«Μαμά, χρόνια πολλά», αλλά όχι μόνο στα λόγια
Σκέψεις με αφορμή τη Γιορτή της Μαμάς που είναι την Κυριακή 8/5
Η μητρότητα πρέπει να είναι επιλογή και δικαίωμα. Πάνω απ’ όλα είναι θείο δώρο. Όμως εκτός από ιδιότητα, το να είσαι μαμά είναι τεράστια ευθύνη, καθοριστική αλλαγή στη ζωή και στην καθημερινότητά μιας γυναίκας. Κι ενώ γιορτάζεται και τιμάται κάθε χρόνο κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη για να της είναι πιο εύκολο να γιορτάζει τη μητρότητα κάθε μέρα.
- Ως μητέρα προς τη μητέρα μας
Η σχέση μαμάς κόρης περνάει από πολλά στάδια, και η αγάπη συμπορεύεται πολλές φορές με πάρα πολλά άλλα συναισθήματα, που περιλαμβάνουν μια τεράστια γκάμα. Αρκετά συχνά ωστόσο αυτή η σχέση περνάει σε άλλο επίπεδο όταν η κόρη γίνεται και αυτή μητέρα. Κι αν δεν μπορεί απόλυτα να δει ξεκάθαρα τις επιλογές και τη στάση της μητέρας της, πλέον μπορεί να την κατανοήσει καλύτερα – και εδραιώνεται η ενσυναίσθηση στη σχέση τους.
- Ως μητέρες προς τις άλλες μητέρες
Πολλές φορές αντί να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο, έναν τρόπο να είναι οι μαμάδες ενωμένες, βρίσκουμε αφορμές και αιτίες να είμαστε επικριτικές και σκληρές οι μαμάδες μεταξύ μας. Ακόμα και ως προς αυτό πρέπει να αλλάξουμε, να βοηθάμε και να στηρίζουμε η μία την άλλη – σε κοινωνίες που οι μαμάδες αναπτύσσουν ισχυρές ομάδες μεταξύ τους και υποστηρικτικά δίκτυα ή δομές, καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό να διευκολύνουν την καθημερινότητά τους και είναι πιο ξεκούραστες και πιο ευτυχισμένες.
- Ως μαμάδες προς τους συντρόφους μας
Η μητρότητα είναι γυναικεία υπόθεση, η ανατροφή και το μεγάλωμα ενός παιδιού δεν είναι. Η πατρότητα και το κεφάλαιο «σύζυγος-σύντροφος-μπαμπάς» παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο σε ό,τι ονομάζεται «οικογένεια με παιδί/-ιά». Επίσης το ότι μια γυναίκα γίνεται μαμά δεν σημαίνει ότι ακυρώνονται οι προηγούμενες ιδιότητες, της συντρόφου, ερωμένης, με όλα όσα αυτό προϋποθέτει ή συνεπάγεται. Ο ερχομός ενός παιδιού σε ένα ζευγάρι δεν πρέπει να είναι βάρος, αλλά ένας δρόμος ζωής που πρέπει να ακολουθούν και οι δύο γονείς στηρίζοντας και βοηθώντας ο ένας τον άλλον.
- Ως μαμάδες προς τα παιδιά μας
Τα παιδιά που φέρνουμε στον κόσμο δεν είναι όλος ο κόσμος μας ούτε μας ανήκουν. Τα μεγαλώνουμε με αγάπη, σεβασμό, αποδοχή και τα οδηγούμε με ασφάλεια στην ενηλικίωση. Δεν έρχονται στη ζωή για να τους φορτώσουμε επιθυμίες, απωθημένα ή τα δικά μας όνειρα. Τα βοηθάμε να βρουν και να δημιουργήσουν τα δικά τους. Δεν αναπτύσσουμε σχέση εξάρτησης.
- Ως μαμάδες προς τον εαυτό μας
Η ζωή μιας γυναίκας δεν αρχίζει και δεν τελειώνει με τη μητρότητα. Αλλάζει σαφώς, αλλά δεν περιορίζεται μόνο σε αυτή την ιδιότητα, όπως μέχρι πριν γίνει μητέρα δεν περιοριζόταν σε μία μόνο ιδιότητα ή πτυχή της ζωής της. Οι μαμάδες μπορούν να συνεχίσουν τα όνειρα που είχαν ή μπορούν να φτιάξουν καινούργια, που να μην αφορούν μόνο τον νέο τους ρόλο. Το να έχει μια γυναίκα ζωή κι έξω από το σπίτι, τα παιδιά, την οικογένεια, είναι απολύτως φυσιολογικό. Το να θέλει αλλά και να έχει χρόνο μόνο για τον εαυτό της, επίσης, είναι εξαιρετικής σημασίας για την ψυχική της υγεία.
Μια μαμά για να είναι ευτυχισμένη πρέπει να νιώθει πλήρης, αυτάρκης, αυτόνομη και σε αρμονία με όλες τις ιδιότητες και τους ρόλους της. Να έχει τον σεβασμό και την αποδοχή του κόσμου, της κοινωνίας και των άλλων, συνολικά για αυτό που είναι. Πρέπει να έχει αναγνώριση και βοήθεια – γιατί δεν είναι ποτέ απλώς και μόνο «μαμά», είναι ταυτόχρονα και πάρα πολλά άλλα, και για να είναι καλά πρέπει όλες τις ιδιότητες και οι ρόλοι, τα καθήκοντα και οι ευθύνες, να ισορροπούν για να μη φτάνει καμία γυναίκα στο σημείο να νιώθει τη μητρότητα ως φορτίο – αντί να τη βιώνει ως δώρο….
