“Single parents”, “Working moms”, “Μαμάδες στο παγκάκι”
Οι γονείς… γίνονται σίριαλ και είναι η νέα μόδα στην τηλεόραση!
Πρώτα ήρθαν τα περιοδικά για γονείς, ύστερα τα blogs και οι ειδικές σελίδες στο διαδίκτυο όπου γονείς απ’ όλο τον κόσμο μπορούσαν να μπουν, να μάθουν, να συνδεθούν με άλλους γονείς, να μοιραστούν αγωνίες και να ανταλλάξουν εμπειρίες και συμβουλές. Τώρα οι γονείς γίνονται «μόδα» και πρωταγωνιστούν και σε ειδικές παραγωγές σε ιδιωτικά κανάλια, όπως η Nova ή το Netflix.
Κάποτε οι γονείς και για την ακρίβεια οι μαμάδες δεν είχαν πού να απευθύνουν τις ερωτήσεις τους για θέματα σχετικά με την ανατροφή ή την ανάπτυξη των παιδιών τους. Δεν είχαν ούτε το χρόνο ούτε την ευκαιρία ούτε καν την επιλογή. Η δική τους μητέρα ή οι κοντινές τους γυναίκες ήταν η μόνη πηγή γνώσης. Έτσι η μητρότητα τότε ήταν κάτι περισσότερο θέμα ενστίκτου ή κάτι που μεταδιδόταν από στόμα σε στόμα.
Σήμερα έχουν αλλάξει τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα. Η πρόσβαση στις πληροφορίες είναι πιο εύκολη από ποτέ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν διευκολυνθεί τα πράγματα ως προς το ρόλο των γονέων. Για την ακρίβεια έχουν δυσκολέψει. Η αύξηση των μονογονεϊκών οικογενειών, η αύξηση των διαζυγίων, οι πολλαπλοί ρόλοι των μαμάδων που προσπαθούν να ισορροπήσουν και να είναι ανταπεξέλθουν σε μια ποικιλία ιδιοτήτων φέρνουν τους γονείς του τώρα σε μια κωμικοτραγική κατάσταση.
Είναι η πρώτη φορά που οι γονείς νιώθουν όχι ως είδος υπό εξαφάνιση αλλά ως ένα είδος που χρειάζεται προστασία. Νιώθουν την ανάγκη να δημιουργήσουν ένα δίκτυο υποστήριξης. Να συνδεθούν σε ομάδες, τα κοινωνικά μέσα βοηθάνε ή κάνουν αυτή την ανάγκη ακόμα πιο επιτακτική. Βρίσκουν κοινές ανησυχίες, κοινά ενδιαφέροντα και στήνουν δεσμούς και δικτυώνονται – πιο πολύ στην προσπάθεια να φτιάξουν ένα αόρατο δίχτυ ασφαλείας για όλους τους φόβους και τις ανασφάλειες που σήμερα τους απασχολούν.
Αυτό το κωμικοτραγικό ή τραγελαφικό στοιχείων των πελαγωμένων νέων γονιών εκμεταλλεύονται οι σεναριογράφοι περισσότερο από ποτέ μεταμορφώνοντας τους γονείς στις νέες τηλεοπτικές περσόνες.
Το καλό με τις νέες αυτές σειρές πέρα από το γέλιο που σου χαρίζουν είναι ότι βρίσκεις σίγουρα έναν χαρακτήρα να ταυτιστείς μαζί του – αλλά ακόμα κι αν δεν συμβεί αυτό το να βλέπεις άλλους ανθρώπους να τραβάνε «ζόρια» που έχεις περάσει ή που ενδέχεται να περάσεις είναι άκρως ψυχοθεραπευτικό. Διλήμματα, φοβίες, απορίες, καθημερινές σκηνές γονικής υπερβολής και υστερίας εμφανίζονται στην οθόνη του υπολογιστή σου ή της τηλεόρασης και δεν είσαι εσύ που τα ζεις, αλλά ευτυχώς αυτή τη φορά τα παρακολουθείς από την άνεση του καναπέ με το παιδί σου να κοιμάται ή να είναι στο σχολείο κι εσύ να έχεις τη δυνατότητα να πατήσεις pause, να πατήσεις replay, ή ακόμα και skip… κάτι που μακάρι να μπορούσες να κάνεις και στην πραγματική σου ζωή.
Το σημαντικό με τις τρεις νέες αυτές σειρές: Working moms. Single parents και το ελληνικό Μαμάδες στο παγκάκι, είναι ότι εμφανίζεται ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα διαφορετικών γονιών και οικογενειών προσπαθώντας να αγγίξουν ή να προσεγγίσουν όλες τις σύγχρονες κατηγορίες νέων γονιών: μονογονεϊκές οικογένειες, όχι μόνο στο σύνηθες σχήμα «μαμάς μόνης με παιδί/ά» αλλά και «μπαμπάδες μόνοι με παιδιά», μαμάδες που δουλεύουν και πηγαίνουν στο δωμάτιο θηλασμού για να βγάλουν γάλα για τα μωρά τους, μαμάδες που έρχονται αντιμέτωπες με την επιλόχεια κατάθλιψη, αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο να αποκτήσουν τρίτο παιδί «κατά λάθος» – ενώ παράλληλα παρελαύνουν οι σχέσεις με τα παιδιά, οι αγωνίες, οι χαρές – αλλά και οι σχέσεις με τους συντρόφους (όλων των φύλων) που άλλοτε είναι υποστηρικτικές και άλλοτε τις χωρίζει αγεφύρωτο χάσμα.
Δεν μπορώ να ξέρω ή να πω με σιγουριά αν αυτές οι σειρές είναι εξίσου ενδιαφέρουσες ή απολαυστικές για ανθρώπους που δεν είναι ακόμα γονείς ή δεν ενδιαφέρονται να γίνουν άμεσα… εμένα ωστόσο έχουν γίνει από τις αγαπημένες μου και περιμένω με αγωνία τους επόμενους κύκλους ή κάθε νέο επεισόδιο… Το κίνημα «γονείς ενωμένοι» είναι ένα νέο κίνημα που τώρα δημιουργείται… Αναμένονται εξελίξεις, εντός κι εκτός οθόνης!
Μαμάδες στο παγκάκι: trailer
Working moms: trailer
Single parents: trailer
