Αγκαλιά: το πιο πολύτιμο πρώτο δώρο που κάνουμε στα μωρά!
Αν αναρωτιέστε αν πρέπει ή δεν πρέπει να πάρετε το μωρό σας αγκαλιά με το που κλάψει, πάρτε το από πριν!
Όσο περισσότερη στοργή δίνετε στα μωρά, τόσο πιο ευτυχισμένα θα γίνουν! Αν φοβάστε ότι θα κακομάθετε το μωρό σας, η επιστήμη λέει ότι δεν έχετε λόγο για να ανησυχείτε. Στα πρώτα στάδια της ζωής τους, τα μωρά χρειάζονται αγάπη και πάλι αγάπη. Αν, μάλιστα, η αγάπη που τους προσφέρετε είναι άνευ όρων, αυτό που αγγλιστί ονομάζεται unconditional love, τότε η θετική επίδραση στην υγεία και την ανάπτυξή τους είναι ακόμα μεγαλύτερη και πιο αποτελεσματική.
Ολοένα και περισσότερες μελέτες, βασισμένες σε έρευνες, αναδεικνύουν τον σημαντικό ρόλο που παίζει η στοργή και η επαφή στα μωρά ως εκδήλωση αγάπης από τους γονείς τους. Το συμπέρασμα αυτών των ερευνών είναι ότι δεν υπάρχουν παρενέργειες από τη στοργή και ότι μπορείτε να παίρνετε αγκαλιά το μωρό σας όσο θέλετε… ή, μάλλον, όσο αντέχετε…
Αυτό ωστόσο που θέλουν κυρίως να τονίσουν πλέον οι επιστήμονες είναι ότι η έκφραση της στοργής και της αγάπης των γονιών όταν δεν γίνεται μετά το φυσικό «κάλεσμα» του μωρού, δηλαδή το κλάμα, αλλά προηγείται, τότε έχει μερικά επιπλέον πλεονεκτήματα:
- Το μωρό δεν συνδέει την αγκαλιά ως απάντηση σε ένα ερέθισμα – έτσι δεν δημιουργείται σχέση αιτίας-αιτιατού
- Μεγαλώνει με αίσθημα ασφάλειας και προστασίας
- Νιώθει αγαπητό πέρα από τη δική του έκφραση οποιασδήποτε δικής του ανάγκης
- Μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον όπου υπάρχει πλεόνασμα αγάπης και στοργής και αυτό στο μέλλον θα το βοηθήσει να αποκτήσει λιγότερες φοβίες και λιγότερες ανασφάλειες
- Τίποτα δεν το ηρεμεί περισσότερο και δεν το κάνει να νιώθει γαλήνη και σιγουριά –το πρώτο διάστημα της ζωής του- από το να νιώθει την επαφή σας
Οι ερευνητές εντέλει τείνουν να καταλήξουν ότι οι ενήλικες που δήλωσαν ότι έλαβαν περισσότερη σωματική στοργή και αλληλεπίδραση κατά την παιδική ηλικία, εμφάνισαν λιγότερη κατάθλιψη και άγχος, καθώς και περισσότερη ενσυναίσθηση και συμπόνια προς τους άλλους. Ενώ οι ενήλικες που δήλωσαν ότι δεν έλαβαν φροντίδα ή μεγάλωσαν χωρίς καταπραϋντικό και παρηγορητικό περιβάλλον, είχαν λιγότερο ικανοποιητική ψυχική υγεία και έδειξαν μεγαλύτερη κοινωνική δυσφορία και λιγότερη ενσυναίσθηση.