Πώς να μιλήσετε στα παιδιά για την εφηβεία, σύμφωνα με τους συγγραφείς του βιβλίου «This Is So Awkward»
Κάποιες έρευνες δείχνουν ότι η εφηβεία ξεκινά νωρίτερα – γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτές τις μεγάλες αλλαγές νωρίτερα παρά αργότερα. Εδώ είναι τι πρέπει να γνωρίζετε.
Από όλες τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε ως γονείς, το πώς να μιλήσουμε στα παιδιά για την εφηβεία είναι μία από τις πιο μεγάλες. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό –ίσως να μην έχουμε τις καλύτερες αναμνήσεις– αλλά ένας άλλος σημαντικός είναι ότι η εφηβεία έχει αλλάξει ριζικά από τότε που την περάσαμε. Υπάρχουν πειστικές ενδείξεις ότι η εφηβεία ξεκινά νωρίτερα (και δεν τελειώνει νωρίτερα – επομένως διαρκεί περισσότερο) από ποτέ, για να μην αναφέρουμε όλους τους τρόπους με τους οποίους η τεχνολογία και η σύγχρονη κουλτούρα έχουν περιπλέξει την ηλικία των εφηβικών ετών.
Έχοντας όλα αυτά κατά νου, η Cara Natterson, MD, και η Vanessa Kroll Bennett συνεργάστηκαν για να γράψουν το «This Is So Awkward», ένα βιβλίο που στοχεύει να βοηθήσει τους γονείς σε όλα τα σκαμπανεβάσματα αυτών των ετών.
Πότε να μιλήσετε στα παιδιά σας
Με τα στοιχεία της εφηβείας να πέφτουν προς τα κάτω (οι συγγραφείς σημειώνουν ότι πολλοί γονείς βλέπουν σημάδια στα παιδιά τους γύρω στην ηλικία των 9 ετών), δεν μπορείτε να περιμένετε μέχρι το γυμνάσιο για να αρχίσετε να μιλάτε στα παιδιά σας για τις αλλαγές που πρόκειται να δουν στο σώμα τους. «Τεχνικά λέμε ότι το βιβλίο καλύπτει ηλικίες 8 έως 18», λέει η Bennett. «Αλλά πραγματικά ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς – ή πολύ αργά». (Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να πείτε στο 5χρονο σας για το πώς λειτουργούν οι στύσεις, αλλά επιστρέφει σε ένα κεντρικό θέμα που εμφανίζεται ξανά και ξανά στο βιβλίο: μην λέτε ψέματα. Αν το παιδί δει ένα ταμπόν και ρωτάει τι είναι, πες την αλήθεια!)
Η ηλικία των 8 ή 9 φαίνεται να είναι η μέση κατάλληλη ηλικία για να αρχίσουν να έχουν αφοσιωμένες συζητήσεις σχετικά με τις επερχόμενες σωματικές αλλαγές στον ορίζοντα – πράγματα όπως το φούσκωμα του στήθους, η τριχοφυΐα και η οσμή του σώματος που μπορεί να εμφανιστούν αρκετά σύντομα. Καθώς αρχίζετε να αναλύετε αυτά τα θέματα –και ίσως ακόμη και να βλέπετε μερικές από αυτές τις αλλαγές στο παιδί σας– θυμηθείτε, μπορεί να μοιάζουν ή να φαίνονται σαν έφηβοι, αλλά είναι ακόμα παιδιά.
«Δεν είναι στην ηλικία που φαίνονται», τονίζει η Bennett. Ακόμα κι αν το 11χρονο παιδί σας φαίνεται 15, είναι ακόμα 11. «Μας αρέσει πολύ να υπενθυμίζουμε στους ανθρώπους ότι μπορεί να μην δείχνουν όπως περιμένετε από ένα 11χρονο, αλλά εξακολουθούν να χρειάζονται τις αγκαλιές και τα φιλιά και αγκαλιές. «Δεν θέλετε να κάνετε υποθέσεις για το τι σημαίνει η πρώιμη εφηβεία για αυτά τα παιδιά», εξηγεί. Αυτό ισχύει και για αυτές τις συνομιλίες: το να τις κάνετε νωρίτερα σημαίνει ότι τις προσαρμόζετε στο κοινό σας. Κρατήστε τες απλές. Απαντήστε στις ερωτήσεις τους, αλλά μην υπερεξηγείτε. Και καταλάβετε ότι η «συζήτηση» είναι στην πραγματικότητα περισσότερο από 5.000 μικροσκοπικές ομιλίες.
Πώς να μιλήσετε στα παιδιά σας
Εάν παίρνετε ένα μάθημα από τις Natterson και Bennett, ας είναι αυτό: ποτέ δεν κάνετε λάθος εξηγώντας στα παιδιά σας γιατί συμβαίνει κάτι στο σώμα τους. Λέτε στην 9χρονη κόρη σας ότι σύντομα θα αιμορραγεί κάθε μήνα για λίγες μέρες έξω από τον κόλπο της χωρίς κανένα περαιτέρω εξήγηση; Τρομακτικό και αποπροσανατολιστικό. Εξηγώντας την επιστήμη πίσω από τον εμμηνορροϊκό κύκλο και ότι η περίοδος είναι ο τρόπος του σώματός της να απομακρύνει την περίσσεια επένδυση που δεν χρειάζεται η μήτρα της όταν δεν είναι έγκυος; Πολύ λιγότερο τρομακτικό.
Το “This Is So Awkward” εμβαθύνει στην επιστήμη πίσω από κάθε σωματική αλλαγή, από τις τρίχες στη μασχάλη μέχρι τη μυρωδιά του σώματος μέχρι την ακμή, για να σας δώσει τη δυνατότητα ως γονείς τους να τους εξηγήσετε το γιατί για όλα όσα συμβαίνουν.
Ένα άλλο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε: δεν χρειάζεται να μιλάτε συνέχεια. «Νομίζω ότι όταν οι γονείς είναι αγχωμένοι ή ανησυχούν ή χάνονται, καταλήγουμε να μιλάμε περισσότερο και ξεχνάμε να αποκτήσουμε μια αίσθηση του τι συμβαίνει με το παιδί μας», λέει η Bennett. Αφήστε τα να οδηγήσουν την κουβέντα για λίγο. «Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, αυτή η ικανότητα να ακούνε περισσότερο και να μιλάνε λιγότερο γίνεται όλο και πιο σημαντική», λέει. «Μην ξεχνάτε πόσο κουλ και ενδιαφέροντα, αστεία και έξυπνα και διορατικά είναι τα παιδιά σας και δώστε τους το πλεονέκτημα της αμφιβολίας για να μπορέσουν να χτίσουν την ικανότητα του αυτοστοχασμού και της αυτοέκφρασης».
Πώς να μιλήσετε στον εαυτό σας
Υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο: αν η εφηβεία ξεκινά νωρίτερα, γιατί; Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρουμε. Υπάρχει ένας κατάλογος πιθανών υπόπτων (συμπεριλαμβανομένων πραγμάτων όπως ενδοκρινικοί διαταράκτες και επεξεργασμένα τρόφιμα), αλλά οι Natterson και Bennett συμφωνούν ότι όποιος και αν είναι ο ένοχος, δεν είστε ένας από αυτούς. «Μισώ την ιδέα ότι οι γονείς κατηγορούν τον εαυτό τους», λέει η Bennett. «Ας ελπίσουμε ότι κάποια μέρα θα κάνουμε κάθε είδους συστημικές αλλαγές, αλλά προς το παρόν πρέπει απλώς να βρούμε τρόπους να είμαστε εποικοδομητικοί και θετικοί και αισιόδοξοι για τα παιδιά που ζουν στα σπίτια μας».
Τέλος, να θυμάστε ότι η εφηβεία και η προεφηβεία είναι συνεχείς και διαρκώς μεταβαλλόμενες περίοδοι, και αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να αλλάξετε επίσης – αν δεν σας αρέσει ο τρόπος που χειριστήκατε μια συζήτηση ή μια στιγμή, μπορείτε να το πείτε στο παιδί σας και να ζητήσετε να προσπαθήσετε ξανά. «Οι επαναλήψεις μας επιτρέπουν να δείξουμε στα παιδιά πώς να αποτύχουν και πώς να προσπαθήσουν ξανά. Οι επαναλήψεις μας επιτρέπουν έναν άλλο τρόπο, γιατί δεν είναι ποτέ μία συνομιλία, είναι 25 συνομιλίες.
