Now Reading
Θέλω τη μαμά μου!- ‘Οταν η εξάρτηση κρατάει κάτι παραπάνω

Θέλω τη μαμά μου!- ‘Οταν η εξάρτηση κρατάει κάτι παραπάνω

«Δεν κάνει τίποτα χωρίς εμένα, δεν μπορεί λεπτό μακριά μου», ακούμε συχνά από μητέρες που μερικές φορές…

indexchildmom

«Δεν κάνει τίποτα χωρίς εμένα, δεν μπορεί λεπτό μακριά μου», ακούμε συχνά από μητέρες που μερικές φορές λαμβάνουν αυτή τη συμπεριφορά του παιδιού τους ως υπερβολική αγάπη, ενώ στην ουσία είναι υπερβολική εξάρτηση.

 

Η ανιψιά μου είχε φτάσει στο σημείο να την επιπλέατε από το νερό που ήθελε για να ξεδιψάσει μέχρι να πηγαίνει μαζί της στην τουαλέτα… Μια φοβία ότι θα χάσει τη μαμά της!

Δεν θα ξεχάσω εκείνη τη μέρα που είχαμε πάει μέχρι την παιδική χαρά μαζί και μέχρι να φύγουμε είχε ξεσηκώσει τον κόσμο. Μάλιστα μια ηλικιωμένη με μάλωσε διότι νόμιζε ότι είχα χτυπήσει το μωρό. Κι αυτή η ανιψιά μου ούρλιαζε λες και την έσφαζαν… Ιφιγένεια «εν παιδία παίζει»!

Δεν εννοούσα να αντιληφθώ πόσο δύσκολο είναι για ένα μωρό να απογαλακτιστεί. Είναι γεγονός ότι κατηγορούσα την αδελφή μου, «μαμάκια το έχεις καταντήσει το παιδί!» Άραγε ήταν υπερβολική αγάπη ή κάποιου είδους φοβία. Αυτό το γρίφο προσπαθούσα να λύσω…

Η εξάρτηση αυτή είναι επιθυμητή και άκρως φυσιολογική αλλά για συγκεκριμένο-οριοθετημένο χρονικό διάστημα.

Η εξάρτηση λοιπόν του παιδιού από τη μητέρα πρέπει σταδιακά να ελαττωθεί ώστε το παιδί να κόψει τον «ψυχολογικό ομφάλιο λώρο», να ανεξαρτητοποιηθεί και να εξελιχθεί σε μια αυτόνομη και ολοκληρωμένη προσωπικότητα.

Ένα μωρό όταν γεννιέται είναι αδύνατο να φροντίσει τον εαυτό του. Η παρουσία και η φροντίδα της μητέρας δεν είναι απλά επιθυμητή αλλά απαραίτητη για την επιβίωση του. Συμπεριφορές όμως που είναι φυσιολογικές για ένα παιδί ενός έτους δεν είναι φυσιολογικό να παρατηρούνται σε ένα 5χρονο παιδί.

Ο άνθρωπος δε μένει στάσιμος, μεγαλώνοντας κατακτά ανώτερα επίπεδα νόησης, ωριμότητας και μια πιο σφαιρική εικόνα της πραγματικότητας. Το ανθρώπινο γένος είναι το μοναδικό είδος που περνά από τις πιο πολύπλοκες μορφές εξέλιξης τόσο στο γνωστικό όσο και στο συναισθηματικό επίπεδο.

Κάποιες φορές όμως οι συγκυρίες και τα όσα βιώνει το παιδί μπορεί να λειτουργήσουν ανασταλτικά στην ανεξαρτητοποίηση του. Για το φαινόμενο αυτό θα μιλήσουμε παρακάτω, για τις ενδείξεις του και τι συμβαίνει με τα «εξαρτημένα» παιδιά.

Τι γίνεται όταν παιδιά ηλικία τριών ετών και πάνω εμφανίζουν συμπεριφορά υπερ-εξάρτησης με τη μητέρα;

– Το παιδί δεν κάνει τίποτα μόνο του. Για την ολοκλήρωση οποιασδήποτε διαδικασίας, συνηθισμένης ή μη το παιδί ζητά τη βοήθεια των ενηλίκων, ακόμη και όταν αυτή είναι περιττή.

– Προσπαθεί συνεχώς να εξασφαλίζει σωματική επαφή με τη μητέρα. Δεν εννοούμε φυσιολογικές εκδηλώσεις αγάπης πχ. μια αγκαλιά κάποιες στιγμές της ημέρας, αλλά για μια αγκαλιά κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας!

– Προσπαθεί να είναι πάντα το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Με τη συμπεριφορά του θέλει να κερδίζει συνεχώς την προσοχή των ενηλίκων.

– Συνεχής αναζήτηση επιβεβαίωσης από τους γονείς. Το παιδί δεν πιστεύει στις δυνάμεις του και νιώθει έντονα την ανάγκη συναισθηματικής υποστήριξης και ενθάρρυνσης για κάθε του πράξη.

– Ανικανότητα, υπερβολική άρνηση στο να μείνει μόνο του. Αντιδρά, δεν θέλει να μείνει ούτε λεπτό χωρίς την παρουσία κάποιου προσώπου από το οικογενειακό περιβάλλον.

– Η σχέση των γονιών με το παιδί, θέλει «χτίσιμο». Το σημείο που πρέπει να προσέξει κανείς είναι ότι ακόμη και από την βρεφική ηλικία εξηγούμε στα παιδιά και δεν τα βομβαρδίζουμε με πολλές εναλλαγές.

Και σε ένα μωρό λέμε «η μαμά θα πάει σε μία δουλειά και αργότερα θα είναι πάλι μαζί σου». Με την επανάληψη, το παιδί βιώνει μια κατάσταση και σιγά-σιγά την κατανοεί.

Ακόμη και όταν είστε στο σπίτι με το παιδί, αφήστε το για λίγο χρόνο να παίζει μόνο του. Μην του το επιβάλλετε, αλλά όταν βλέπετε ότι παίζει ήρεμα, μην διακόπτετε την ροή του παιχνιδιού.

Φροντίστε να μην «κοροϊδεύετε» το παιδί. Μην του λέτε ότι…έρχεστε αμέσως και ξαφνικά εξαφανίζεστε αφήνοντας σε κάποιον άλλο την φροντίδα του.

Έτσι το παιδί θα έχει ανασφάλεια και δεν θα ξέρει τι και πότε να πιστέψει! Καλύτερα φεύγοντας να του λέτε «ξέρω ότι θα περάσεις καλά» ακόμη και εάν γκρινιάζει με την αναχώρηση σας. Θα δείτε πως αυτή η γκρίνια δεν θα κρατήσει πολύ καιρό. Να είστε σταθεροί και ψύχραιμοι.

Εν τέλει, δώστε χρόνο και χώρο στο παιδί να αναπτυχθεί και χτίστε μαζί του μια σχέση που σαν στόχο δεν θα έχει την εξάρτηση από καμία πλευρά, αλλά την σωστή επικοινωνία και την συναισθηματική ασφάλεια.

 

 

 

Πηγή : zougla

© 2023 All rights reserved Powered by Brainfoodmedia.

ID - ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Scroll To Top