Οι ψυχολόγοι εξηγούν τι μπορεί να κάνει τα παιδιά να εξελιχθούν σε ναρκισσιστές
Ο ναρκισσισμός χρειάζεται προσοχή, ως διαταραχή προσωπικότητας, καθώς δεν είναι απλώς μια κρίση ωραιοπάθειας
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι ναρκισσιστές δεν γεννιούνται έτσι. Οι ψυχολόγοι δεν είναι σίγουροι για την ακριβή αιτία, αλλά πιστεύουν ότι τα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν ναρκισσιστικές συμπεριφορές λόγω του περιβάλλοντός τους. Ας ρίξουμε μια πιο προσεχτική ματιά στο τι προκαλεί τα παιδιά να γίνουν ναρκισσιστές.
Η ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας είναι δύσκολο να διαγνωστεί σε παιδιά ή εφήβους. Σε μικρότερες ηλικίες, οι άνθρωποι συνεχώς μεγαλώνουν και αλλάζουν. Τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός ναρκισσιστή συνήθως χειροτερεύουν με την ηλικία.
Η μελέτη του ναρκισσισμού στα παιδιά
Υπήρξε μια μελέτη στις Ψυχολογικές και Γνωστικές Επιστήμες που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ σχετικά με τον ναρκισσισμό στα παιδιά. Αυτή η μελέτη βοήθησε να καταλάβουμε τα επίπεδα της αυτοεκτίμησης των παιδιών λόγω της εμπλοκής των γονέων. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο ναρκισσισμός προβλεπόταν περισσότερο από την υπερεκτίμηση των γονέων παρά από την έλλειψη γονικής ζεστασιάς.
Η άποψη των ψυχολόγων για το τι πυροδοτεί τον ναρκισσισμό στα παιδιά
Οι ψυχολόγοι συμφωνούν ότι η συμπεριφορά των γονέων είναι μια συμβολή στην ανάπτυξη ενός ναρκισσιστικού παιδιού. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι ναρκισσιστές δημιουργούνται από τους γονείς τους. Θα εξετάσουμε επίσης μερικούς ανθρώπους που μόλις γεννήθηκαν με αυτήν την προσωπικότητα. Μερικοί ψυχολόγοι πιστεύουν ότι τα παιδιά είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν αυτά τα χαρακτηριστικά όταν οι γονείς τα επαινούν. Άλλοι πιστεύουν ότι δείχνουν αυτά τα χαρακτηριστικά επειδή δεν τα πλημμυρίζουν με αγάπη και στοργή. Θα εστιάσουμε αναλυτικά και στις δύο αυτές απόψεις.
Ανάγκη για έγκριση
Υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούν να ωθήσουν ή να ενθαρρύνουν τα παιδιά να εμφανίσουν ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά. Είναι φυσιολογικό τα παιδιά να θέλουν την έγκριση και την προσοχή των γονιών τους. Μερικές φορές όταν ένα παιδί δεν μπορεί να τραβήξει αυτή την προσοχή επειδή η οικογένεια είναι πολύ ανταγωνιστική και εκτιμά μόνο τα υψηλά επιτεύγματα, το παιδί μένει πίσω. Μερικές φορές το παιδί νιώθει ότι το αγαπούν μόνο όταν κερδίζει. Αν δεν λάβει αναγνώριση για τη δεύτερη θέση, νιώθει κάτι σαν απογοήτευση.
Εάν ένα παιδί μεγαλώσει σε μια ναρκισσιστική οικογένεια, βλέπει μόνο αυτές τις αξίες. Εμφυσώντας του ένα μοτίβο δια βίου κυνηγιού της ευτυχίας. Άλλες φορές το παιδί αισθάνεται ηττημένο καθώς του λένε ξανά και ξανά ότι δεν είναι αρκετά καλό. Έτσι αποφασίζει να αγαπήσει τον εαυτό του και να κάνει τον κόσμο να τον αποδεχτεί, αφού οι γονείς του δεν του δείχνουν αρκετή αγάπη.
Μερικές φορές τα παιδιά αυτά φτάνουν στο σημείο να κάνουν παράξενα πράγματα επειδή λαχταρούν την προσοχή. Όταν δεν λαμβάνουν έγκριση, ανεβάζουν τον πήχη όλο και περισσότερο μέχρι να καταφέρουν κάποιος να τα «δει» και να τα εγκρίνει. Κι έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.
Προσπάθεια να είναι τέλεια
Όταν τα παιδιά πιστεύουν ότι τα αγαπούν και τα επαινούν μόνο όταν «κερδίζουν», αρχίζουν να νιώθουν ανασφάλεια. Νομίζουν ότι τα εκτιμούν μόνο όταν είναι μοναδικά. Το παιδί αρχίζει να προσπαθεί να είναι «τέλειο» για να το δουν. Ζει για την τελειότητα και για να αποδείξει ότι δεν έχει ελαττώματα. Ο γονέας συνεχίζει να το μειώνει όταν δεν παίρνει σε όλα τα Α ή δεν σκοράρει γκολ σε ένα παιχνίδι.
Εάν το παιδί δεν είναι αρκετά καλό στα ίδια του τα μάτια, τοποθετείται σε μια υποθετική γωνία του δωματίου. Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι το παιδί χάνει την επαφή με τον εαυτό του. Δεν ξέρει καν ποιο είναι στην αρχή. Ξοδεύει τον χρόνο του προσπαθώντας να τελειοποιήσει κάθε δραστηριότητα αντί να επικεντρώνεται στην ανάπτυξή του ως άτομο. Ένα παιδί πρέπει να μπορεί να είναι ατελές μερικές φορές.
Δεν μπορούν πάντα να σκοράρουν το νικητήριο γκολ. Εάν ένας γονιός δεν τους πει ότι είναι εντάξει να χάσουν ένα γκολ, θα αισθάνονται ηττημένοι ανά πάσα στιγμή.
Γονείς που κάνουν τα παιδιά το κέντρο του σύμπαντος
Πολλοί γονείς κάνουν τα παιδιά τους το κέντρο του σύμπαντός τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι το παιδί θα γίνει ξαφνικά νάρκισσος. Τα νήπια περνούν από ένα στάδιο που πολλοί αποκαλούν «The Terrible Twos». Εάν ένα μικρό παιδί παραμεληθεί σε αυτό το στάδιο, μερικές φορές φεύγει από τη σκηνή χωρίς να το ολοκληρώσει. Αυτό το σενάριο μπορεί να ακούγεται σαν όνειρο για έναν γονιό, αλλά είναι αρνητικό.
Θα ωριμάσουν σε ενήλικες με την ίδια αντίληψη για τον κόσμο. Σε αυτό το στάδιο, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν άλλοι άνθρωποι στον κόσμο τους. Καταλαβαίνουν ότι χρειάζονται άλλους ανθρώπους, αλλά θέλουν να είναι ανεξάρτητοι. Αυτό είναι απλώς ένα φυσιολογικό στάδιο. Τα μικρά παιδιά χρειάζονται όρια.
Εάν δεν τους επιτρέπεται να αποτύχουν και να μάθουν τα όριά τους, μεγαλώνουν χωρίς καμία προσδοκία. Μαθαίνουν αυτά τα όρια με εκρήξεις, ουρλιάζοντας, χειραγωγώντας και επινοώντας συναισθήματα. Εάν δεν μάθουν τίποτα από αυτά τα πράγματα, μπορεί να γίνουν ναρκισσιστές. Περιμένουν ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω τους και θα πρέπει να πάρουν αυτό που θέλουν.
Το τρομακτικό μέρος είναι ότι αυτό το νήπιο στη συνέχεια γίνεται ενήλικας έχοντας μια οργή. Νομίζει ότι αξίζει κάθε προσοχή.
Οι γονείς επικροτούν με υπερβολικούς επαίνους
Πολλοί γονείς επαινούν υπερβολικά τα παιδιά τους. Είναι ο κόσμος των τροπαίων συμμετοχής όπου ζούμε. Μπορείτε να εργαστείτε με το παιδί σας για να διασφαλίσετε ότι δεν θα ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο.
Ως γονιός, πρέπει να τα βοηθήσετε να συνειδητοποιήσουν ότι πρόκειται να αποτύχουν. Είναι εντάξει να αποτύχεις. Διδάξτε τους την ενσυναίσθηση και την καλοσύνη προς τους άλλους. Δείξτε τους με τις πράξεις σας. Θέστε τους όρια καθημερινά. Υπάρχουν ένα εκατομμύριο διαφορετικοί «κανόνες» ανατροφής των παιδιών στον κόσμο. Κάποιοι λένε ότι επαινείτε πάρα πολύ. Κάποιοι λένε ότι δεν επαινείτε αρκετά.
Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να συνεργαστείτε με το παιδί σας, ώστε να καταλάβουν ότι το αγαπάτε, αλλά κι ότι πρέπει να του βάλετε όρια.
Το παράδειγμα του γονιού
Πολλές φορές οι ναρκισσιστές ως παιδιά μαθαίνουν από τους γονείς τους. Όταν οι γονείς συμπεριφέρονται στο παιδί σαν να είναι τέλειο, το παιδί αρχίζει να το πιστεύει. Ο έπαινος είναι υπέροχος για ένα παιδί, αλλά το να επαινείς κάθε του κίνηση μπορεί να είναι επιζήμιο για την ανάπτυξή του. Όταν ο γονιός δείχνει ναρκισσιστικές τάσεις, το παιδί μπορεί να αρχίσει να ενεργεί με τον ίδιο τρόπο.
