Τα επιστημονικά οφέλη της συγκοίμησης για παιδιά και γονείς
Η άποψη των ανθρωπολόγων Robert LeVine και Sarah LeVine δικαιώνει τους γονείς που επιλέγουν να κοιμούνται στο ίδιο δωμάτιο ή ακόμα και στο ίδιο κρεβάτι με τα παιδιά τους.
Κάποιες πρακτικές κοινές ανάμεσα στους γονείς του λεγόμενου δυτικού κόσμου σπανίζουν σε άλλα μέρη του πλανήτη, σύμφωνα με ένα άρθρο των Robert LeVine και Sarah LeVine -ανθρωπολόγων και συγγραφέων του βιβλίου «Do Parents Matter?»- στους Los Angeles Times. Όπως ο ύπνος σε ξεχωριστό δωμάτιο.
Η εκπαίδευση του μωρού μας ώστε να κοιμάται σε ξεχωριστό κρεβάτι, και μετά τους πρώτους μήνες της ζωής του σε ξεχωριστό δωμάτιο, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι δυτικοί γονείς κατά τον πρώτο χρόνο ζωής του παιδιού τους.
Αλλά είναι αναγκαίο κακό, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, η οποία προειδοποιεί ότι ο ύπνος γονιών και μωρού στο ίδιο κρεβάτι αυξάνει τον κίνδυνο πτώσης του βρέφους από το κρεβάτι ή και ασφυξίας. Αυτό που κυρίως φοβούνται οι γιατροί είναι μήπως οι γονείς, ενώ κοιμούνται βαριά, πλακώσουν κατά λάθος το μωρό τους.
Στα περισσότερα μέρη του κόσμου, ωστόσο, το co-sleeping είναι μια καθιερωμένη πρακτική, όπως έχει ανακαλύψει το ζεύγος LeVine σε μελέτες του σε διάφορες χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Σε πολλές από αυτές, μάλιστα, οι γονείς θεωρούν βάναυσο να αφήσουν το μωρό τους να κοιμηθεί μόνο.
Οι ίδιοι ειδικοί παραδέχονται ότι οι χώρες που δεν ανήκουν στο λεγόμενο δυτικό κόσμο έχουν, μεν, υψηλότερα ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας, αλλά θεωρούν ότι αυτά τα ποσοστά δεν συνδέονται με το co-sleeping. Και φέρνουν ως παράδειγμα την Ιαπωνία όπου, παρόλο που οι γονείς κοιμούνται μαζί με τα παιδιά τους, τα ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας είναι από τα χαμηλότερα στον κόσμο (2,8 θάνατοι ανά 1.000 γεννήσεις), το ίδιο και οι θάνατοι από το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου.
Όπως προσθέτουν οι LeVine, «έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι το co-sleeping δεν είναι απλώς ασφαλές, αλλά ευεργετικό». Παραθέτουν τη μελέτη του ανθρωπολόγου James McKenna, ο οποίος όπως παρατήρησε στο εργαστήριο ύπνου του Πανεπιστημίου Νοτρ Νταμ, ο βιολογικός ρυθμός μαμάς και μωρού συντονίζεται όταν κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι, ιδιαίτερα όταν η μαμά θηλάζει. Ο McKenna θεωρεί ιδανική αυτή την πρακτική, την οποία αποκαλεί «breastsleeping».
«Όταν ρωτήσαμε μητέρες της φυλής Gusii στην Κένυα, όπου εφαρμόζεται το co-sleeping, αν το μωρό τους κοιμάται σε όλη τη διάρκεια της νύχτας, τους έκανε εντύπωση η ερώτηση – για ποιο λόγο το μωρό τους να ξυπνάει μέσα στη νύχτα, αναρωτήθηκαν; Συγκρίνοντας τις Αμερικανίδες με τις μητέρες της φυλής Gusii, ανακαλύπτουμε ότι οι πρώτες κάνουν πιο περίπλοκη και δύσκολη τη φροντίδα του μωρού τους: Βάζοντάς το να κοιμάται σε διαφορετικό δωμάτιο, διακόπτεται διαρκώς ο ύπνος τους από τα κλάματα του μωρού».
Μια άλλη ανησυχία των γονέων που απορρίπτουν το co-sleeping είναι μήπως με αυτό τον τρόπο δεν αφήσουν τα παιδιά τους να ανεξαρτητοποιηθούν. Αλλά σύμφωνα τουλάχιστον με την Christine Gross-Log, συγγραφέα του βιβλίου «Parenting Without Borders», τα παιδιά των Ιαπώνων φαίνεται ότι γίνονται εξίσου ανεξάρτητα και ώριμα με εκείνα του δυτικού κόσμου.
«Μετά από χρόνια παραμονής στην Ιαπωνία, παρατηρήσαμε με το σύζυγό μου (και τα παιδιά μας) ότι τα περισσότερα παιδιά –τα ίδια αυτά που κοιμούνται κάθε βράδυ στο ίδιο κρεβάτι με τους γονείς τους– είναι σε θέση να φροντίσουν τον εαυτό τους και τα υπάρχοντά τους, να λύσουν συγκρούσεις με συνομηλίκους και να επιδείξουν ώριμη κοινωνική συμπεριφορά από μικρή ηλικία».
Όπως καταλήγουν οι Robert LeVine και Sarah LeVine στο άρθρο τους στους Los Angeles Times, τα αποδεδειγμένα οφέλη του co-sleeping από τη βρεφική ηλικία αντισταθμίζουν τους, σε μεγάλο βαθμό φανταστικούς, κινδύνους: «Βάζοντας το μωρό μας σε διαφορετικό δωμάτιο τη νύχτα ανοίγουμε το δρόμο για την εξάντλησή μας χωρίς να έχουμε καμία εγγύηση για την ασφάλεια ή τη μελλοντική ανάπτυξη της προσωπικότητάς του».
