Σαλπάρουμε με χριστουγεννιάτικο καράβι!

Προτού έρθει το έθιμο με τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, στη χώρα μας για τις γιορτές συνήθιζαν να στολίζουν δέντρο. Ως χώρα κάποτε κατεξοχήν ναυτική το καράβι ως στολίδι σήμαινε το καλωσόρισμα των ναυτικών στο σπίτι τους για τις γιορτές. Συμβόλιζε την επανένωση της οικογένειας και την επιστροφή. Ως προς το μήνυμα της χριστιανοσύνης το καράβι υπονοεί τη νέα πορεία που πήρε η ζωή του ανθρώπου μετά τη γέννηση του θεανθρώπου. Το καράβι όμως μπορεί πέρα από την αγάπη για τη θάλασσα, τον πλούτο της και την ομορφιά της, αναδεικνύει την αγάπη του λαού μας για τα ταξίδια, για περιπέτεια αλλά και για ανακαλύψεις. Κατά προέκταση η συνήθεια να στολίζουν καράβι στις γιορτές για γούρι ήταν ένας επιπλέον τρόπος να ευχηθούν και η νέα χρονιά να είναι καλότυχη και καλοτάξιδη.

Το καράβι στολίζεται με διάφορες εκδοχές. Σε φυσικό μέγεθος, σε λιμάνια ή πλατείες, χωριών, πόλεων ή νησιών – ακόμα και σήμερα σε μέρη με ιδιαίτερη ναυτική παράδοση. Παλαιότερα, όταν τα παιδιά έφτιαχναν μόνα τους τα παιχνίδια, κατασκεύαζαν τα ίδια και το χριστουγεννιάτικο καράβι, με ξύλο που το σκάλιζαν. Μάλιστα το είχαν μαζί τους και το κρατούσαν στα χέρια τους όταν έβγαιναν στους δρόμους το πρωί της Παραμονής για να τραγουδήσουν τα Κάλαντα. Στολιζόταν με χρωματιστά χαρτιά, κορδέλες και σχοινιά και γέμιζε με γλυκά και χριστόψωμα από τους γείτονες. Πλέον στολίζεται με λαμπάκια και μπάλες.

Τα τελευταία χρόνια το πατροπαράδοτο αυτό έθιμο αναβιώνει και πολλά σπίτια μαζί με το χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίζουν και καράβι. Μάλιστα μπορεί να γίνει και αφορμή για παιχνίδι. Να φτιάξετε τη δική σας ναυτική –ή και πειρατική– ιστορία όσο το φτιάχνετε ή να διαβάσετε κάποιο χριστουγεννιάτικο ναυτικό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.  Βίρα τις άγκυρες λοιπόν και καλές γιορτές!