5 συγκεκριμένοι κι απλοί τρόποι για να ηρεμήσετε το ανήσυχο παιδί σας

Σε άρθρο της που αναδημοσιεύτηκε από το Medium στο The Good Man Project η Katie E. Lawrence γράφει:

Έχω γνωρίσει τη φρίκη του παιδικού άγχους. Ως πρώην ανήσυχο παιδί η ίδιαος, η μεγαλύτερη αδερφή ενός αδερφού που υπέφερε από σοβαρό άγχος αποχωρισμού και σχολικό άγχος και κάποιος που εργάζεται με παιδιά, το καταλαβαίνω.

Το άγχος ενός παιδιού μπορεί να είναι τρομερά εξουθενωτικό και απίστευτα απογοητευτικό για τους ενήλικες που το αγαπούν.

Έχω γίνει τόσο παθιασμένη με αυτό που το ερευνώ όλο το χρόνο ως ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Auburn.

Εστιάζοντας στις ψυχοεκπαιδευτικές παρεμβάσεις για το υποκλινικό γενικευμένο άγχος, έμαθα πολλά για τις λανθασμένες αντιλήψεις που έχουμε σχετικά με αυτήν την πάθηση ψυχικής υγείας, καθώς και μερικούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να το διορθώσουμε σε επίπεδο σχολείου και οικογένειας.

Στους γονείς των ανήσυχων παιδιών, ακολουθούν μερικές προτάσεις που θα σας προσφέρω για να βοηθήσετε το ανήσυχο παιδί σας:

#1: Βοηθήστε τα να χαρακτηρίσουν αυτό που νιώθουν ως άγχος

Τα παιδιά είναι πολύ καλά στο να κρύβουν τα συναισθήματά τους – πιθανώς περισσότερο από όσο γνωρίζουμε. Λέγεται συχνά ότι τα ανήσυχα παιδιά δεν φαίνονται συνήθως ανήσυχα και η έρευνα το υποστηρίζει αυτό.

Τα παιδιά είναι πολύ πιο πιθανό να φαίνονται προβληματικά και επιθετικά προτού γνωστοποιήσουν ποτέ ότι είναι ανήσυχα.

Πολλές φορές δεν το συνειδητοποιούν ούτε τα ίδια. Δεν ξέρουν καν τι σημαίνει «άγχος», απλώς ξέρουν ότι νιώθουν ανασφάλεια, και αυτό είναι τρομακτικό και δεν ξέρουν τι να κάνουν.

Ως ο υποστηρικτικός ενήλικας στη ζωή τους, μπορείτε να κάνετε θαύματα για αυτά βοηθώντας τα να χαρακτηρίσουν το άγχος τους και στη συνέχεια να τους δώσετε τη δυνατότητα να κατανοήσουν τι σημαίνει αυτό.

Αυτό μπορεί να τα βοηθήσει να αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους, να επικοινωνούν τις ανάγκες και τα συναισθήματά τους σε φίλους και επίσης να αναζητούν βοήθεια από ενήλικες.

Από την εμπειρία μου, τα παιδιά είναι πιο πιθανό να λάβουν βοήθεια και να αισθάνονται συνδεδεμένα όταν μπορούν να επισημάνουν κατάλληλα αυτό που βιώνουν και να πουν με σιγουριά σε έναν ενήλικα

«Αισθάνομαι ανησυχία και χρειάζομαι _____».

#2: Σεβαστείτε τους φόβους τους

Ανεξάρτητα από το πόσο παράλογα είναι τα άγχη του, το παιδί σας προσπαθεί να κρατήσει τον εαυτό του ασφαλή. Λόγω του τραύματος, της βιολογίας του μυαλού τους ή των απλών κακών συνηθειών που έχουν αναπτύξει, τα παιδιά νιώθουν φόβο περισσότερο από τον μέσο άνθρωπο.

Μη φοβάστε να το αναγνωρίσετε και να σεβαστείτε την υπερεπαγρύπνηση που το παιδί σας ασκεί άθελά του κάθε μέρα για να το βοηθήσει να επιβιώσει.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πιστεύετε τους φόβους ή να συγκρατείτε το άγχος ενός παιδιού, αλλά τα συναισθήματα και οι σκέψεις του αξίζουν τον σεβασμό και την προσοχή σας.

Είναι σημαντικό να μην μειώνουμε τις ανησυχίες των παιδιών, κάτι που συχνά ενισχύει την ιδέα του παιδιού ότι πρέπει να φροντίζει τον εαυτό του.

#3: Προσπαθήστε να προσδιορίσετε από πού ξεκινούν οι φόβοι

Αυτό είναι ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας του άγχους που πρέπει ιδιαίτερα να συμβεί «στο φως», (σε αντίθεση με το «στο σκοτάδι») όταν το παιδί σας αισθάνεται ρυθμισμένο και μπορεί να επεξεργαστεί τι συμβαίνει όταν αισθάνεται άγχος.

Είναι σε περιόδους απομάκρυνσης από αγχωτικές καταστάσεις που μπορείτε να κάνετε λίγη ανασκαφή και καταιγισμό ιδεών με το παιδί σας σχετικά με τα ερεθίσματα και την πηγή των φόβων του.

Η προληπτική εκτέλεση αυτού του καταιγισμού ιδεών μπορεί να βοηθήσει το παιδί να νιώσει ότι το καταλαβαίνουν και το βλέπουν, και μπορεί εύκολα να σας αναγνωρίσει ως ένα στοργικό άτομο στη ζωή του και ως μέλος της ομάδας του.

#4: Βοηθήστε το σώμα τους να αισθάνεται λιγότερο άγχος

Τα ανήσυχα παιδιά, όπως όλοι οι άνθρωποι, έχουν μυαλά και σώματα που επικοινωνούν μεταξύ τους. Συχνά, τα ανήσυχα παιδιά παίρνουν περισσότερα στοιχεία από το σώμα τους από ό,τι ο μέσος άνθρωπος. Μερικές φορές, θα νιώσουν το άγχος στο σώμα τους πριν το νιώσουν ποτέ στις σκέψεις τους.

Για αυτόν τον λόγο, είναι σημαντικό να απευθύνεστε στο σώμα των παιδιών εκτός από το μυαλό τους όταν αντιμετωπίζετε το άγχος.

Ως γονέας, αυτό μπορεί να μοιάζει με την επιδίωξη φαρμακευτικής αγωγής (που μπορεί να είναι μια εξαιρετική επιλογή βραχυπρόθεσμης θεραπείας για κλινικές περιπτώσεις μεσαίου επιπέδου) και επίσης να βοηθάτε το παιδί σας να τρώει καλύτερα, να απέχει από διεγερτικά τρόφιμα ή ουσίες και να κοιμάται καλά.

#5: Ενισχύστε την αυτοπεποίθησή τους σε τομείς που δεν σχετίζονται με τους τομείς του άγχους τους

Αν και δεν συμβαίνει πάντα, πολλές φορές το άγχος των παιδιών αφορά μια συγκεκριμένη περιοχή, ακόμη και για παιδιά που έχουν γενικευμένο άγχος. Όταν το άγχος μου έγινε ιδιαίτερα έντονο στο γυμνάσιο, επικεντρώθηκε γύρω από τις κοινωνικές σχολικές ρυθμίσεις και τη νεανική μου ομάδα.

Εν ολίγοις, αγωνιζόμουν να νιώσω σιγουριά στις φιλίες και να πλοηγηθώ σε κοινωνικές καταστάσεις όπου θα περίμεναν να αποδώσω ή να αλληλεπιδράσω με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Είχα επίσης μη διαγνωσμένη ΔΕΠΥ που χειροτέρευε τα πράγματα.

Αυτό που βοήθησε περισσότερο ήταν η τόνωση της εμπιστοσύνης σε άλλους τομείς. Αργά αλλά σταθερά, μέχρι το πρώτο έτος του κολεγίου, η εμπιστοσύνη και η ενθάρρυνση σε διαφορετικούς τομείς με βοήθησε να γίνω καλύτερη στην πλοήγηση στο κοινωνικό μου άγχος.

Δείξτε στο παιδί σας σε τι διαπρέπει και ευδοκιμεί και αφήστε αυτή την αυξημένη αυτοπεποίθηση και αποτελεσματικότητα να αρχίσει να αιμορραγεί φυσικά στις αγχώδεις περιοχές του, εκτός από άλλες παρεμβάσεις και επιλογές θεραπείας που χρησιμοποιούνται στη ζωή του.

Τα παιδιά συνήθως δεν θέλουν να είναι ανήσυχα.

Δεν είναι μια διασκεδαστική εμπειρία ή ένα γνωστικό μοτίβο που θέλουν να συνεχίσουν. Αλλά πολλές φορές δεν ξέρουν κάτι καλύτερο – και απλώς ζουν τη ζωή με τον καλύτερο τρόπο που ξέρουν πώς, διατηρώντας τους εαυτούς τους όσο πιο ασφαλείς μπορούν στη διαδικασία.

Ως ο ενήλικας στη ζωή τους, θα σας παρακαλούσα να τα ακούσετε. Μάθετε για τους φόβους και τις ανησυχίες τους. Μάθετε για το παιδί σας γενικά.

Το άγχος είναι ένα δύσκολο πράγμα, αλλά δεν είναι μια ισόβια κάθειρξη. Μέσω της αγάπης, της ανησυχίας, της περιέργειας και των εργαλείων, μπορεί να βοηθηθεί σε κάθε παιδί.

Δεν θα λειτουργήσει σε μια μέρα και μπορεί να είναι ένα μακρύ ταξίδι, αλλά μπορώ να εγγυηθώ ότι είναι μια όμορφη ευκαιρία για εσάς να μεγαλώσετε μαζί και για το παιδί σας – και ότι η οικογένειά σας θα είναι πιο ανθεκτική ως αποτέλεσμα.