Πώς μπορείτε να υποστηρίξετε την ψυχική υγεία του μωρού σας

Ένα από τα πιο δύσκολα συναισθήματα ως μαμά είναι να βλέπεις το μωρό σου αναστατωμένο και να μην ξέρεις γιατί. Συχνά είναι τόσο απλό όσο το να χρειάζεσαι φαγητό, αλλαγή πάνας ή υπνάκο – βασικές ανάγκες που μπορούν εύκολα να καλυφθούν και να καταπραΰνονται με ένα αγκάλιασμα. Ωστόσο, μερικές φορές τα μικρά μας προσπαθούν να μας πουν περισσότερα και ο τρόπος που ανταποκρινόμαστε στις ενδείξεις τους μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ψυχική τους υγεία.

Η ψυχική υγεία των βρεφών είναι ένα τεράστιο και σε μεγάλο βαθμό παραμελημένο θέμα. Ακόμη και ως κοινωνία καλοπροαίρετων μητέρων, είναι μια εκπληκτική παρανόηση ότι η ψυχική υγεία επηρεάζει μόνο τα μεγαλύτερα παιδιά. Ωστόσο, οι ειδικοί λένε ότι η ψυχική υγεία ξεκινά από τη μήτρα και ως μητέρες ασκούμε περισσότερη επιρροή στον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται το μυαλό των παιδιών μας από ό,τι φανταζόμαστε.

Τι είναι η ψυχική υγεία των βρεφών;

Όπως οι ενήλικες, τα βρέφη μπορεί να έχουν καλή ή κακή ψυχική υγεία. Η διαφορά είναι ότι η ικανότητα ενός μικρότερου παιδιού να κατανοεί τα συναισθήματά του εξακολουθεί να ωριμάζει. Ωστόσο, οι ειδικοί λένε ότι πολύ πριν τα μικρά μας μεγαλώσουν αρκετά για να μιλήσουν για τα συναισθήματά τους, τα συναισθήματά τους –και ο τρόπος που αντιδρούμε σε αυτά–  καταγράφουν σημαντικά μηνύματα στον εγκέφαλό τους.

Μια μελέτη του 2022 διαπίστωσε ότι σχεδόν 1 στα 5 παιδιά των ΗΠΑ μεταξύ 3 και 17 ετών έχουν ψυχική, συναισθηματική, αναπτυξιακή ή συμπεριφορική διαταραχή. Ωστόσο, πολύ λιγότερη προσοχή δίνεται στα παιδιά κάτω των 3 ετών, κάτι που οι ειδικοί ανακαλύπτουν ότι είναι μια κρίσιμη περίοδος συναισθηματικής ανάπτυξης που, μέχρι πρόσφατα, είχε αγνοηθεί.

Ο Jean Clinton, MD, παιδοψυχίατρος και κλινικός καθηγητής στο τμήμα ψυχιατρικής και συμπεριφορικών νευροεπιστημών στο Πανεπιστήμιο McMaster, είναι ένας από τους ερευνητές που υπερασπίζονται μια μεγαλύτερη κατανόηση σε αυτόν τον τομέα.

Ο Δρ Κλίντον εξηγεί ότι η επείγουσα ανάγκη γύρω από την ψυχική ευεξία για την εφηβεία και τη μέση παιδική ηλικία συχνά επισκιάζει αυτή των βρεφών, επειδή οι επιπτώσεις στα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να είναι πιο τρομερές. Όμως οι βάσεις για την καλή ψυχική υγεία μπαίνουν πολύ νωρίτερα.

«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα μωρά είναι χαριτωμένα και γλυκά και ότι δεν θα μπορούσαν να έχουν προβλήματα ψυχικής υγείας, δεν τους απασχολεί ποτέ η ίδια η ψυχική υγεία», λέει. «Αλλά ο εγκέφαλος χτίζεται πολύ από την εμπειρία και υπάρχει ένα τεράστιο ποσό που συμβαίνει στη μήτρα και στα πρώτα χρόνια».

Όλα ξεκινούν από τη μήτρα

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι φυσικό να προσέχουμε περισσότερο τι τρώμε και πίνουμε, πώς κινούμαστε και ασκούμαστε και πώς νιώθουμε γενικά. Αλλά εκτός από το να παρακολουθούμε την ανάπτυξη του μωρού μας, θα πρέπει επίσης να σκεφτούμε πώς αναπτύσσεται και διανοητικά.

Η Beverly Gould, Διευθύντρια Προγράμματος στο Child Center of NY’s Macari Perinatal Intensive Outpatient Program, λέει ότι είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η μητέρα και το παιδί μοιράζονται το ίδιο σώμα και τις ίδιες εμπειρίες στην εγκυμοσύνη.

«Τα παιδιά επηρεάζονται από το ενδομήτριο περιβάλλον – από την κατάποση ναρκωτικών ή αλκοόλ από τη μητέρα καθώς και από τους στρεσογόνους παράγοντες που βιώνουν σε ένα τοξικό οικιακό περιβάλλον, σωματικές ασθένειες ή προβλήματα ψυχικής υγείας», λέει.

Ο Δρ Κλίντον προσθέτει ότι το ακραίο στρες – όχι τα καθημερινά στρες και άγχη–  μπορεί να αρχίσει να επηρεάζει την ψυχική υγεία του μωρού μέσα στη μήτρα.

«Το άγχος απελευθερώνει χημικές ουσίες όπως η κορτιζόλη που [σε υψηλές ποσότητες] γνωρίζουμε τώρα ότι μπορούν να εισέλθουν στο σύστημα του μωρού στη μήτρα και μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος του μωρού και άλλες πτυχές αναπτύσσονται και σχηματίζονται πραγματικά», λέει. «Δεν είναι μόνο τα γονίδιά μας που μας κάνουν αυτό που είμαστε, αλλά το ενδομήτριο περιβάλλον που κάνει μια τεράστια, τεράστια διαφορά».

Εάν αυτό σας αναστάτωση ειδοποίηση αυτή τη στιγμή, προσπαθήστε να μην πανικοβληθείτε. Τα υψηλά επίπεδα στρες μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη, αλλά ο αναπτυσσόμενος εγκέφαλος είναι απίστευτα ανθεκτικός. «Ακόμη κι αν είχατε μια άκρως αγχωτική εγκυμοσύνη, η νευροπλαστικότητα και η ευκαιρία να επανορθώσετε με συντονισμένο τρόπο ανατροφής και δημιουργία ασφαλών περιβαλλόντων φροντίδας θα προστατεύσουν το μωρό σας εξαιρετικά. Το να είσαι συνειδητοποιημένος και προσεκτικός είναι ένα υπέροχο δώρο», διαβεβαιώνει ο Δρ Κλίντον.

Τι συμβαίνει στον εγκέφαλο του μωρού σας;

Μόλις γεννηθούν τα μωρά, η δουλειά συνεχίζεται. Η έρευνα δείχνει ότι κατά τη διάρκεια αυτών των διαμορφωτικών ετών, οι πρώιμες εμπειρίες διαμορφώνουν τον εγκέφαλο, ο οποίος επηρεάζει τη δια βίου υγεία, τη συμπεριφορά και τη μάθηση. Ο Δρ Κλίντον, ο οποίος συνέγραψε αυτή τη μελέτη, εξηγεί ότι κατά τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του, ένα βρέφος αρχίζει να αναπτύσσει την άποψή του για τον κόσμο και τις απαντήσεις του σε αυτόν.

«Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πραγματικά για αυτό», λέει. «Τη στιγμή που οι νεαρές οικογένειες είναι πιο αγχωμένες με τα μικρά παιδιά και την εξισορρόπηση της δουλειάς, είναι η στιγμή που τα παιδιά χρειάζονται περισσότερο την υπερβολική, αφοσιωμένη, πλήρη προσοχή».

Ακόμη και στους πολύ πρώτους μήνες, τα μωρά επηρεάζονται από πράγματα όπως το αν τα αγκαλιάζουν και τα καταπραΰνουν ή τα εγκαταλείπουν. Αυτές οι εμπειρίες –είτε θετικές είτε αρνητικές–  στέλνουν σήματα στον εγκέφαλο.

«Κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής μας, θα πρέπει να δημιουργούμε μια εξωτερική μήτρα, επομένως οι αλληλεπιδράσεις πρόσωπο με πρόσωπο, να αγκαλιάζουμε τα μωρά όταν χρειάζονται ηρεμία, να διαβάζουμε τα σημάδια τους, να έχουμε αίσθηση δημιουργούν πραγματικά ασφαλείς φωλιές για τα παιδιά», λέει ο Δρ Κλίντον.

Η ικανότητα ενός παιδιού για συναισθήματα καταγράφεται επίσης πολύ νωρίτερα από ό,τι θα περίμενε κανείς. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, περίπου στους 18 μήνες, τα νήπια μπορούν να αρχίσουν να αναπτύσσουν και να κατανοούν ηθικά συναισθήματα όπως η αμηχανία και η ενσυναίσθηση. Λίγους μήνες αργότερα, αυτό μπορεί να ακολουθηθεί από ενοχές, υπερηφάνεια και ντροπή.

Τι μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε την ψυχική υγεία του μωρού σας;

Ένα υγιές, χαρούμενο μωρό θα είναι ικανοποιημένο τις περισσότερες φορές και θα χαίρεται να είναι παρουσία άλλων, λέει ο Δρ Κλίντον. Αλλά τα μωρά σίγουρα θα μας πουν αν δεν είναι ευχαριστημένα, και τότε είναι η ώρα να παρέμβουμε.

«Το μόνο που μπορεί να κάνει το μωρό είναι να κλάψει για να προσπαθήσει να σας ενημερώσει ότι είναι στενοχωρημένο. Πρώτα απ’ όλα, βεβαιωθείτε σωματικά ότι είναι ασφαλές, διατροφικά βεβαιωθείτε ότι παίρνει αυτό που χρειάζεται και στη συνέχεια προσπαθήστε να δείτε τα πράγματα από την οπτική γωνία του μωρού», συμβουλεύει.

Ο Gould εξηγεί ότι οι θετικές συναισθηματικές ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν την επαφή δέρμα με δέρμα, το να τυλίγεται ή να κρατιέται σε ένα ζεστό περιβάλλον και να του παρέχεται ένα ασφαλές περιβάλλον για το μωρό να εξερευνήσει το περιβάλλον του.

Άλλες εύκολες νίκες για τους γονείς, όπως η προσφορά οπτικής επαφής, καθώς και η ομιλία, το διάβασμα και το τραγούδι δυνατά στο μωρό σας μπορούν να ενθαρρύνουν τις συναισθηματικές συνδέσεις, ενώ οι συχνές αγκαλιές τους παρέχουν ουσιαστική άνεση. Ο Gould συνηγορεί επίσης στους γονείς να δημιουργήσουν μια προβλέψιμη καθημερινή ρουτίνα για να βοηθήσουν τα μωρά να αισθάνονται ασφαλή και να μειώσουν το άγχος.

Πέρα από αυτό, είναι σημαντικό να περνάμε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά και να διαβάζουμε τις μοναδικές, ατομικές ενδείξεις τους. Για παράδειγμα, αν ενδιαφέρονται για κάτι, διευρύνετε αυτό το ενδιαφέρον και αν είναι κουρασμένα, αφήστε τα να ξεκουραστούν, προσθέτει ο Δρ Κλίντον.

Καθώς το παιδί σας αναπτύσσει επίγνωση των συναισθημάτων του, στοχεύστε να ομαλοποιήσετε τα συναισθήματά του, λέει η Maura Francis, PhD, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στην κλινική ψυχολογία που ειδικεύεται στην κλινική φροντίδα για παιδιά και οικογένειες στο Manhattan Psychology Group.

«Η τακτική αναγνώριση και ομαλοποίηση των συναισθημάτων βοηθά στη δημιουργία μιας συνεπούς και προβλέψιμης βάσης για το παιδί να μάθει πώς να ρυθμίζει υγιεινά τα συναισθήματά του», λέει. «Αυτό μειώνει επίσης το βάρος για το παιδί να αλλάζει μόνο καθώς συνεχίζει να μεγαλώνει και να μαθαίνει μέσα από μια ποικιλία εμπειριών ζωής ενώ νιώθει υποστήριξη».

Πώς καταλαβαίνετε εάν το μωρό σας αναπτύσσει μια πάθηση ψυχικής υγείας;

Μερικές φορές η ψυχική υγεία ενός βρέφους μπορεί να χρειάζεται περισσότερη προσοχή, αλλά είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι αυτό δεν σχετίζεται απαραίτητα με κάτι που κάνετε λάθος ως γονέας ή φροντιστής του. Ωστόσο, μπορεί να υπάρχουν ενδείξεις που υποδηλώνουν ότι ένας συνδυασμός παραγόντων αναστέλλει το παιδί σας και ότι περισσότερη υποστήριξη μπορεί να είναι χρήσιμη για την πλοήγηση στην ευημερία του.

Ο Δρ Κλίντον λέει ότι αν και είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τα συναισθήματα του παιδιού σας, αν κάτι εμφανίζεται ως ανησυχητικό σύμπτωμα, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί σας.

Θυμηθείτε, η βοήθεια είναι πάντα διαθέσιμη, είτε μέσω μιας συνομιλίας με τον παιδίατρό σας είτε με έναν θεραπευτή που εστιάζεται στα παιδιά.

Εδώ είναι μερικές κόκκινες σημαίες που πρέπει να προσέχετε όταν πρόκειται για την ψυχική υγεία των βρεφών, αλλά να ξέρετε ότι πολλά από αυτά υπάρχουν συνήθως και στα μωρά. Οι κώδωνες του κινδύνου θα πρέπει να χτυπήσουν εάν ένα μοτίβο γίνει συχνό.

Να μην μπορεί να ηρεμήσει

Να μην θέλει να κρατιέται και να αποφεύγει την οπτική επαφή

Εξαιρετική ανησυχία και αδιάκοπο κλάμα

Κακή κατάσταση ύπνου

Δυσκολίες με τη σίτιση

Εμφάνιση ενδείξεων άγχους, έντασης, αγωνίας ή φόβου

Απόσυρση από άλλους ανθρώπους

Η επίγνωση της συμπεριφοράς, της διάθεσης και της ιδιοσυγκρασίας του μωρού σας μπορεί να σας βοηθήσει να κατανοήσετε τις ανάγκες του, αλλά αν κάτι σας κάνει να αισθάνεστε άσχημα ή ανησυχείτε για το παιδί σας με οποιονδήποτε τρόπο, αναζητήστε βοήθεια από νωρίς και να ξέρετε ότι ποτέ δεν είναι αργά για να αναζητήσετε υποστήριξη.

Και ενώ είναι εύκολο να εμπλακούμε σε αυτό που χρειάζονται τα μωρά μας, είναι εξίσου σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι και εμείς, ως γονείς και φροντιστές, είμαστε και ψυχικά υγιείς. Η κακή ψυχική υγεία μπορεί να βλάψει την ικανότητά σας να λαμβάνετε τα σημάδια του μωρού σας, οπότε αν αντιμετωπίζετε επίμονη κακή διάθεση, να ξέρετε ότι υπάρχει βοήθεια. Η επικοινωνία με τον πάροχο τοκετού ή τον γιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψης είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε.