Τα 10 μυστικά μιας παιδιάτρου και μητέρας για υγιή και ευτυχισμένα παιδιά

Παιδίατρος εδώ και 13 χρόνια, μητέρα εδώ και 7, η Dr. Tiffany Otto Knipe μοιράζεται μαζί μας της έχουν διδάξει οι επιστημονικές σπουδές και η προσωπική και επαγγελματική εμπειρία της.

1. Είναι σημαντικό να είμαστε παρόντες. Τα κινητά μας, τα τάμπλετ, τα λάπτοπ μας είναι πανταχού παρόντα και παρόλο που βελτιώνουν από πολλές απόψεις τη ζωή μας, ταυτόχρονα μπορούν να υπονομεύσουν την ποιότητά της και τις προσωπικές μας σχέσεις. Για να έρθουμε σε επαφή με τα παιδιά μας, πρέπει να αποσυνδεθούμε από τις συσκευές μας, απλά αφήνοντάς τις σε άλλο δωμάτιο και αφιερώνοντας έστω και λίγο απερίσπαστο χρόνο στο παιχνίδι με τα παιδιά μας.
2. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Όλα τα παιδιά θα αρχίσουν να κοιμούνται κανονικά, να τρώνε, να περπατούν και να χρησιμοποιούν την τουαλέτα. Η ανάπτυξη είναι μια διαδικασία, με διαφορετικούς ρυθμούς για κάθε παιδί, όχι ένα παιχνίδι ανταγωνισμού ανάμεσα στο παιδί μας και τα παιδιά των φίλων μας ή ακόμα και τα ίδια του τα αδέρφια. Κάθε παιδί είναι μοναδικό και ακολουθεί τη δική του διαδρομή.
3. Κάποιες φορές η υπομονή είναι το καλύτερο γιατρικό. Είτε πρόκειται για μια ωτίτιδα ή γαστρεντερίτιδα, είτε για την εκπαίδευση στην τουαλέτα και το περπάτημα, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε κάποιες φορές είναι περιμένουμε, όσο κι αν βλέπουμε τα παιδιά μας να υποφέρουν από τον πυρετό και το συνάχι ή από τους εμετούς και τις διάρροιες. «Κάποιες φορές ακόμα κι εγώ ζητάω μια δεύτερη γνώμη: τηλεφωνώ σε φίλους μου παιδιάτρους ζητώντας τους να μου υπενθυμίσουν ότι τα πράγματα εξελίσσονται φυσιολογικά και πως το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσφέρω αγάπη και φροντίδα. Μην υποτιμάτε αυτές τις θεραπείες!», σχολιάζει η ειδικός προσθέτοντας ότι το ανθρώπινο σώμα είναι μια εκπληκτική μηχανή και τα παιδιά είναι ανθεκτικά. Μερικές φορές λοιπόν η μόνη συνταγή που δίνει ο γιατρός, παρότι ζούμε σε μια εποχή που θέλουμε άμεσα αποτελέσματα σε κάθε τομέα, είναι να κάνουμε υπομονή.
4. Από νωρίς μπαίνουν οι βάσεις για τις καλές συνήθειες. Είτε πρόκειται για τον ύπνο και το φαγητό είτε για τους καλούς τρόπους και τις αξίες, ας προσπαθήσουμε να θέσουμε τις βάσεις όσο γίνεται νωρίτερα. «Ο γονιός ενός ασθενή μου με ρώτησε κάποτε: “σε ποια ηλικία πρέπει να διδάξουμε καλούς τρόπους;”. Η απάντηση είναι, από την πρώτη μέρα!». Δεδομένου ότι τα παιδιά αντιγράφουν τη δική μας συμπεριφορά, ας προσπαθήσουμε να αντιμετωπίζουμε το σύντροφό μας με σεβασμό και καλοσύνη ώστε να μάθουν τα παιδιά μας να αντιμετωπίζουν τους φίλους τους (και εμάς τους ίδιους) με τον ίδιο τρόπο. Ας μην ξεχνάμε να λέμε και οι ίδιοι «ευχαριστώ» και «παρακαλώ»: όπως τα παιδιά μας έμαθαν να λένε «μαμά» και «μπαμπά», έτσι θα μάθουν από εμάς και αυτές τις λέξεις.
5. Ας απολαύσουμε την κάθε στιγμή. Κάθε μικρή στιγμή, ακόμα και μια στιγμή αμηχανίας. Όχι μόνο τα πρώτα βήματα και τις πρώτες λέξεις του παιδιού μας, αλλά και απλές, καθημερινές στιγμές, όπως το έκπληκτο βλέμμα του ενώ παρατηρεί ένα έντομο ή το γεγονός ότι μοιράζεται ένα παιχνίδι του με κάποιο άλλο παιδάκι χωρίς εμείς να του το ζητήσουμε. Δεν πρέπει να παίρνουμε αυτές τις στιγμές ως δεδομένες.
6. Να είμαστε ευέλικτοι και να συμβιβαζόμαστε. Κάποιοι κανόνες που θέτουμε ως γονείς πρέπει να είναι απόλυτοι και αδιαπραγμάτευτοι (π.χ. μην ακουμπάς το φούρνο, μην ανοίγεις την πόρτα σε αγνώστους), σε άλλες περιπτώσεις όμως δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο. Ας αφήσουμε τα παιδιά μας να μείνουν ξύπνια λίγο παραπάνω στις διακοπές, ας τους επιτρέψουμε να απολαύσουν ένα παγωτό για πρωινό. Ας επιλέξουμε, ανάμεσα στις μάχες που δίνουμε, εκείνες που έχουν μεγαλύτερη σημασία για εμάς.
7. Να σκεφτόμαστε δημιουργικά. Ακόμα και τα πιο «άχαρα» καθήκοντα γίνονται πιο εύκολα και διασκεδαστικά με λίγη ευρηματικότητα και φαντασία. Σκαρώνοντας στιχάκια π.χ. στο αυτοκίνητο μπορούμε να κάνουμε πιο ευχάριστο το πολύωρο ταξίδι των διακοπών μου. Φτιάχνοντας μια ιστορία για την πριγκίπισσα που έγινε καλά πίνοντας το φαρμακάκι της, ίσως πείσουμε ευκολότερα την κόρη μας να παίρνει την αντιβίωσή της.
8. Ας μη διστάσουμε να ζητάμε βοήθεια. Αν δεν έχουμε κοντά μας συγγενείς που μπορούν να βοηθήσουν, ας ζητήσουμε χωρίς δεύτερη σκέψη την υποστήριξη φίλων, γειτόνων, συναδέλφων ή ακόμα και της νταντάς του παιδιού μας.
9. Είναι ανθρώπινο να κάνουμε λάθη. Τα λάθη είναι ο μονός τρόπος για να μάθουμε σε κάθε τομέα της ζωής μας, ακόμα και ως γονείς. Δεν έχει νόημα λοιπόν μετά να αφήνουμε τις τύψεις να μας κυριεύουν. Απλά να συνειδητοποιούμε τι πήγε στραβά, για να μην το επαναλάβουμε στο μέλλον.
10. Να περνάμε όμορφα. «Η μητρότητα είναι ό,τι πιο δύσκολο και ό,τι πιο διασκεδαστικό έχω ζήσει», καταλήγει η παιδίατρος. Κι εμείς μάλλον δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε μαζί της.