«Όταν μεγαλώνεις τα παιδιά σου στη φύση, μαθαίνουν να ανακαλύπτουν τη χαρά στα απλά πράγματα»

Όταν ήμουν έγκυος στην Ava, το άκουγα ξανά και ξανά: «Δεν μπορείς καν να φανταστείς την αγάπη που θα νιώσεις για ένα παιδί. Δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο».

Εντάξει, το κατάλαβα. Φυσικά και θα αγαπήσω την κόρη μου.

Και μετά γεννήθηκε και το κατάλαβα πραγματικά. Ή τουλάχιστον νόμισα ότι το κατάλαβα… Γιατί κάθε μέρα που περνάει η αγάπη μου δυναμώνει όλο και περισσότερο και πλησιάζω στην κατανόηση του τι σημαίνει η αδιαπραγμάτευτη αγάπη για την οποία μού έλεγαν όλοι.

Αν είστε γονείς τότε ξέρετε τι εννοώ – είναι μια απερίγραπτη αγάπη που μόνο εσείς μπορείτε να νιώσετε. Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που αφήνω την Ava να έρθει σε επαφή με την φύση.

Θέλω να κυλιστεί στη λάσπη, να χοροπηδήσει σε νερόλακκους, να λερωθεί και να νιώσει την αληθινή, αγνή ευτυχία.

Θέλω να χορέψει στη βροχή και να βουτήξει στην καθαρόαιμη χαρά των μη υλικών πραγμάτων. Θέλω να λερωθεί με γρανίτα από την κορυφή μέχρι τα νύχια και να χαμογελάσει και να γελάσει με την καρδιά της.

Όπως δεν μπορούμε να περιγράψουμε την αγάπη που νιώθουμε ως γονείς, έτσι κι εγώ δεν μπορώ να της διδάξω τη χαρά που θα νιώσει αν λερωθεί και πασαλειφθεί. Είναι μια χαρά που μπορεί να καταλάβει μόνο αυτή.

Μπορώ να της διαβάσω αμέτρητα βιβλία για την ευτυχία αλλά δεν θα την καταλάβει πραγματικά παρά μόνο αν τη ζήσει. Άλλο είναι να σου μιλάει κάποιος γι’ αυτήν και άλλο να τη νιώθεις εσύ.

Ο Θεός μάς έδωσε την ομορφότερη παιδική χαρά του κόσμου αλλά για κάποιο λόγο, οι περισσότεροι από εμάς φοβόμαστε να αφήσουμε τα παιδιά μας να ζήσουν όλη αυτή την ομορφιά. Ως ενήλικες, βλέπουμε τη λάσπη σαν τίποτα παραπάνω από λάσπη, ενώ τα παιδιά μας τη βλέπουν ως ένα ατελείωτο παιχνίδι – όπως πρέπει να είναι.

Όταν μεγαλώνεις τα παιδιά σου στη φύση, μαθαίνουν να ανακαλύπτουν την καθαρόαιμη χαρά και την ατελείωτη ευτυχία στα απλά πράγματα στη ζωή.

Ας αφήσουμε λοιπόν τα παιδιά μας να λερώσουν τα δάχτυλά τους και να λασπώσουν τα πόδια τους γιατί αν μπορούν να νιώσουν αυτή την καθαρόαιμη χαρά, την καθαρόαιμη ευτυχία στις λάσπες, τότε θα έχουμε κάνει καλή δουλειά ως γονείς.

Ας τα αφήσουμε να διαλέξουν ξυλάκια και να παίξουν με το χώμα και να αγγίξουν κάμπιες και να κυλιστούν στο χορτάρι. Οι λεκέδες στα ρούχα τους θα ξεπλυθούν, αλλά αυτές οι αναμνήσεις θα κρατήσουν για μια ζωή.

Ας τα μεγαλώσουμε ώστε να εξερευνούν.

Να ξεκινούν περιπέτειες.

Να παρατηρούν.

See Also

«Φάρσα ή κέρασμα;» εμείς για την περίσταση σας κερνάμε «φοβερές» παιδικές ταινίες και βίντεο με τους αγαπημένους τους ήρωες

Να ζουν.

Να είναι ελεύθερα.

Να βρίσκουν τη χαρά σε μη υλικά αγαθά.

Να ελπίζουν.

Να ονειρεύονται.

Χωρίς περιορισμούς.

Photo: Annie Spratt / Unsplash