Πώς η ψηφιακή «παρηγοριά» εντείνει τα ξεσπάσματα των παιδιών
Παιδιά που παίρνουν «ψηφιακές πιπίλες» για να ηρεμήσουν αποτυγχάνουν να μάθουν πώς να ρυθμίζουν τα συναισθήματα, σύμφωνα με μελέτη
Οι εκρήξεις είναι μέρος της ενηλικίωσης. Ο τρόπος διαχείρισης αυτών των εκρήξεων θυμού ή απογοήτευσης, ωστόσο, μπορεί να επηρεάσει τη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών.
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών ερεύνησε πώς η παροχή ψηφιακών συσκευών στα παιδιά που λειτουργούν ως «ψηφιακές πιπίλες» για την αποφυγή ή τη διαχείριση των ξεσπασμάτων επηρεάζει τις δεξιότητες διαχείρισης του θυμού των παιδιών αργότερα. Διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που έπαιρναν τακτικά ψηφιακές συσκευές όταν εξέφραζαν θυμό είχαν περισσότερες δυσκολίες να ρυθμίσουν τα συναισθήματά τους. Οι ερευνητές τόνισαν επίσης τη σημασία να αφήνουμε τα παιδιά να βιώνουν αρνητικά συναισθήματα και τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν οι γονείς στη διαδικασία.
Τα παιδιά μαθαίνουν πολλά για την αυτορρύθμιση –δηλαδή τις συναισθηματικές, νοητικές και συμπεριφορικές αντιδράσεις σε ορισμένες καταστάσεις– κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Μερικές από αυτές τις συμπεριφορές αφορούν την ικανότητα των παιδιών να επιλέγουν μια σκόπιμη απάντηση από μια αυτόματη. Αυτό είναι γνωστό ως κοπιαστικός έλεγχος, ο οποίος μαθαίνεται από το περιβάλλον, πρωτίστως μέσω της σχέσης των παιδιών με τους γονείς τους.
Τα τελευταία χρόνια, το να δίνουμε στα παιδιά ψηφιακές συσκευές για να ελέγχουν τις αντιδράσεις τους στα συναισθήματα, ειδικά αν είναι αρνητικά, έχει γίνει συνηθισμένο. Τώρα, μια ομάδα ερευνητών στην Ουγγαρία και τον Καναδά διερεύνησε εάν αυτή η στρατηγική, που αναφέρεται ως γονική ψηφιακή ρύθμιση συναισθημάτων, οδηγεί στην αδυναμία των παιδιών να ρυθμίσουν αποτελεσματικά τα συναισθήματά τους αργότερα στη ζωή τους. Τα αποτελέσματα εμφανίζονται στο Frontiers in Child and Adolescent Psychiatry.
«Εδώ δείχνουμε ότι αν οι γονείς προσφέρουν τακτικά μια ψηφιακή συσκευή στο παιδί τους για να το ηρεμήσουν ή για να σταματήσει ένα θυμό, το παιδί δεν θα μάθει να ρυθμίζει τα συναισθήματά του», δήλωσε η Δρ. Veronika Konok, η πρώτη συγγραφέας της μελέτης και ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Eötvös Loránd. «Αυτό οδηγεί σε πιο σοβαρά προβλήματα ρύθμισης των συναισθημάτων, συγκεκριμένα προβλήματα διαχείρισης θυμού, αργότερα στη ζωή».
Περισσότερες συσκευές, λιγότερος έλεγχος
«Βλέπουμε συχνά ότι οι γονείς χρησιμοποιούν tablet ή smartphone για να αποσπάσουν την προσοχή του παιδιού όταν το παιδί είναι αναστατωμένο. Τα παιδιά γοητεύονται από το ψηφιακό περιεχόμενο, επομένως αυτός είναι ένας εύκολος τρόπος να σταματήσουν τα ξεσπάσματα και είναι πολύ αποτελεσματικό βραχυπρόθεσμα», εξήγησε η καθηγήτρια Caroline Fitzpatrick, ερευνήτρια στο Université de Sherbrooke και ανώτερη συγγραφέας της μελέτης. Ωστόσο, οι ερευνητές περίμεναν ότι μακροπρόθεσμα, η πρακτική θα έχει μικρό όφελος. Για να επιβεβαιώσουν την υποψία τους, πραγματοποίησαν αξιολόγηση το 2020 και παρακολούθηση ένα χρόνο αργότερα. Περισσότεροι από 300 γονείς παιδιών ηλικίας μεταξύ δύο και πέντε ετών συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο που αξιολόγησε τη χρήση των μέσων ενημέρωσης από παιδιά και γονείς.
Διαπίστωσαν ότι όταν οι γονείς χρησιμοποιούσαν πιο συχνά την ψηφιακή ρύθμιση συναισθημάτων, τα παιδιά εμφάνιζαν φτωχότερες δεξιότητες διαχείρισης θυμού και απογοήτευσης ένα χρόνο αργότερα. Τα παιδιά στα οποία χορηγήθηκαν συσκευές πιο συχνά καθώς εμφάνισαν αρνητικά συναισθήματα, έδειξαν επίσης λιγότερο επίπονο έλεγχο στην αξιολόγηση παρακολούθησης.
«Οι εκρήξεις δεν μπορούν να θεραπευτούν με ψηφιακές συσκευές», επεσήμανε η Konok. «Τα παιδιά πρέπει να μάθουν πώς να διαχειρίζονται τα αρνητικά τους συναισθήματα για τον εαυτό τους. Χρειάζονται τη βοήθεια των γονιών τους κατά τη διάρκεια αυτής της μαθησιακής διαδικασίας, όχι τη βοήθεια μιας ψηφιακής συσκευής».
Βοηθώντας τους γονείς να στηρίξουν τα παιδιά
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι φτωχότερες βασικές δεξιότητες διαχείρισης θυμού σήμαιναν ότι τα παιδιά λάμβαναν πιο συχνά ψηφιακές συσκευές ως εργαλείο διαχείρισης. «Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι γονείς εφαρμόζουν πιο συχνά ψηφιακή ρύθμιση συναισθημάτων εάν το παιδί τους έχει προβλήματα ρύθμισης των συναισθημάτων, αλλά τα αποτελέσματά μας υπογραμμίζουν ότι αυτή η στρατηγική μπορεί να οδηγήσει στην κλιμάκωση ενός προϋπάρχοντος ζητήματος», είπε η Konok
Είναι σημαντικό να μην αποφεύγονται καταστάσεις που θα μπορούσαν να είναι απογοητευτικές για το παιδί, τόνισαν οι ερευνητές. Αντίθετα, συνιστάται στους γονείς να καθοδηγούν τα παιδιά τους σε δύσκολες καταστάσεις, να τα βοηθούν να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους και να τα μαθαίνουν να τα χειρίζονται.
Για να εφοδιαστούν οι γονείς των παιδιών με προβλήματα διαχείρισης θυμού για επιτυχία, είναι σημαντικό να λαμβάνουν υποστήριξη, είπαν οι ερευνητές. Για παράδειγμα, οι επαγγελματίες υγείας που εργάζονται με οικογένειες θα μπορούσαν να παρέχουν πληροφορίες για το πώς οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους χωρίς να τους δίνουν tablet ή smartphone.
«Με βάση τα αποτελέσματά μας, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν νέες μέθοδοι εκπαίδευσης και συμβουλευτικής για τους γονείς. Εάν αυξηθεί η ευαισθητοποίηση των ανθρώπων σχετικά με το ότι οι ψηφιακές συσκευές είναι ακατάλληλα εργαλεία για τη θεραπεία των θυμών, η ψυχική υγεία και η ευημερία των παιδιών θα ωφεληθούν», κατέληξε η Fitzpatrick.
