Επιστροφή στη μαγεία
Μια ταινία που θα ενθουσιάσει τους μικρούς θεατές και θα κάνει τους μεγάλους να θυμηθούν πώς είναι να είσαι παιδί!
Η Μαίρη Πόπινς επιστρέφει και έχει κάθε λόγο για αυτή την επιστροφή! Δεν χρειάζεται να έχετε δει ούτε εσείς ούτε τα παιδιά σας την πρώτη ταινία του 1964 – και αν την έχετε δει δεν χρειάζεται να μπείτε σε συγκρίσεις. Καθίστε αναπαυτικά και αφεθείτε να σας συνεπάρει η ιστορία. Αν και η υπόθεση διαδραματίζεται στο Λονδίνο του 1930, στην εποχή της Μεγάλης Ύφεσης, η συσχέτιση με τις σύγχρονες συνθήκες οικονομικής κρίσης δεν περνάει στα ψιλά γράμματα. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια περιπέτεια που εξελίσσεται στο σήμερα.
Το έργο εμπεριέχει όλα όσα περιμένουμε από ένα σύγχρονο παραμύθι. Να πιστεύει στη μαγεία, να διακηρύσσει περίτρανα την πίστη στη φαντασία, να μην ηθικολογεί αλλά να αναδεικνύει μια ουμανιστική ηθική, να έχει χιούμορ, να έχει δράση, να έχει ολοκληρωμένους χαρακτήρες, να έχει ανατροπές και να έχει ένα τέλος που να ικανοποιεί και τον πιο δύσκολο θεατή. Η νέα Μαίρη Πόπινς έχει όλα αυτά στις σωστές αναλογίες.
Πραγματεύεται δύο αρκετά ευαίσθητα θέματα για την ψυχολογία του παιδιού: την απώλεια –και, μάλιστα, την απώλεια της μητέρας– και την ενδεχόμενη απώλεια του πατρικού σπιτιού και μιας οικονομικής καταστροφής. Πέρα από τη μαγική εμφάνιση της ναντάς Μαίρη Πόπινς, η ταινία μιλάει για την αγάπη της οικογένειας, τη βοήθεια των φίλων, τη δύναμη της συνεργασίας ως προς την επίλυση προβλημάτων και δυσκολιών.
Μιούζικαλ με εννέα νέα τραγούδια, ρυθμό που ξεσηκώνει, χορευτικά που σε κάνουν να μην κάθεσαι ήσυχα στην καρέκλα σου, δυνατό καστ με υπέροχες ερμηνείες, και σασπένς καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου, θα το παρακολουθήσετε από την αρχή ως το τέλος με αμείωτο ενδιαφέρον.
Προσωπικά, το μέρος της ταινίας που θα θυμάμαι για καιρό είναι εκεί που ζωντανεύουν τα βιβλία και τα τραγούδια μιλάνε για τη δύναμη της ανάγνωσης και πώς είναι να βυθίζεσαι στις σελίδες που διαβάζεις και πώς ταυτίζεσαι με τους ήρωες και τις λέξεις που δεν είναι απλώς γραμμένες αλλά έχουν κίνηση, πνοή, ζωή δική τους – είναι αλήθεια ότι ταυτίστηκα λίγο!
Μπορεί να είναι μια κλασική ιστορία για το καλό και το κακό – με σύγχρονους οικονομικούς όρους, αλλά το μεγαλύτερό του ατού είναι ότι η δράση κινείται κυρίως γύρω από τα παιδιά της οικογένειας – και η οπτική του κόσμου εστιάζει στο βλέμμα τους. Βλέπουμε δηλαδή τον κόσμο μέσα από τα μάτια τους. Η ματιά τους ωστόσο δεν είναι η ίδια στην αρχή της ταινίας, αλλάζει πολύ μετά τον ερχομό της Μαίρης Πόπινς, εκείνη θα καθαρίσει μαζί με τη λάσπη στο πρώτο μπάνιο και το βλέμμα τους… Θα επαναφέρει την παιδικότητά τους. Και μέχρι να τελειώσει η ταινία το πώς είναι να είσαι παιδί θα έχει καταφέρει να το θυμίσει και στους ενήλικες πρωταγωνιστές της ταινίας – ίσως και στους θεατές.
Info: “Η Μαίρη Πόπινς επιστρέφει”, αμερικανική ταινία, σε σκηνοθεσία Ρομπ Μάρσαλ με τους Έμιλι Μπλαντ, Έμιλι Μόρτιμερ, Μέριλ Στριπ, Κόλιν Φερθ
