Πώς θα βοηθήσετε το παιδί σας να ηρεμήσει σε ένα δημόσιο χώρο

Τα νηπιακά ξεσπάσματα προκαλούν ούτως ή άλλως απελπισία στους γονείς, ειδικά όταν συμβαίνουν σε ένα δημόσιο χώρο όπου, καλώς ή κακώς, ανησυχούμε και για τις εντυπώσεις που θα δημιουργήσουμε στους γύρω μας. Πώς μπορούμε να χειριστούμε την κατάσταση για να ηρεμήσουμε το παιδί μας χωρίς να φέρουμε τους άλλους στα όρια της υπομονής τους;

Η Dr. Wendela Whitcomb Marsh, ειδικός σε θέματα συμπεριφοράς, συμβουλεύει να ακολουθήσουμε τα παρακάτω βήματα:

1. Να σταματήσουμε ό,τι κάνουμε και να δώσουμε προσοχή στο παιδί. Είναι αναστατωμένο; Πεινάει; Φοβάται;
2. Να σκύψουμε μέχρι να έρθουμε στο επίπεδό του. Να το κοιτάξουμε στα μάτια, δείχνοντάς του ότι το υπολογίζουμε, και να προσπαθήσουμε να εκτιμήσουμε την κατάσταση.
3. Να χαμογελάσουμε και να χαμηλώσουμε την ένταση της φωνής μας. Ακόμα και να ψιθυρίζουμε. Δεν δίνουμε μόνο το παράδειγμα στο παιδί, αλλά μπορεί έτσι, επιπλέον, να το βοηθήσουμε να ηρεμήσει και να μας ακούσει.
4. Αν έχουμε τη δυνατότητα, να του σιγοτραγουδήσουμε κάτι που του αρέσει. Ένα οικείο για το παιδί τραγούδι λειτουργεί καθησυχαστικά σε βαθύτερο επίπεδο.
5. Να απομακρύνουμε το παιδί από την κατάσταση που του προκαλεί στρες, αν έχουμε αυτή τη δυνατότητα. Να φύγουμε, για παράδειγμα, από το σινεμά ή το εσωτερικό της εκκλησίας ή το πάρτι και να αρχίσουμε να περπατάμε παρέα, κρατώντας το παιδί μας αγκαλιά ή από το χέρι μέχρι να ηρεμήσει. «Αν δεν μπορείτε να απομακρυνθείτε, για παράδειγμα βρίσκεστε στο εσωτερικό ενός αεροπλάνου, κρατήστε το παιδί σας σε βολική θέση με το στόμα σας κοντά στο αυτί του και ψιθυρίστε του, αργά και ήρεμα, ενώ το κουνάτε, ό,τι πιστεύετε ότι θα το βοηθήσει να ηρεμήσει. Πρέπει να το κάνετε να νιώσει αγάπη και ασφάλεια, όχι ότι το καταπιέζετε. Οι συνεπιβάτες σας στο αεροπλάνο θα επιβιώσουν: σίγουρα θα έχουν ακούσει ξανά παιδί να κλαίει», εξηγεί η ειδικός.
6. Να μην αφήνετε να σας επηρεάσει το τι θα σκεφτούν οι άλλοι. Δεν έχει σημασία αν κάποιοι νομίσουν ότι «κακομαθαίνετε» το παιδί σας. Αυτό που μετράει περισσότερο είναι η σχέση του μαζί σας και όχι η γνώμη ενός αγνώστου.
7. Αν ξεφύγετε από τα όριά σας κάνοντας πράγματα που αργότερα θα μετανιώσετε, για παράδειγμα τραβήξετε με δύναμη το παιδί ή του κλείσετε το στόμα για να σταματήσει να φωνάζει, μην προσποιηθείτε ότι δεν συνέβη τίποτα γιατί έτσι θα αφήσετε το παιδί σας να ερμηνεύσει το γεγονός με το δικό του τρόπο, όπως συμβουλεύει η ειδικός. Πείτε του, μετά από λίγο, ότι δεν σας άρεσε αυτό που κάνατε και πως πιστεύετε ότι ούτε και σε εκείνο άρεσε. «Ότι θα προτιμούσατε να είχατε βρει ένα διαφορετικό τρόπο να τα βοηθήσετε να ηρεμήσουν». Αν έχετε να κάνετε με παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, ρωτήστε τα τι πιστεύουν ότι θα τα βοηθούσε να ηρεμήσουν.
8. Για να αντιμετωπίσετε το δημόσιο ξέσπασμα του παιδιού σας με μεγαλύτερη ψυχραιμία, «θυμηθείτε ότι το παιδί σας δεν μπορεί να το ελέγξει, δεν το κάνει επίτηδες για να σας “καταστρέψει” την έξοδο», καταλήγει η ειδικός.