εξομολόγηση μιας μαμάς
Ακόμα και αν νιώθουμε αποφασισμένες να μοιραστούμε ισότιμα με το σύζυγό μας τις οικογενειακές υποχρεώσεις, συχνά καταλήγουμε όταν γινόμαστε μητέρες να είμαστε οι βασικοί κηδεμόνες και μαγείρισσες και εμψυχώτριες και σοφέρ και νοσηλεύτριες. Αυτό τουλάχιστον συνέβη στην Αμερικανίδα Chloe Yelena Miller.
Μια λέξη ήταν αρκετή για να ωθήσει την Αμερικανίδα μπλόγκερ Mary Katherine Backstrom (Mom Babble) να αναθεωρήσει το πώς σπαταλάει τον πολύτιμο χρόνο της, όπως γράφει σε μια ανάρτησή της στο Facebook που έγινε viral.
Η μαμά δύο αγοριών Wendy Wisner υποστηρίζει ότι είναι άλλες οι χαρές του να μεγαλώνεις κορίτσι. Εσείς τι λέτε;
Όσο εξαντλημένη κι αν αισθάνεται, η Αμερικανίδα αρθρογράφος και μαμά Amy Weatherly απολαμβάνει το γεγονός ότι τα παιδιά της είναι ακόμα αρκετά μικρά ώστε να βρίσκονται κάτω από την απόλυτη προστασία της.
Η Αμερικανίδα αρθρογράφος Joy Netanya Thompson γράφει με ειλικρίνεια για τις χαρές και τις δυσκολίες της ανατροφής ενός δίχρονου παιδιού – ειδικά για μια μητέρα όπως εκείνη, που δεν ανυπομονούσε για τα νηπιακά χρόνια…
Μια γυναίκα που γίνεται μητέρα δεν απαρνείται αυτομάτως τις υπόλοιπες ιδιότητές της, τις προσωπικές επιθυμίες και τους στόχους της, όπως εξηγεί η Αμερικανίδα αρθρογράφος Michelle Macfarlane.
Η Αμερικανίδα αρθρογράφος Dani Graham αναγνωρίζει, και βιώνει προσωπικά, το συναισθηματικό κόστος που συνοδεύει το θηλασμό.
Πώς μπορούμε να στηρίξουμε τους άλλους γονείς που περνούν μια ζόρικη φάση;
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη θεραπευτική δύναμη από τον τρόπο με τον οποίο ένα νήπιο βλέπει τον κόσμο, σύμφωνα με την Αμερικανίδα μαμά Caitlyn Doenges, που υπογράφει το παρακάτω κείμενο.
Η εξομολόγηση μιας μαμάς παιδιού που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού εκφράζει πολύ κόσμο και θα μας κάνει να σκεφτόμαστε πιο πολύ πριν εκφράσουμε μια γνώμη
