Παιδιά μόνα στο σπίτι…

Πολλές φορές οι συνθήκες –εργασίας, οικονομικές ή άλλες– αναγκάζουν τους γονείς να πάρουν την απόφαση να αφήσουν το παιδί μόνο στο σπίτι – να γυρίσει δηλαδή μόνο του από το σχολείο και να μείνει σπίτι για κάποιες ώρες μόνο του. Το να αφήσουν οι γονείς ένα παιδί μόνο στο σπίτι είναι μια μεγάλη απόφαση και ένα μεταβατικό στάδιο που απαιτεί προετοιμασία και από τους γονείς και από το παιδί. Η προετοιμασία πρέπει να είναι ψυχολογική, να βεβαιωθούν δηλαδή οι γονείς ότι το παιδί είναι ψυχικά έτοιμο να μείνει κάποιες ώρες μόνο του στο σπίτι χωρίς να φοβάται, να νιώθει ανασφάλεια ή να αγχώνεται υπερβολικά. Αλλά και οι γονείς να είναι ψυχικά έτοιμοι ώστε να μην περάσουν στο παιδί τις φοβίες ή την ανασφάλειά τους. Εκτός από την ψυχολογική προετοιμασία, πρέπει να γίνουν και πρακτικά βήματα που να διευκολύνουν αυτή τη διαδικασία.

Βελτίωση της ισορροπίας

Οι γονείς έχουν καθήκον να φροντίζουν να είναι τα παιδιά ασφαλή και να μην τα εκθέτουν σε κίνδυνο. Αφήνοντας τα παιδιά μόνα τους για σύντομες περιόδους είναι καλή εκπαίδευση για την ανεξαρτησία και την επίλυση προβλημάτων. Μια σύντομη επίσκεψη πέντε λεπτών σε έναν γείτονα. είκοσι λεπτά με τα πόδια γύρω από το τετράγωνο ή μια γρήγορη βόλτα στο σούπερ μάρκετ είναι μερικές ευκαιρίες για να αφήσετε τα παιδιά χωρίς επίβλεψη για σύντομες περιόδους. Η σταδιακή αυτή προετοιμασία διευκολύνει τα παιδιά γνωστικά και συναισθηματικά για να μένουν στο σπίτι για μεγάλες περιόδους.

Κατευθυντήριες γραμμές

Όταν αφήνετε ένα παιδί στο σπίτι χωρίς επίβλεψη, εξετάστε τους ακόλουθους παράγοντες:

• Ασφάλεια: Η διατήρηση της ασφάλειας των παιδιών είναι η πρώτη προτεραιότητα, ώστε να είναι είστε σίγουροι ότι τα παιδιά είναι απασχολημένα γνωρίζοντας το πρόγραμμά τους, νιώθουν άνετα και είναι κατάλληλα προετοιμασμένα για οποιαδήποτε έκτακτη ανάγκη. Αυτό περιλαμβάνει τη γνώση και εξοικείωση των παιδιών με τις κατάλληλες τηλεφωνικές επαφές αλλά τα τηλεφωνικά νούμερα απαραίτητων υπηρεσιών, καθώς και την εξασφάλιση της ύπαρξης γειτόνων, αν χρειαστεί, στους οποίους να μπορούν τα παιδιά να απευθυνθούν αν χρειαστούν άμεσα κάτι.
• Γνωστική ετοιμότητα: Εξετάστε αν τα παιδιά είναι ικανά να διαχειριστούν προβλήματα ή απρόβλεπτες συνθήκες, όπως ένας ξένος που χτυπά την πόρτα ή στην περίπτωση ενός μικροατυχήματος. Μερικά παιδιά είναι πιο ικανά από άλλα να σκεφτούν την επίλυση προβλημάτων και δεν πανικοβάλλονται από άγνωστες περιστάσεις. Προετοιμάστε τα παιδιά για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, συζητώντας διάφορα σενάρια, όπως τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση διακοπής ρεύματος ή τι πρέπει να κάνουν εάν κλειδωθούν.
• Συναισθηματική ετοιμότητα: Προσέξτε αν τα παιδιά μπορούν να ανταπεξέλθουν συναισθηματικά στο να είναι μόνα. Μερικά παιδιά δυσκολεύονται να παραμείνουν μόνα για μεγάλο χρονικό διάστημα, γρήγορα βαριούνται και σε μερικές περιπτώσεις δυσκολεύονται ή δυσανασχετούν. Η σταδιακή, βήμα προς βήμα έκθεση σε ελεγχόμενη παραμονή μόνα τους στο σπίτι μπορεί να προετοιμάσει τα παιδιά για το διαχωρισμό από τους ενήλικες και το χρόνο που θα περνάνε μόνα τους.
• Ευθύνη: Τα παιδιά μπορεί να είναι αρκετά ώριμα για να αναλάβουν μόνα τους τον εαυτό τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι υπεύθυνοι για τη φροντίδα των άλλων. Όλα τα αδέλφια που μένουν στο σπίτι χωρίς την επίβλεψη των ενηλίκων πρέπει να είναι σε θέση να φροντίζουν τον εαυτό τους και να μην βασίζονται σε έναν μεγαλύτερο αδελφό ή αδελφή για να τους κρατήσουν ασφαλείς.
• Προσδοκίες: Η απόφαση να επιτρέψετε στα παιδιά να μείνουν μόνα στο σπίτι συνεπάγεται μια σχέση εμπιστοσύνης. Πρέπει να αισθάνεστε άνετα ότι τα παιδιά θα συμπεριφέρονται και θα νιώθουν καλά και θα μπορούν να είναι ασφαλή. Προσδιορίστε τις προσδοκίες σας σχετικά με τη συμπεριφορά τους, τις δραστηριότητές τους, τη χρήση ψηφιακών συσκευών, το φαγητό που μπορούν να φάνε και ποιος μπορεί να τα επισκεφθεί. Να είστε σαφείς με τις προσδοκίες σας και αφήστε τα παιδιά σας να γνωρίζουν ότι τους εμπιστεύεστε να κάνουν το σωστό. Η εμπιστοσύνη δουλεύει και με τους δύο τρόπους, γι’ αυτό να είστε κι εσείς συνεπείς και να γυρίζετε σπίτι στην ώρα σας.

Να είστε προσβάσιμοι

See Also

Η μαμά μιας 12χρονης CEO μοιράζεται τις 2 αδιαπραγμάτευτες γονικές της αξίες: «Είναι σημαντικό για το παιδί να είναι παιδί»

Αυτό σημαίνει να μπορούν να σας βρουν, να έχουν τη δυνατότητα να μπορούν να σας τηλεφωνήσουν. Φροντίστε να έχετε προγραμματισμένα τηλεφωνικά ραντεβού για να είτε κι εσείς κι εκείνα σίγουρα ότι είναι όλα εντάξει. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα σας παίρνουν στη δουλειά κάθε λίγο και λιγάκι, χρειάζεται κι εδώ εκπαίδευση και τήρηση του προγράμματος και κατανόηση του πότε είναι και υπάρχει ανάγκη να επιδιώξουν μια έκτακτη επικοινωνία μαζί σας.

Μαθαίνοντας να αναγνωρίζετε τα συναισθήματα

Ακούστε τα παιδιά σας, καθώς συνήθως θα σας δείξουν πότε είναι έτοιμα να αρχίσουν να μένουν στο σπίτι μόνα τους. Όταν εμφανίζονται αυτά τα αναπόφευκτα αιτήματα, εξετάστε πώς μπορείτε να κάνετε το σπίτι σας ώστε να είναι ασφαλές προκειμένου κάτι τέτοιο να γίνει ομαλά και με επιτυχία.

Υπάρχουν φορές που τα πράγματα μπορεί να πάνε στραβά χωρίς την επίβλεψη των ενηλίκων. Ωστόσο, όταν γίνεται με προσοχή και προνοητικότητα, αυτός ο δείκτης ανεξαρτησίας μπορεί να δώσει στα παιδιά ένα ευπρόσδεκτο αίσθημα εμπιστοσύνης και μια πραγματική αίσθηση ολοκλήρωσης. Η εμπιστοσύνη που του δείχνετε μπορεί επίσης να ενισχύσει τη σχέση σας με το παιδί σας.