«Να μάθουμε τα παιδιά μας να σέβονται τον κάθε άνθρωπο» Γιώργος Χατζηπιερής
Με αφορμή το νέο του δίσκο, «Τα όνειρα του Τεμπέλη Δράκου, ο Γιώργος Χατζηπιερής μας μιλάει εφ’ όλης της ύλης
Του έχουμε αδυναμία. Μικροί και μεγάλοι. Τόσο στον ίδιο όσο και στον αγαπημένο όλων Τεμπέλη δράκο του. Με αφορμή τον νέο δίσκο με τις καινούργιες περιπέτειες, «Τα όνειρα του Τεμπέλη Δράκου», κάναμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον δημιουργό του, Γιώργο Χατζηπιερή.
Μιλήστε μας για την ιστορία και την πορεία του Τεμπέλη Δράκου και πώς φτάσαμε σήμερα στον 5ο του δίσκο;
Ξεκίνησα να γράφω παιδικά τραγούδια όταν γεννήθηκε η Κατερίνα το 1998. Το 2004 ετοίμασα ένα demo με φωνή και κιθάρα. Το ακούσαμε με τον Νίκο Κυπουργό και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη στον δρόμο Θεσσαλονίκη-Σόφια ανάμεσα σε χιονισμένα τοπία. Με την παρότρυνση και τη βοήθειά τους φτιάχτηκε ο πρώτος δίσκος το 2005. Η ανταπόκριση που είχε ο δίσκος ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Ένιωσα ένα τεράστιο κύμα αγάπης και αποδοχής. Αυτό ήταν το κίνητρο για τις επόμενες δουλειές.
Ποια είναι τα Όνειρα του Τεμπέλη Δράκου – και ποια τα δικά σας;
Τα Όνειρα είναι η φυσική προέκταση του Τεμπέλη Δράκου αφού κοιμάται όλη μέρα σε περσικά χαλιά. Είναι το παράθυρο προς τον κόσμο της φαντασίας, της ανατροπής, του παράλογου, του αστείου, της αθωότητας και της ανεμελιάς. Τα δικά μου όνειρα είναι να επιστρέψουμε σε έναν κόσμο με περισσότερη αρμονία. Με τον εαυτό μας, τους ανθρώπους και τον χώρο που μας περιβάλλει.
Ποιες είναι οι αφορμές ή οι πηγές της έμπνευσής σας;
Η έμπνευση είναι μια στιγμή μοναδική, νιώθεις μια υπερχείλιση του εσωτερικού κόσμου από την οποία αρχίζουν να ρέουν εικόνες και λόγια. Αφορμή μπορεί να είναι μια εικόνα, ένας ήχος, μια συνεύρεση, ένα βιβλίο, ένας στίχος, μια ανάμνηση. Μετά βέβαια χρειάζεται αγάπη, μεράκι και δουλειά για να τα βάλεις όλα σε σειρά και να μπορέσεις να ολοκληρώσεις ένα τραγούδι.
Ποιο ήταν το δικό σας αγαπημένο παιδικό τραγούδι – παιδικό βιβλίο – και ποιος ήρωας που θαυμάζατε ως παιδί;
Μου άρεσε πολύ η Συννεφούλα του Σαββόπουλου. Παρόλο το ότι ήταν τραγούδι για ενήλικες, ένιωθα πως ο Σαββόπουλος μας άφηνε να μπούμε λαθραία από την πίσω πόρτα και μας έκλεινε συνωμοτικά το μάτι. Το αγαπημένο μου βιβλίο ήταν το «Λόπο το Ελεφαντάκι». Ήταν το βιβλίο που στάθηκε η αφορμή για να γράψω το «Ελεφαντάκι» που τραγούδησε ο Φοίβος Δεληβοριάς. Αγαπημένος μου ήρωας ο Οδυσσέας. Ο πλούτος των εμπειριών, τα ξωτικά μέρη, η περιπλάνηση αλλά και η Επιστροφή στην πατρίδα και η κάθαρση.
Ποιο είναι το αγαπημένο τραγούδι των παιδιών σας;
Στην Κατερίνα το «Γυάλινη Μικρή Κουκλίτσα» και στην Μαρίνα το «Ο Κόκορας Ξυπνάει» και το «Δυο Φίλοι».
Έχετε γράψει τραγούδια ειδικά ή αφιερωμένα στις κόρες σας;
Δεν έχω γράψει ειδικά για τις κόρες αλλά πολλά από τα τραγούδια γράφτηκαν με αφορμή τα κορίτσια και τις εμπειρίες που είχαμε μαζί, όπως τα «Ο Μπαμπάς μου με Ρωτάει», «Το τρελό Πιάνο» όταν η Μαρίνα έβρισκε δικαιολογίες για να μην κάνει τις ασκήσεις της στο πιάνο, «Το Ποδήλατο» όταν γύρισαν τα κορίτσια με φίλες τους μετά από ποδηλασία και με εξόρισαν στο γραφείο μου, το «Νανούρισμα της Πεταλούδας», κ.α.
Ζούμε σε μια περίεργη εποχή όπου τα κρούσματα έμφυλης βίας – ειδικά κατά των γυναικών- έχουν αυξηθεί δραματικά, ως μπαμπάς ποιες είναι οι δικές σας έγνοιες μεγαλώνοντας κόρες και ποια συμβουλή έχετε να τους δώσετε;
Οι συμβουλές δεν παίζουν τόσο σημασία όσο η ανατροφή. Να σεβόμαστε τα παιδιά μας και τις ανάγκες τους. Να τα μεγαλώνουμε όχι ασκώντας εξουσία, φόβο και απειλές αλλά με διάλογο, με αγάπη και στήριξη. Να μάθουμε τα παιδιά μας να σέβονται τον κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από την οικονομική επιφάνεια, το χρώμα, το επάγγελμα, το φύλο, τις προτιμήσεις. Και να τα μάθουμε να απαιτούν τον ίδιο σεβασμό από τους γύρω τους. Όχι με στείρο διδακτισμό αλλά με το παράδειγμά μας. Αυτά προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε στο σπίτι και πιστεύω πως τα κορίτσια έχουν μάθει να διεκδικούν δικαιώματα, να μην ανέχονται αγενείς και προσβλητικές συμπεριφορές και κυρίως να έχουν φίλους και σχέσεις που μοιράζονται παρόμοιες αξίες.
Εκτός από μουσικός και μπαμπάς – ποιες άλλες (μαγικές και μη) ιδιότητες έχετε;
Επαγγελματικά είμαι νομικός αλλά δεν ασχολούμαι με δικαστήρια. Μόνο με υποθέσεις που έχουν θετικό πρόσημο και με μη τοξικούς πελάτες.
Μαγειρεύω πολλά και διάφορα, ασχολούμαι με τον κήπο, μαζεύω μανιτάρια, αγριοσπάραγγα και σαλιγκάρια, ψαρεύω με καλάμι, μαζεύω αλάτι από βράχια, ασχολούμαι με τη φωτογραφία, οργανώνω απίθανα ταξίδια, φτιάχνω το δικό μου ξύδι και γυρνάω σε απίθανα μέρη με το 4Χ4 μου.
Τι σας αρέσει να κάνετε όταν τεμπελιάζετε;
Να ονειρεύομαι, και στον ύπνο και στον ξύπνιο.
Πώς διαλέγετε τους συνεργάτες σας;
Εκτός από την επάρκεια και τον επαγγελματισμό που είναι αναγκαία, επιλέγω συνεργάτες που έχουν θετική διάθεση, ενθουσιασμό, χιούμορ, μεράκι, και που χαίρονται τη συνεργασία και την επικοινωνία. Θεωρώ πως η όλη διάθεση και το κλίμα που υπάρχει στη διαδικασία παραγωγής επηρεάζει και αποτυπώνεται στο τελικό άκουσμα του δίσκου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πώς πέρασε ο Τεμπέλης Δράκος στη διάρκεια της πανδημίας και των καραντινών;
Έκλεισε την τηλεόραση για να σταματήσει την τρομολαγνεία και παρέκαμψε το δυστοπικό τοπίο των καιρών με δημιουργικές ενασχολήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν η νέα δισκογραφική δουλειά αλλά και αρκετά διαβασμένα βιβλία, ωραίες ταινίες, αρκετά χιλιόμετρα περπάτημα και ωραίες εκδρομές στη φύση.
Ένα τραγούδι για κάθε εποχή – τι τραγούδι από τον Τεμπέλη Δράκο θα ήταν ο Χειμώνας, η Άνοιξη, το Καλοκαίρι και ποιο το Φθινόπωρο;
Για το Χειμώνα το «Γυάλινη Μικρή Κουκλίτσα» που μιλά για χιόνια και κρυστάλλινα βαγόνια
Για την Άνοιξη το «Ο Ζωγράφος» από τον καινούργιο δίσκο.
Για το Καλοκαίρι τι να πρωτοδιαλέξουμε. Το πιο έξω καρδιά, τον «Παγωτατζή»
Και για το Φθινόπωρο το «Σκουλουκούιν» που ξετρυπώνει με τη βροχή.
Τι σχεδιάζει ο Τεμπέλης Δράκος αυτό το διάστημα;
Να τεμπελιάσει λίγο και μετά να προσπαθήσει να οργανώσει μερικές συναυλίες.
Μια ευχή για τη νέα χρονιά
Να επανέλθουμε στην κανονικότητα και ό,τι ζήσαμε να είναι αφορμή για να εκτιμήσουμε καλύτερα το τι έχουμε γύρω μας.
