Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων

Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων
Λιούις Κάρρολ
εικονογράφηση: Ρόμπερτ Ίνγκπεν
μετάφραση: Μάρα Μοίρα
εκδόσεις: Πατάκη, 2009

«Αλίκη! Πάρε αυτό το παραμύθι,
Και με χέρι τρυφερό
Άπλωσέ το εκεί όπου πλέκονται τα όνειρα
τα παιδικά
Με το μυστικό της Μνήμης στον ιστό,
Σαν μαραμένο στεφάνι λουλουδιών από προσκυνητή
Σκορπισμένο σε τόπο μακρινό»

Έχουν περάσει πάνω από εκατόν πενήντα χρόνια από την πρώτη έκδοση του βιβλίου «Οι περιπέτειες στη χώρα των θαυμάτων» ή «Η Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων» (όπως λέγεται συχνότερα) του Λιούις Κάρρολ και σε αυτή την προσεγμένη και πολυτελή έκδοση οι αναγνώστες έχουν την ευκαιρία να διαβάσουν το αυθεντικό και χωρίς περικοπές κείμενο, αλλά και να θαυμάσουν περισσότερες από εβδομήντα εκπληκτικές εικόνες του βραβευμένου καλλιτέχνη Ρόμπερτ Ίνγκπεν. Επίσης, θα βρουν στον επίλογο ένα πολύ ενδιαφέρον δοκίμιο για το έργο και τον συγγραφέα του, γραμμένο από τον Ράσελ Ας, με τίτλο «Η πρωτότυπη Αλίκη», απ’ όπου συλλέξαμε και τις παρακάτω πολύ χρήσιμες πληροφορίες.

Το όνομα Λιούις Κάρρολ αποτελούσε το φιλολογικό ψευδώνυμο του Τσαρλς Λούντβιχ Ντόντσον. Ο Κάρρολ γεννήθηκε στο Τσεσάιρ της Αγγλίας το 1832 και ήταν το τρίτο από τα έντεκα παιδιά ενός επαρχιακού εφημέριου. Ήταν ψηλός, αδύνατος και τραύλιζε όταν μιλούσε, γεγονός που του προξενούσε αμηχανία όταν συναναστρεφόταν ενηλίκους. Αισθανόταν πιο άνετα όταν βρισκόταν με παιδιά, τα οποία του άρεσε να διασκεδάζει λέγοντάς τους ιστορίες. Ένα από αυτά τα παιδιά ήταν η Αλίκη Πλέζανς Λίντελ, μία από τις τρεις κόρες του Χένρυ Λίντελ, πρύτανη του Κολεγίου Christ Church της Οξφόρδης, στο οποίο ο Κάρρολ σπούδασε και μετέπειτα έμεινε ως λέκτορας μαθηματικών μέχρι το θάνατό του.

Ένα από τα ενδιαφέροντα του Κάρρολ ήταν και η φωτογραφία που μόλις είχε εφευρεθεί. Η διαδικασία της φωτογράφισης ήταν ακόμα πολύ χρονοβόρα, οι άνθρωποι που πόζαραν για πορτρέτο έπρεπε να μένουν ακίνητοι για πολλά λεπτά. Ο Κάρρολ φωτογράφιζε την Αλίκη και τις αδερφές της και υπάρχει η πιθανότητα κατά τη διάρκεια των φωτογραφίσεων να άρχισε να τους λέει ιστορίες για να μην πλήττουν.
Την Παρασκευή, 4 Ιουλίου 1862, ο Κάρρολ και ο φίλος του Ρόμπινσον Ντάκγουορθ πήγαν τα κορίτσια βαρκάδα στον ποταμό Ίρις της Οξφόρδης και κάθισαν στην όχθη του ποταμού για πικνίκ. Κατά τη διάρκεια αυτής της εκδρομής –το «χρυσαφένιο απόγευμα» όπως περιγράφεται στο ποίημα με το οποίο αρχίζουν «Οι περιπέτειες της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων»–, ο Κάρρολ ξεκίνησε να τους διηγείται ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστούσε ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Αλίκη.
Στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλες συναντήσεις με τις αδερφές Λίντελ και ο Κάρρολ πρόσθετε ολοένα και περισσότερα κεφάλαια στις περιπέτειες της ηρωίδας του. Όταν κάποια στιγμή η Αλίκη του ζήτησε να τις γράψει, γεννήθηκε η πρώτη εκδοχή με τίτλο «Οι περιπέτειες της Αλίκης Κάτω από τη Γη», η οποία περιείχε και τριάντα εφτά δικές του εικονογραφήσεις. Έτσι, στις 26 Νοεμβρίου 1863 παρουσίασε το βιβλίο στην Αλίκη με την αφιέρωση: «Ένα χριστουγεννιάτικο δώρο σε ένα αγαπητό παιδί σε ανάμνηση μιας ημέρας του καλοκαιριού».

Σύντομα, ωστόσο, ο Κάρρολ αποφάσισε να εκδώσει την ιστορία για να μπορούν να τη διαβάσουν περισσότερα παιδιά. Πρόσθεσε κι άλλο κείμενο και άλλαξε τον τίτλο σε «Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» και άφησε την επιμέλεια της εικονογράφησης στον ταλαντούχο σκιτσογράφο Τζον Τένιελ. Τελικά η νέα εκδοχή της ιστορίας εκδόθηκε στις 4 Ιουλίου 1865. Για να ακολουθήσει η συνέχεια με τίτλο «Μέσα από τον Καθρέφτη και Τι είδε η Αλίκη εκεί» το 1871.
Από τότε μέχρι σήμερα, η Αλίκη συνεχίζει να κατρακυλάει στην κουνελότρυπα και αυτή η φανταστική, ονειρική περιπέτεια, πλήρης αλησμόνητων χαρακτήρων, εξακολουθεί να αιχμαλωτίζει ακαριαία τη φαντασία τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων.