«Αγαπημένη μου κόρη, δεν θα καταφέρω ποτέ να είμαι το τέλειο πρότυπο για σένα»
«Κάνω λάθη και αποτυγχάνω κάθε μέρα που σε μεγαλώνω. Αλλά κοριτσάκι μου, σε λατρεύω»: Μια μητέρα τεσσάρων παιδιών και μπλόγκερ, η Jess Johnston, γράφει με τρυφερότητα και ειλικρίνεια για τις αγωνίες της ανατροφής ενός κοριτσιού.
Αγαπημένη μου κόρη,
Πάντα ήθελα ένα κορίτσι. Μετά από δύο αγόρια, πονούσα και λαχταρούσα και προσευχόμουν να σε αποκτήσω. Κάθε όνειρο που έχω κάνει ωχριά μπροστά στο όνειρο που έκανα να αποκτήσω εσένα. Και μετά, ήρθες. Γρήγορα, σαν μεγάλη καταιγίδα σε μια άγρια νύχτα που θα θυμάμαι όσο ζω.
Αυτό που ένιωσα για σένα ήταν κάτι που δεν είχα ξανανιώσει ποτέ. Έγινα η μητέρα ενός κοριτσιού και ξαναγεννήθηκα.
Είναι διαφορετικό το να μεγαλώνεις κορίτσι. Ξέρω πώς είναι να γεννιέσαι στο σώμα μιας γυναίκας. Ξέρω πώς είναι να είσαι μια γυναίκα που σε μεγαλώνει μια άλλη γυναίκα. Ξέρω πώς είναι να νιώθεις αμήχανα μέσα στο ίδιο σου το σώμα για πρώτη φορά. Ξέρω πώς είναι να αδιαθετείς για πρώτη φορά και να ερωτεύεσαι αγόρια. Ξέρω πώς είναι να σκέφτεσαι τη μια μέρα πως κάνεις πάρα πολλά και την επόμενη πως δεν είσαι αρκετή. Ξέρω πώς είναι να συγκρίνεις το σώμα σου με εκείνο των άλλων κοριτσιών στις τουαλέτες με τις φίλες σου. Ξέρω πώς είναι η ζωή για ένα κορίτσι. Οι ιστορίες μας δεν είναι ίδιες, αλλά συγκλίνουν και μπερδεύονται στα πιο ευάλωτα σημεία.
Τα πάντα μέσα μου θέλουν να σε προστατεύσουν από τον κόσμο που θα προσπαθήσει να σε συνθλίψει. Θα έδινα το δεξί μου χέρι για να σε προφυλάξω από τον κόσμο, ώστε η ψυχή σου να μείνει αλώβητη.
Ανέκαθεν ήθελα να λύσω όλα τα προσωπικά μου ζητήματα προτού αρχίσω να σε μεγαλώνω. Ήθελα να αγαπήσω πραγματικά και χωρίς δισταγμούς το δικό μου σώμα. Ήθελα να μη χρησιμοποιώ ποτέ τη λέξη «χοντρή» για να με περιγράφω (ακόμα και μέσα στο μυαλό μου) και να μη νιώθω ανάξια έστω και για μία μέρα. Ήθελα να ελέγξω το άγχος και την κατάθλιψη και να εξισορροπήσω τις μεταπτώσεις της διάθεσής μου. Ήθελα να πάψω να είμαι τόσο καταραμένα εγωίστρια. Ήθελα να απαλλαγώ από όλα αυτά και να είμαι το «τέλειο πρότυπο» προτού έρθεις στη ζωή.
Δεν τα κατάφερα.
Όπως αποδείχθηκε, είμαι απλά μια μαμά γεμάτη ελαττώματα που κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί και παρόλο που έχω απελευθερωθεί από πολλά μέσα στα χρόνια… παραμένω μια γυναίκα που αγωνίζεται.
Αλλά να τι έχω μάθει, αγάπη μου, ως μια γυναίκα που αγωνίζεται: δεν πειράζει να αγωνίζεσαι. Όλοι μας το κάνουμε, και κάποιες φορές οι αδυναμίες μας είναι αυτές που μας φέρνουν κοντά.
Είμαι μια γυναίκα που αγωνίζεται να κρατήσει την ταυτότητά της, που παλεύει ενάντια στις αμφιβολίες, που μονομαχεί με το φόβο και που συνεχίζει να έχει μια περίπλοκη εικόνα για το σώμα της.
Ποτέ δεν θα είμαι το «τέλειο πρότυπο».
Αλλά είμαι ένα πρότυπο που προσπαθεί. Είμαι ένα πρότυπο που πιστεύει πως αξίζει να αγωνίζεσαι, ελπίζω λοιπόν να πιστέψεις κι εσύ ότι αξίζει να αγωνιστείς.
Είμαι ένα πρότυπο που δείχνει ότι είναι ασφαλές να αγωνιστείς, να αποτύχεις, να διαλυθείς. Σε παρακαλώ να ξέρεις ότι ποτέ δεν θα κατακρίνω τις αποτυχίες σου. Δεν πειράζει, γιατί κι εγώ έχω κάνει ένα σωρό.
Είμαι ένα πρότυπο που πιστεύει, έστω και ανόητα, ότι τα καλύτερα έρχονται.
Είμαι ένα πρότυπο που ζητάει συχνά συγγνώμη και θέλει να μείνει κοντά σου ό,τι κι αν συμβεί.
Κοιτάω, τώρα, τα βαθιά καστανά μάτια σου και το γέλιο που βγαίνει από τα βάθη της ψυχής σου, αναστατώνοντας όλο το κορμί σου. Κι αυτό το λατρεύω σε σένα.
Θα ήταν ψέματα να πω ότι δεν έχω την παρόρμηση να σε τραβήξω κάτω από τις φτερούγες μου και να σε κρατήσω κρυμμένη εκεί για πάντα, αλλά δεν θα το κάνω. Μπροστά σου έχεις άπειρες λευκές σελίδες που θα γεμίσεις ακριβώς όπως θέλεις. Σε κάθε σου βήμα θα είμαι σύντροφος, στήριγμα και φίλη σου.
Καθώς οι λέξεις κυλούν μέσα από την καρδιά μου πάνω σε αυτό το χαρτί, θέλω να ξέρεις αυτό: ό,τι κι αν κάνεις, ποτέ δεν θα μπορούσες να με απομακρύνεις από εσένα. Ποτέ. Όποια απόφαση κι αν πάρεις, όποιο λάθος κι αν διαπράξεις, όποιον κι αν αγαπήσεις, όποια αποτυχία κι αν έχεις, τίποτα δεν θα μπορούσε να με κάνει να σταματήσω να σε αγαπώ. Τίποτα. Ποτέ.
Κάνω λάθη και αποτυγχάνω κάθε μέρα που σε μεγαλώνω. Αλλά κοριτσάκι μου, σε λατρεύω. Σε λατρεύω με έναν τρόπο που δεν θα μπορούσα ποτέ να περιγράψω. Λατρεύω τη φλόγα και το πάθος σου. Τη γλυκύτητα και τη δημιουργικότητά σου. Λατρεύω τα πάντα πάνω σου.
Κοριτσάκι μου, δεν είσαι απλά όμορφη, είσαι η ίδια η ομορφιά.
Είσαι μαγεία.
Ήσουν και είσαι περισσότερα από ό,τι θα μπορούσα ποτέ να ζητήσω ή να ονειρευτώ.
Σε αγαπώ.
Η μαμά σου.
