνο θα παραδίδεται και θα διατηρείται στην κατοχή σας μέχρι το πρωί. Μπορείτε επίσης να επιλέξετε να έχετε μια «ώρα για το σπίτι», όπου το παιδί σας μπορεί να επικεντρωθεί στις εργασίες του χωρίς διακοπή, χωρίς να ελέγχει το τηλέφωνό του μέχρι να τελειώσει αυτή η ώρα.

See Also

Πώς είναι να μεγαλώνεις ένα αγόρι υψηλής ευαισθησίας

Το παιδί σας μπορεί επίσης να ασκήσει αυτοπειθαρχία τοποθετώντας το τηλέφωνό του στην κουζίνα, εάν εργάζεται στο δωμάτιό του με την εργασία του. Θα είναι απρόσιτο και μπορεί να χρησιμεύσει ως μια στιγμή παύσης πριν φύγουν από το γραφείο τους και πιάσουν τα τηλέφωνά τους.

Εάν το παιδί σας χρειάζεται περισσότερη υποστήριξη, ίσως θελήσετε να σκεφτείτε να καθίσετε κοντά του καθώς ολοκληρώνει την εργασία του για να δημιουργήσει υπευθυνότητα και να παρέχει check-in όπως χρειάζεται.

Απενεργοποιήστε τις περιττές ειδοποιήσεις

Μπορείτε να απενεργοποιήσετε πολλές περιττές ειδοποιήσεις μεταβαίνοντας στις ρυθμίσεις του τηλεφώνου. Μια άλλη επιλογή είναι απλώς να θέσετε το τηλέφωνο σε σίγαση (ούτε κραδασμούς!).

Τα παιδιά αλλάζουν συνεχώς την εστίαση προσοχής και ενέργειας όλη την ημέρα, συχνά ενώ βομβαρδίζονται με πληροφορίες που δεν χρειάζονται για να λειτουργήσουν στο σχολείο ή στην καθημερινή τους ρουτίνα. Πολλές από τις πληροφορίες στις οποίες εκτίθενται μπορεί να είναι άσχετες με αυτούς ή απλώς πάρα πολλές πληροφορίες. Οι διαδικτυακές εικόνες μπορεί να είναι έντονες και ενοχλητικές για παιδιά που δεν είναι αναπτυξιακά εξοπλισμένα για να χειριστούν ορισμένες πραγματικότητες. Όταν οι σημερινοί γονείς ήταν παιδιά, οι πληροφορίες δεν ήταν άμεσα διαθέσιμες σε εκείνους – και αυτό ήταν εντάξει.

Συνδεθείτε με το παιδί σας και δημιουργήστε ένα σχέδιο παιχνιδιού για να αποσυνδέεστε από τα ηλεκτρονικά και τις οθόνες μερικές φορές κάθε μέρα, προκειμένου να διευκολύνετε την προσοχή, τη μάθηση και την ψυχική υγεία.