«Τι θα συναντήσεις αν επισκεφτείς ξαφνικά το σπίτι μου»
Η Αμερικανίδα μαμά Jamie Johnson δεν φέρει καμία ευθύνη για το θέαμα που θα αντικρίσουν οι επισκέπτες της τελευταίας στιγμής.
Αν με επισκεφτείς ξαφνικά, να είσαι προετοιμασμένος για ένα σοκαριστικό και ίσως αηδιαστικό θέαμα.
Έχω έναν γιο 3,5 ετών, ένα μωρό έξι μηνών και ένα μαύρο λαμπραντόρ 35 κιλών.
Παρένθεση: Έχω και ένα σύζυγο ονόματι Logan, αλλά αυτός συνήθως δεν κάνει τους άλλους να σοκάρονται και να αηδιάζουν, οπότε τον αφήνω απέξω.
Όταν μου χτυπήσεις το κουδούνι, πιθανότατα θα είμαι εγώ που θα σου ανοίξω. Θα φοράω κολλάν και ένα τεράστιο πουλόβερ με λεκέδες από γουλίτσες. Θα έχω πιάσει τα μαλλιά μου σε έναν ψηλό κότσο και δεν θα φοράω ίχνος μεικάπ. Θα νανουρίζω το μωρό με το ένα χέρι και με το άλλο θα κρατάω το μαύρο λαμπραντόρ των 35 κιλών. Θα σου κάνω νόημα με το χέρι να περάσεις, φωνάζοντας «έλα μέσα!», προσπαθώντας να ακουστώ πάνω από το γάβγισμα του σκύλου.
Καθώς μπαίνεις, ίσως θα πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στο να αφήσω το σκύλο ή να ρίξω κάτω το μωρό. Πάντα επιλέγω να αφήσω το σκύλο γιατί τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι είμαι εξαιρετική μητέρα.
Τότε ο σκύλος θα αρχίσει να πηδάει ξανά και ξανά πάνω σου, εγώ ενώ του φωνάζω να ηρεμήσει. Το κακό είναι ότι δεν δίνει δεκάρα για ό,τι του λέω, οπότε θα συνεχίσει να πηδάει πάνω σου.
Αν φοβάσαι τα σκυλιά, θα σε συμβούλευα εκ των προτέρων να μην επισκεφτείς ποτέ το σπίτι μου.
Σε αυτό το σημείο, θα αφήσω το μωρό κάπου όπου θα φαίνεται ότι είναι σε μεγάλο βαθμό ασφαλές, θα αρπάξω το σκύλο από το κολάρο και θα τον βγάλω από την πίσω πόρτα όπου θα στέκεται και θα γαβγίζει για τα επόμενα περίπου 20 λεπτά.
Αφού βγάλω το θηρίο το σκύλο μου έξω, θα σου ζητήσω συγγνώμη για τη ζωώδη συμπεριφορά του και θα σου προσφέρω ένα κάθισμα στο σαλόνι.
Αλλά, σε παρακαλώ, μην καθίσεις στο πολυθρονάκι όπου θα έχω αφήσει το μωρό.
Στη συνέχεια θα πάρω στην αγκαλιά μου το μωρό που θα βγάλει πάνω μου μια γουλίτσα λόγω της γαστροοισοφαγικής του παλινδρόμοησης. Θα τη βουρτσίσω βιαστικά με το μανίκι από το πουλόβερ μου και θα καθίσω κι εγώ.
Θα σου ζητήσω συγγνώμη που το σπίτι μου είναι σκέτη καταστροφή.
Πιθανότατα θα συμφωνήσεις ότι το σπίτι μου είναι σκέτη καταστροφή, αλλά θα χαμογελάσεις και θα μου πεις δεν πειράζει, γιατί και το δικό σου είναι κάπως έτσι.
Το ξέρω ότι είναι πολύ πιθανό και το δικό σου σπίτι να είναι κάπως έτσι, πράγμα που με κάνει να νιώθω καλύτερα. Εκτός αν είσαι ένας νοικοκυρεμένος άνθρωπος χωρίς μικρά παιδιά που ζεις σε ένα αψεγάδιαστο σπίτι. Σε μια τέτοια περίπτωση, καλώς ήρθες στη ζούγκλα.
Θα υπάρχουν παιχνίδια παντού στο σαλόνι, παπούτσια και κάλτσες διασκορπισμένες στο πάτωμα, μισοδιπλωμένα ρούχα στο τραπεζάκι του σαλονιού, ένα στρωματάκι για παιχνίδι στο πάτωμα για το μωρό και μαύρες τρίχες του σκύλου παντού.
Σε κάποια φάση στη διάρκεια της επίσκεψής μου, θα δεις τη ρομποτική σκούπα μου να περνάει. Συνήθως κουβαλάει ένα παπούτσι και, ίσως, κάποιο πιάτο. Ευτυχώς ο τρίχρονος γιος μου δεν έχει προσπαθήσει ακόμα να βάλει πάνω της το μικρό αδερφό του.
Τότε, ο τρίχρονος γιος μου πιθανότατα θα έρθει στο δωμάτιο να δει ποιος μας επισκέπτεται. Υπάρχει μια πιθανότητα 90% να είναι γυμνός ή μερικώς ντυμένος. Ακόμα προσπαθούμε να τον εκπαιδεύσουμε στην τουαλέτα και αφήνοντάς τον να περιφέρεται γυμνός, είμαστε σίγουροι ότι θα πάει στη λεκάνη.
Πιθανότατα θα ξεχάσω ότι δεν είναι φυσιολογικό να βλέπεις έναν τρίχρονο να κυκλοφορεί σαν μικροσκοπικός άνθρωπος των σπηλαίων και να σου πιάνει κουβέντα σαν να μην τρέχει τίποτα.
Θα σε ρωτήσω αν θέλεις να πιείς κάτι, ξεκαθαρίζοντάς σου όμως εκ των προτέρων ότι το μόνο που έχουμε είναι νερό βρύσης, πλήρες γάλα, ληγμένη κρέμα γάλακτος, φτηνή μπίρα και ένα μπουκάλι κρασί των 6 ευρώ.
Αν είσαι ο ντελιβεράς, πιθανότατα θα με κοιτάξεις περίεργα και θα μου ζητήσεις να υπογράψω την απόδειξη παραλαβής προτού δραπετεύσεις το συντομότερο δυνατό. Απλώς πρόσεξε να μη σκοντάψεις πάνω στη ρομποτική σκούπα!
Αν είσαι φίλος ή συγγενής, δεν θα εκπλαγείς από την τρέλα που επικρατεί, γιατί θα την έχεις ξαναζήσει και στο παρελθόν. Θα βολευτείς και θα πιείς το φτηνό κρασί μου.
Αν είσαι πλασιέ, πιθανότατα θα αναρωτηθείς γιατί σου προσφέρω κρασί και φιλοξενία. Αν περιμένεις να αγοράσω οποιοδήποτε μπιχλιμπίδι από εσένα, τουλάχιστον θα πρέπει να ακούσεις το ημίγυμνο παιδί μου να σου τραγουδάει τα «Τρίγωνα Κάλαντα» όρθιο πάνω στο τραπέζι του σαλονιού.
Ο εικοσιπεντάχρονος εαυτός μου θα είχε μείνει άφωνος αν μπορούσε να δει το μέλλον μου, αλλά να ‘μια, να ζω το όνειρο. Αλλά ένα διαφορετικό όνειρο από αυτό που είχα όταν ήμουν είκοσι πέντε.
Αν λοιπόν ποτέ σκεφτείς να περάσεις από το σπίτι μου, μη διστάσεις να το κάνεις. Απλώς μην ξαφνιαστείς με ό,τι θα αντικρίσεις. Έχω ένα φτηνό μπουκάλι κρασί να σε περιμένει!
