Μπαμπάδες, όσο περισσότερο παίζετε με τα παιδιά τόσο αυξάνονται τα οφέλη
Το λέει κι η επιστήμη: ο κοινός χρόνος για παιχνίδι καλλιεργεί τη συναισθηματική νοημοσύνη
Το φυσικό παιχνίδι με τους μπαμπάδες μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να ελέγξουν τα συναισθήματά τους, σύμφωνα με νέες μελέτες.
Η έρευνα δείχνει ότι το παιχνίδι πατέρα-παιδιού σε νεαρή ηλικία θα μπορούσε να ωφελήσει τα παιδιά καθώς μεγαλώνουν.
Τα παιδιά των οποίων οι μπαμπάδες περνούν χρόνο και παίζουν μαζί τους σε πολύ μικρή ηλικία μπορεί να καταφέρνουν ευκολότερα να ελέγχουν τη συμπεριφορά και τα συναισθήματά τους, κάτι που έχει ευεργετική επίδραση καθώς μεγαλώνουν και αρχίζουν το σχολείο, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την σχολή εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου του Cambridge και το Ίδρυμα LEGO εξέτασε πώς παίζουν οι μαμάδες και οι μπαμπάδες με παιδιά ηλικίας 0 έως 3 ετών και πώς ο χρόνος παιχνιδιού επηρεάζει την ανάπτυξη των παιδιών.
Ενώ υπάρχουν πολλές ομοιότητες, διαπίστωσαν ότι οι μπαμπάδες τείνουν να ασχολούνται με περισσότερο φυσικό παιχνίδι όπως γαργάλημα, κυνηγητό και βόλτες με ποδήλατο, που οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι βοηθούν τα παιδιά να μάθουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους.
Η έρευνα βασίζεται σε μια ανασκόπηση δεδομένων από 78 μελέτες, που διεξήχθησαν κυρίως στην Ευρώπη ή τις ΗΠΑ μεταξύ 1977 και 2017, οι οποίες βρήκαν μια συνεπή συσχέτιση μεταξύ παιχνιδιού πατέρα-παιδιού και της ικανότητας ενός παιδιού αργότερα να ελέγχει τα συναισθήματά του.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κατά μέσο όρο οι περισσότεροι μπαμπάδες παίζουν με το παιδί τους κάθε μέρα, αλλά ακόμη και με τα μικρότερα παιδιά, το παιχνίδι τείνει να είναι πιο φυσικό, με τους μπαμπάδες να απολαμβάνουν το έντονο παιχνίδι με τα μικρά παιδιά.
Τα παιδιά που επωφελήθηκαν από τον «υψηλής ποιότητας» χρόνο παιχνιδιού με τους μπαμπάδες τους, σύμφωνα με τη μελέτη, ήταν λιγότερο πιθανό να παρουσιάσουν υπερκινητικότητα, συναισθηματικές ή συμπεριφορικές δυσκολίες. Φάνηκαν επίσης να είναι σε θέση να ελέγξουν την επιθετικότητά τους και ήταν λιγότερο πιθανό να χτυπήσουν άλλα παιδιά κατά τη διάρκεια διαφωνιών στο σχολείο.
Το φυσικό παιχνίδι δημιουργεί διασκεδαστικές, συναρπαστικές καταστάσεις στις οποίες τα παιδιά πρέπει να εφαρμόζουν αυτορρύθμιση. Ίσως χρειαστεί να ελέγξουν τη τους σας και θα μαθαίνουν πότε τα πράγματα πάνε να ξεφύγουν.
Είναι ένα ασφαλές περιβάλλον στο οποίο τα παιδιά μπορούν να εξασκήσουν τις αντιδράσεις τους. Εάν αντιδράσουν με λάθος τρόπο, μπορείτε να τους πείτε «δεν είναι το τέλος του κόσμου» κι έτσι την επόμενη φορά μπορεί να θυμηθούν να συμπεριφερθούν διαφορετικά.
Τα παιδιά που ζουν μόνο με τη μητέρα τους δεν χρειάζεται να νιώθουν ότι βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, επισημαίνουν οι συγγραφείς. Όλες οι αλληλεπιδράσεις παιχνιδιού γονέα-παιδιού τα πρώτα χρόνια συνδέονται με πιο θετικά γνωστικά και κοινωνικο-συναισθηματικά αποτελέσματα για τα παιδιά.
Ένα από τα συμπεράσματα στα οποία η έρευνα εστιάζει ξανά και ξανά είναι η ανάγκη να διαφοροποιηθούν οι τύποι παιχνιδιού στα οποία έχουν πρόσβαση τα παιδιά και δευτερευόντως το φύλο του γονέα, καθώς, φυσικά, και οι μητέρες μπορούν να υποστηρίξουν το σωματικό παιχνίδι με μικρά παιδιά.
Τα ευρήματα των συγκεκριμένων μελετών είναι σημαντικά αλλά γίνεται η προσπάθεια να συνοδεύονται και από ένα θεσμικό πλαίσιο τέτοιο που να υποστηρίζει τους νέους γονείς να μπορούν να περνάνε χρόνο με τα παιδιά τους από όταν είναι μωρά και όσο μεγαλώνουν – καθώς οι ανάγκες των παιδιών υπάρχουν καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας.
