Πρέπει να παίζει το παιδί με πολεμικά παιχνίδια (παιδικά όπλα, τόξα κ.ά.) ;
Ανεξάρτητα από το ότι ενδέχεται να αποβούν επικίνδυνα για τη σωματική υγεία τους (19000 παιδιά…
Ανεξάρτητα από το ότι ενδέχεται να αποβούν επικίνδυνα για τη σωματική υγεία τους (19.000 παιδιά τραυματίζονται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ από τέτοιου είδους παιχνίδια), είναι γεγονός και ότι τα παιδιά δεν ωφελούνται ιδιαίτερα από τέτοιου είδους δραστηριότητες. Η ασφάλεια των παιδικών παιχνιδιών είναι ένα τεράστιο θέμα για το οποίο πρέπει να είναι ενημερωμένος ο κάθε γονιός.
Όταν τα μικρά αποζητούν αυτά τα παιχνίδια, έχουν συνήθως στο μυαλό τους κάποιο σενάριο τηλεοπτικής ταινίας, στο οποίο οι διαφορές επιλύονται με τη βία. Τα πολεμικά παιχνίδια, όπως υποστηρίζουν πολλοί, δεν είναι απαραίτητα για τη σωστή ανάπτυξη του παιδιού ούτε την επιταχύνουν. Φαίνεται ότι τα συγκεκριμένα παιχνίδια σε συνδυασμό με την προβολή της υπερβολικής βίας στην τηλεόραση έχουν προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά σε μια ολόκληρη γενιά παιδιών.
Σύμφωνα με μελέτες, ένα παιδί δέκα ετών έχει ήδη παρακολουθήσει χιλιάδες εικόνες από πυροβολισμούς, φόνους και άλλες καταστροφικές συμπεριφορές. Όταν τα παιδιά στερούνται τους βιομηχανικούς τύπους πολεμικών όπλων, χρησιμοποιούν συνήθως ως όπλα κομμάτια ξύλου και τα χέρια τους και εμπλέκονται έτσι σε ένα είδος πολεμικού παιχνιδιού με μικρότερο όμως κίνδυνο τραυματισμού. Με αυτόν το φυσικό τρόπο εξωτερικεύουν την επιθετικότητά τους. Πολλές χώρες όπως ο Καναδάς, η Αγγλία, η Γερμανία, η Νέα Ζηλανδία και η Σουηδία έχουν απαγορεύσει την πώληση πολεμικών παιχνιδιών.
Η διάσημη Stevanne Auerbach, ειδική σε θέματα παιχνιδιού, εντυπωσιάστηκε όταν διαπίστωσε ότι τα πολεμικά όπλα ενισχύουν την αρνητική συμπεριφορά των παιδιών. Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα παιδιά στην προσπάθειά τους να επιλύσουν τις κοινωνικές τους αντιθέσεις καταφεύγουν κατ’ αρχάς στη βία. Επιπλέον, οι ερευνητές Turner et al διαπίστωσαν ότι η χρήση πολεμικών παιχνιδιών ενεργεί ως μέσο εξάρτησης και αυξάνει την επιθετική συμπεριφορά των παιδιών.
Συμπέρασμα
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα παιδιά συχνά, είτε λόγω ιδιοσυγκρασίας είτε εξαιτίας ψυχοσυναισθηματικής πίεσης, προκειμένου να ελέγξουν τα αρνητικά συναισθήματά τους εκτονώνονται με επιθετικά παιχνίδια.
Οι γονείς χρειάζεται να ακολουθήσουν τον ενδιάμεσο δρόμο. Συγκεκριμένα πρέπει, πρώτον, να προσπαθήσουν να περιορίσουν τις πηγές δημιουργίας έντονου ψυχοσυναισθηματικού αδιεξόδου στα παιδιά που τα οδηγεί σε επιθετική συμπεριφορά, δεύτερον, να τους προσφέρουν τη δυνατότητα να εκτονώσουν την επιθετική συμπεριφορά τους με ακίνδυνα για το σώμα και την ψυχή τους παιχνίδια (π.χ., πλαστικά ρόπαλα, εικονική πυγμαχία) και, τρίτον, να τους απαγορεύσουν να παρακολουθούν προγράμματα βίας στην τηλεόραση.
