Ένα τραγούδι αφιερωμένο στην Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου 21/3

21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου
Η ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ!
Το κουκλοθέατρο είναι η μεταμόρφωση του τίποτα σε μαγικό παν.
Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα, το κουκλοθέατρο και οι άνθρωποι του, απ’ όποια πλευρά της σκηνής και αν βρίσκονται, συναντιούνται σε μια μεγάλη γιορτή, αφιερωμένη στις κούκλες.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια έχουμε ζήσει πολύ συγκινητικές στιγμές, που μας έδωσαν δύναμη, γιατί αυτό που προκαλούσε τη συγκίνηση στο κοινό -εκτός από την τέχνη- ήταν αυτή καθεαυτή η ένωσή μας.
Είναι ο δεύτερος χρόνος που δεν μπορούμε να γιορτάσουμε το κουκλοθέατρο όπως το συνηθίζαμε, προσφέροντας ζωντανές παραστάσεις, εργαστήρια και δρώμενα ανοιχτά και προσβάσιμα σε όλους!
Η επιδημία και η διαχείρισή της, επέλασε στην καθημερινότητα των κουκλοπαιχτών, όπως και στην καθημερινότητα των περισσότερων ανθρώπων. Η ζωή μας άλλαξε ριζικά. Από τα μέσα Μαρτίου του 2020 έχουν ουσιαστικά απαγορευτεί όλες οι παραστάσεις σε χώρους σχολείων, θέατρα, δήμους και φεστιβάλ.
Οι λιγοστοί χώροι κουκλοθεάτρου έκλεισαν ή κινδυνεύουν να κλείσουν. Οι κουκλοπαίχτες έχουμε πληγεί ακραία. Οι νεότεροι στον χώρο, χωρίς εργασιακές συμβάσεις ή χρόνια προϋπηρεσίας, μένουν ξεκρέμαστοι, αλλά ακόμα και οι παλιότεροι επαγγελματίες αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο αλλαγής επαγγέλματος.
Είναι φανερή από την αρχή της πανδημίας η αδιαφορία του κράτους προς τον πολιτισμό και η συνολική αντιμετώπισή του ως μία επιχειρηματική δραστηριότητα που δεν είναι σημαντική. Οι χώροι πολιτισμού στην Ελλάδα στοχοποιήθηκαν περισσότερο από κάθε άλλο χώρο.
Η ψηφιοποίηση του κοινωνικού και πολιτιστικού πλέγματος, αποτελεί ξεκάθαρα προτεραιότητα για τους ιθύνοντες.
Η ψηφιακή παράσταση παρουσιάζεται σαν μονόδρομος στην επαφή με τη δουλειά μας, δεν προσεγγίζει όμως την ουσία της θεατρικής διαδικασίας, που είναι η ζωντανή εμπειρία. Η απόσταση και ο περιορισμός που βιώνουμε σε ακραίο βαθμό όλο αυτό το διάστημα, γιγαντώνει τη λαχτάρα για επαφή. Είναι και εφικτό και αναγκαίο να βρούμε ασφαλείς τρόπους να ξαναφέρουμε το θέατρο στον κόσμο.
Το ζωντανό θέατρο λειτουργεί θεραπευτικά, ιδιαιτέρως για τα παιδιά που το στερούνται, τώρα που το χρειάζονται περισσότερο. Οι κουκλοπαίχτες, εκτός απ’ τη δουλειά μας, είδαμε να χάνεται και η χαρά της επικοινωνίας, της έμπνευσης, του θεατρικού μοιράσματος, η χαρά του κουκλοπαίζειν, η χαρά του κουκλοζείν.
Ωστόσο, είμαστε εδώ! Υπηρετούμε τα πλάσματα της φαντασίας σας, τα υλοποιούμε και τα ζωντανεύουμε μπροστά στα μάτια σας!
Με τα χέρια μας!
Μαζί με την Τέχνη μας, τέχνη της ευελιξίας, τέχνη εξοικειωμένη με τους σκηνικούς μετασχηματισμούς αλλά και με ιστορία συμμετοχής σε κοινωνικούς αγώνες, είμαστε εδώ. Είμαστε εδώ για να «φωνάξουμε» με τα χέρια μας: για ζωντανό κουκλοθέατρο για ζωντανές παραστάσεις για ζωντανή επαφή Δεν υπάρχει κοινωνική υγεία χωρίς ελεύθερη τέχνη! Τα χέρια ως σύμβολο της άμεσης, προσωπικής, ενεργητικής εμπλοκής στα πράγματα, παίρνουν και δίνουν ζωή. Οι κούκλες μας τα επενδύουν με μύθο, μας οδηγούν στο όνειρο, αλλά και στο ξύπνημα: οι παραστάσεις τελειώνουν και οι άνθρωποι συνεχίζουν να χρειάζονται φροντίδα. 

Ζωή στα χέρια μας λοιπόν! Είμαστε εδώ. Ζωντανές και ζωντανοί, πίσω από τις κούκλες. Ψάξτε μας και θα μας βρείτε. Για περισσότερο κουκλοθέατρο, κείμενα, ιδέες μπορείτε να επισκεφτείτε το https://www.unimahellas.org