H μητρότητα δεν είναι ανταγωνισμός, είναι ιερή συμμαχία
Υπάρχουν ήδη αρκετές δυσκολίες, μη βάζετε μόνες σας κι άλλες τρικλοποδιές
Οι γυναίκες έχουν ίσως στη φύση τους τον ανταγωνισμό ή τον ανέπτυξαν ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στην προσπάθειά τους να πείσουν τον εαυτό τους και όλους τους άλλους ότι τα καταφέρνουν εξαίσια παντού. Από τον επαγγελματικό στίβο, την ερωτική ζωή, μέχρι τη μητρότητα και την οικογένεια. Είτε τα έχουν καταφέρει είτε όχι, από κεκτημένη ταχύτητα βγάζουν –επιπλέον– μια μεταξύ τους ανταγωνιστικότητα, λες και περιμένουν πέρα από εσωτερική αναγνώριση να τους απονεμηθεί κάποιο αόρατο μετάλλιο. Ωστόσο, κάπου εκεί χάνεται το νόημα και το αληθινό έπαθλο: η απόλαυση της μητρότητας και η χαρά της απλής ζωής.
Ο ανταγωνισμός: είτε αφορά το να νιώσει μια γυναίκα ότι είναι καλύτερη μαμά από τη μαμά της ή η καλύτερη μαμά του κόσμου, είτε αφορά νοοτροπίες του τύπου «τα ξέρω όλα και κάνω τα πάντα μόνη μου καλύτερα απ’ όλες» είναι σίγουρο ότι με μαθηματική ακρίβεια θα σας οδηγήσει είτε στην κατάθλιψη είτε στην υπερκόπωση – ή και στα δύο μαζί.
Μία για όλες και όλες για μία! Στις μέρες μας για να τα φέρει βόλτα μια μαμά στις υποχρεώσεις της χρειάζεται όσο το δυνατόν περισσότερες συμμαχίες και όχι «ανταγωνιστικές έχθρες». Η βοήθεια απ’ όπου και αν προσφέρεται είναι επιθυμητή και χρήσιμη: είτε προέρχεται από τη γιαγιά (μαμά ή πεθερά), από τη θεία (αδερφές, κουνιάδες ή θείες), φίλες, συναδέλφισσες και η λίστα μπορεί να συνεχίζει ή να κόβεται απότομα, ανάλογα πάντα με τη φιλοσοφία ζωής, τις ανάγκες, το χαρακτήρα και τις επιθυμίες σας.
Ναι, δεν διαφωνώ, μπορείτε να καταφέρετε και μόνη σας! Συγχαρητήρια! Γιατί ωστόσο να μη δεχτείτε ή να μη ζητήσετε βοήθεια, ώστε να έχετε χρόνο να πάρετε μια ανάσα και να απολαύσετε αυτό που ζείτε, από το να είστε μονίμως στην πίεση και στο άγχος.
Και εντάξει δεν θέλετε και δεν χρειάζεστε βοήθεια, τουλάχιστον μη βάζετε συνέχεια υψηλούς (κι ενίοτε άπιαστους) στόχους – τα «καλύτερα» γλυκά στο σχολείο, την «καλύτερη» στολή για τη γιορτή, τον «καλύτερο» στολισμό στο σπίτι…
Και, τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, να φέρεστε η μία μαμά στην άλλη με καλοσύνη! Με ευγένεια. Όταν βλέπετε μια γυναίκα με καρότσι σε σκάλες ή μμμ να προσφέρετε βοήθεια. Όταν βλέπετε μια έγκυο στο μετρό να σηκώνεστε. Όταν υπάρχει κοντά σας ένα εκνευρισμένο παιδί την ώρα που η μαμά του θηλάζει το μωρό αδερφάκι του, μιλήστε του και απασχολήστε το για λίγο.
Περισσότερα απ’ όλα τα πλάσματα του κόσμου, οι μαμάδες θα πρέπει να είναι αυτά με την περισσότερη τρυφερότητα. Να δίνετε, να προσφέρετε αλλά και να ζητάτε όση περισσότερη τρυφερότητα μπορείτε. Κάπως έτσι η μητρότητα από συνεχής αγώνας θα γίνει μια ουσιαστική συμμαχία.
