Stand by me: πώς να βοηθήσουν ψυχολογικά οι σύντροφοι τη μητέρα του παιδιού τους μετά τη γέννα

Ο ερχομός ενός μωρού είναι πηγή τεράστιας χαράς αλλά μπορεί να γίνει και τρομακτική πηγή άγχους. Είναι η στιγμή που το ζευγάρι γίνεται οικογένεια και οι ερωτικοί σύντροφοι αποκτούν άλλη μία –εφ’ όρου ζωής– ιδιότητα αυτή των γονιών. Κάθε γυναίκα που γίνεται μητέρα χρειάζεται πολλή υποστήριξη – ψυχολογική και όχι μόνο. Και κάθε νέος μπαμπάς εξίσου χρειάζεται βοήθεια και κατανόηση. Και οι δύο βιώνουν με τον δικό τους τρόπο την κοινή νέα κατάσταση. Και στους δύο αναπτύσσονται πολύ έντονα και πολύ καινούργια συναισθήματα. Το σημαντικό είναι να αγκαλιάσετε τη νέα σας ιδιότητα χωρίς να απειληθούν – χωρίς να χάσετε τις υπόλοιπες και προηγούμενες ιδιότητές σας ως ζευγάρι.

Ως νέος μπαμπάς αν η σύντροφός σας μετά τη γέννηση του μωρού εμφανίσει συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης στηρίξτε τη και μείνετε κοντά της όσο μπορείτε. Σας χρειάζεται και σας έχει ανάγκη, αλλά επειδή μπορεί να μη βρει ούτε το χρόνο ούτε τον τρόπο για να σας το πει, υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να τη βοηθήσετε – ακόμα και αν δεν έχει κατάθλιψη με αυτόν τον τρόπο θα συνδεθείτε περισσότερο και θα μπορέσετε μαζί να βιώσετε το θαύμα του ερχομού ενός μωρού με τον πιο όμορφο τρόπο.

Η ισχύς εν τη ενώσει

Το μωρό σας χρειάζεται και τους δύο και εσείς συνεχίζετε να χρειάζεστε ο ένας τον άλλον. Ακόμα κι αν πρέπει να συνεχίσετε να πηγαίνετε στη δουλειά σας – τις ώρες που είστε στο σπίτι δείξτε ότι είστε μαζί. Μοιραστείτε τη φροντίδα του μωρού, συμμετέχετε με τον τρόπο σας στο μεγάλωμά του.

Μην το πάρετε προσωπικά

Αν η σύντροφός σας εμφανίσει περίεργη ή επιθετική συμπεριφορά απέναντί σας μην το πάρετε προσωπικά αλλά μην το αγνοήσετε κιόλας. Παραμείνετε συνδεδεμένοι, να την ακούτε και να την ενθαρρύνετε να σας μιλήσει για όλα όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητά της αλλά και για όσα νιώθει μέσα της.

Μην της δημιουργήσετε ενοχές

Προσπαθώντας να πάρετε μέρος όσο γίνεται περισσότερο μην αρχίσετε τα «διάβασα εκείνο» ή μην μπείτε σε μια διαδικασίας σύγκρισης: «η μαμά μου το κάνει έτσι», «η αδερφή μου το κάνει αλλιώς» και πάει λέγοντας – έχει ήδη αρκετό άγχος ως προς αν το κάνει «σωστά»…

Φροντίστε την

Επειδή η ίδια θα αφιερώσει όλη της την προσοχή και τη φροντίδα στο μωρό, ίσως παραμελήσει τον εαυτό της. Μην επιτρέψετε να συμβεί αυτό, αλλά όχι επικριτικά, διακριτικά και φροντίζοντας να είστε σίγουρος ότι τρώει σωστά, προσέχει τον εαυτό της, κοιμάται αρκετά… Δεν είναι εύκολο, αλλά προσπαθήστε να βρίσκει χρόνο για τον εαυτό της –ίσως την ώρα που θα ασχολείστε εσείς με το παιδί– και προσπαθήστε να βρίσκετε χρόνο μαζί.

Αόρατος εραστής

Είναι μεγάλης σημασίας να μη γίνετε αόρατοι, ούτε εσείς προς εκείνη, ούτε εκείνη προς εσάς. Για την ακρίβεια πρέπει να ισχύει το ακριβώς αντίθετο, να είστε περισσότερο από ποτέ ορατοί.

See Also

Πάνω από το 80% των εργαζόμενων μητέρων αντιμετωπίζουν εξουθένωση

Τρυφερή είναι η νύχτα

Κι η νύχτα και η μέρα…και όσο είναι εφικτό και η κάθε στιγμή. Μπορεί με την κούραση και τις νέες συνθήκες να ατονήσει μεταξύ σας η ερωτική επιθυμία. Είναι απολύτως φυσιολογικό. Δεν πρέπει όμως να χαθεί η τρυφερότητα, η επαφή, η αγάπη, το ενδιαφέρον. Επειδή θα περνάει κι ένα σχετικό «ζόρι» με την εικόνα, το σώμα της, τις αλλαγές που πέρασε και συνεχίζει να περνάει, να της δείχνετε πόσο σας είναι ακόμα θελκτική, επιθυμητή, αρεστή… και τα λοιπά! Μετράει πολύ να ξέρετε!

Σπάστε τη σιωπή

Μη θεωρήσετε ότι είναι φυσιολογικό η σύντροφός σας να επιζητεί τη σιωπή. Μην το εκλάβετε ως αποτέλεσμα της κούρασης. Παρατηρήστε κάθε της ψυχολογική έκφραση – η κατάθλιψη δεν κάνει θόρυβο, δεν δείχνει πάντα ξεκάθαρα την ύπαρξή της. Είναι μια ύπουλη εσωτερική διαδικασία. Είναι καλύτερα να έχετε τις κεραίες σας σε επιφυλακή παρά να την αγνοήσετε.

Ζητήστε βοήθεια

Αν παρά τη στήριξη που προσφέρετε στη σύντροφό σας εκείνη συνεχίζει να εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης απευθυνθείτε σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Η κατάθλιψη δεν είναι ταμπού, ούτε η επιλόχειος κατάθλιψη. Είναι ένα σοβαρό θέμα που αφορά τη μαμά αλλά και ολόκληρη την οικογένειά σας. Δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να έχει τύψεις ή ενοχές κανείς – ούτε εσείς, ούτε η μητέρα. Είναι κάτι που συμβαίνει. Αλλά είναι και κάτι που θεραπεύεται, αρκεί να το αντιμετωπίσετε από κοινού, ενωμένοι!