Ο δεκάλογος του παραμυθά: η Ελένη Μπετεινάκη μας δίνει τις δικές τις απαντήσεις
Με δύναμη από την Κρήτη ξέρει εδώ και χρόνια να ζωντανεύει στα παιδιά υπέροχες ιστορίες
- Αν ήσουν παραμύθι ποιο θα ήσουν;
Θα ήμουν: Τα ξωτικά κι ο παπουτσής των αδελφών Γκριμ. Μια φιλοσοφία ζωής, έχει τούτο το παραμύθι. Όταν όλα πάνε να τελειώσουν, να σβήσουν, κάτι γίνεται πάντα και γεννιέται η ελπίδα, η χαρά, η διάθεση για νέο ξεκίνημα. Η πίστη στον εαυτό μας, πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Η ευγνωμοσύνη, η δύναμη, η αλλαγή. Η καρτερία, η ανταμοιβή που πάντα αν δουλεύεις με την ψυχή σου και με αγάπη τίποτα δεν θα πάει χαμένο…
- Ποιον ήρωα παραμυθιού θα ήθελες να γνωρίσεις από κοντά;
Τον Κοντορεβιθούλη που δεν έχασε ποτέ το θάρρος του. Που δεν πτοήθηκε από τον γίγαντα, τις δυσκολίες, την εγκατάλειψη του από αγαπημένα πρόσωπα. Να του σφίξω το χέρι και να του πω …μπράβο! Θα ήθελα να έχω γνωρίσει επίσης τη Χιονάτη, τον Εμπενίζερ Σκρουτζ, τον Τομ Σόγιερ, τον Μικρό πρίγκιπα και τον πλανήτη του.
- Ποιο τέλος παραμυθιού θα ήθελες να γράψεις με διαφορετικό τρόπο;
Το δέντρο που έδινε γιατί πιστεύω πως ακόμα και μια μάνα πρέπει να βάζει όρια στις επιθυμίες και στο δικό της δόσιμο. Θα την έβαζα να είναι πολύ πιο δυναμική και να αγαπάει τον εαυτό της, τη ζωή που της δόθηκε και δεν θα έφτανε ίσαμε να χάσει όλο της το είναι! Θα έβαζε μια φωνή στον κανακάρη της και ασυνείδητο γιό που δεν ευχαριστιέται με τίποτα και θα έκοβε κάθε σχέση μαζί του μέχρι να σταθεί στα δικά του πόδια και να μη ζητάει μόνο να ικανοποιηθούν οι επιθυμίες του χωρίς ο ίδιος να συμβάλει σε οτιδήποτε.
- Αν έφτιαχνες «τα κουλουβάχατα των παραμυθιών» ποια πέντε παραμύθια θα μπέρδευες μεταξύ τους;
Θα μπέρδευα τη Χρωματούσα με τη μάγισσα Φρικαντέλα, το Ασχημόπαπο που θα χαλούσε τα σχέδια της μάγισσας και το Λυχνάρι του Αλαντίν που θα τους μετέφερε όλους σε μια χώρα αλλιώτικη. Εκεί θα είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν με τον Παπουτσωμένο γάτο και οι ρόλοι, οι σχέσεις και φυσικά οι ιστορίες τους θα άλλαζαν…
- Ποια εποχή θα διάλεγες για να διαδραματιστεί το παραμύθι σου;
Τη σημερινή γιατί είναι πρόκληση μιας και δύσκολα συναντούμε ραβδάκια μαγικά, φύση ανέγγιχτη, αξίες παραμελημένες και μοναξιά …πολύ!
- Ποιο παραμύθι έχεις διαβάσει περισσότερες φορές στη ζωή σου;
Τον Μικρό ρίγκηπα, Τις τρεις βασιλοπούλες και το Ασχημόπαπο!
- Με ποιον συγγραφέα θα ήθελες να είχες συνεργαστεί για να γράψετε ποιο παραμύθι του;
Με τον Κάρλο Κολόντι και να γράφαμε τον Πινόκιο. Το ζωντάνεμα της μαριονέτας είναι από μόνο του μαγικό, πόσο μάλλον οι περιπέτειες του μικρού αγοριού που γίνονται μαθήματα ζωής, συμπεριφοράς και εμπειρίες αξεπέραστες.
- Ποια «μαγική» εφεύρεση (που δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί) θα χρησιμοποιούσες για να βοηθήσεις έναν ήρωά σου να πετύχει αυτό που ονειρεύεται;
Το ιπτάμενο μολύβι, που θα μπορούσε να γράψει τις ιστορίες όπως εκείνο ήθελε. Θα πραγματοποιούσε ευχές κι επιθυμίες του κάθε συγγραφέα και κάθε ήρωα αφού μόνο ότι ήταν αληθινό θα εμφανιζόταν και στο χαρτί. Θα ταξίδευε μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα όλο τον κόσμο και όπου θα το οδηγούσε η επιθυμία του ήρωα. Όλα θα τα κατέγραφε σε ένα βιβλίο που δεν θα τελείωνε ποτέ.
- Μια φορά κι έναν καιρό… (φτιάξε ένα παραμύθι με 5 προτάσεις)
….Ήταν μια ξύλινη βεντάλια. Κάθε που ο ήλιος ξυπνούσε το πρωί εκείνη τον ακολουθούσε μόνιμα. Μια μέρα όμως συνάντησε ένα ξύλινο μπαστούνι που καμάρωνε για το ύψος και τη χρησιμότητά του. Η βεντάλια το αγάπησε τόσο πολύ που ξεχνιόταν και αρχίσαν όλοι να παραπονιούνται πως δεν έκανε καλά τη δουλειά της. Το μπαστούνι όμως που κατάλαβε πως εκείνο έφταιγε για την αφηρημάδα της βεντάλιας της υποσχέθηκε πως μαζί θα πορεύονταν από τώρα και μπρος κι έτσι κι έγινε, ζώντας όλη τους τη ζωή μαζί κι αγαπημένοι!
- Κι έζησαν αυτοί καλά και… (συμπλήρωσε ένα απρόβλεπτο τέλος):
Η κόκκινη κλωστή το σκάσε από το παραμύθι. Πήγε να βρει όχι την ανέμη αλλά την τύχη της σε ένα πολύ μακρινό και πανύψηλο βουνό…
Η Ελένη Μπετεινάκη γεννήθηκε σε μια μικρή κωμόπολη του Ηρακλείου, τις Αρχάνες, και έζησε εκεί τα παιδικά της χρόνια παρέα με “γιαγιάδες” που της έλεγαν πολλές ιστορίες και παραμύθια. Ήθελε πάντα να παραμείνει παιδί κι έτσι σπούδασε Νηπιαγωγός, και κατάφερε να συνδυάσει την αγάπη της στα παιδιά και τα παραμύθια με τον καλύτερο τρόπο. Εδώ και 20 περίπου χρόνια δουλεύει ως νηπιαγωγός και ασχολείται με τη διοργάνωση εκδηλώσεων που αφορούν τα βιβλία και ιδιαίτερα τα παιδικά. Έχει κάνει αρκετές εκπομπές στην ΕΡΑ Ηρακλείου με θέμα το παραμύθι με τον τίτλο: “Μια φορά και… δυο καιροί”. Αγαπά πολύ την Ιστορία και τη Λαογραφία και αρκετά από τα άρθρα της δημοσιεύονται σε τοπικές εφημερίδες και σε ειδησεογραφικές ηλεκτρονικές σελίδες, Cretalive.gr, ThinkFree.gr κ.ά. Διατηρει τη στήλη “Τα παραμύθια του Σαββάτου”, με παρουσιάσεις και απόψεις για τα παιδικά βιβλία στα παραπάνω έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα και αφηγούται πάρα πολύ συχνά ιστορίες και παραμύθια σε χώρους και βιβλιοπωλεία της πόλης της. Το 2015 της απονεμήθηκε από το ΙΒΒΥ, “Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου”, το Βραβείο σε Νηπιαγωγό “Βούλα Κουλουμπή”, η οποία εισάγει με τους πιο ευφάνταστους τρόπους τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας στον κόσμο του παιδικού βιβλίου. Έχει γράψει τα βιβλία: “Ο Σιγανός”, “Ο τρακατρούκας ο καλικάντζαρος” και “Η μάγισσα Χρωματούσα”, και τα τρία από την Ελληνοεκδοτική.
